Στο «πάνθεον» των βιβλίων σε όλον τον κόσμο βρίσκει κανείς μαζί με την Αγία Γραφή, το Κοράνι, και άλλα βιβλία, και το Κομμουνιστικό Μανιφέστο των Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, οι οποίοι το έγραψαν μετά από παραγγελία της Κομμουνιστικής Λίγκας το 1848.
Εν όψει του Συνεδρίου του Λονδίνου, η Κομμουνιστική Λίγκα, έπρεπε να έχει ένα συγκροτημένο πλάνο στο οποίο θα στηριζόταν η κομμουνιστική ιδέα, και το συνέδριο. Έτσι οι δύο αυτοί άνδρες, θεωρητικοί της κοινωνιστικής ιδέας δημιούργησαν ένα έργο στο οποίο εμφανίζονται τα προβλήματα του καπιταλισμού στην τότε κοινωνία, τρόποι επιβολής του κομμουνισμού, και όχι προβλέψεις και μορφές του μελλοντικού κομμουνιστικού κινήματος.
Σκοπός των κομμουνιστών, η αταξική κοινωνία, δίχως διακρίσεις και ανισότητες. Στο βιβλίο γίνονται αναφορές στο φορολογικό σύστημα, στην κατάργηση της ιδιοκτησίας, αλλά και στις εθνικοποιήσεις των των μέσων παραγωγής, κινήσεις που θα φέρουν την δικτατορία του προλεταριάτου.
Ακριβώς λόγω της ανάγκης διάδοσης των ιδεών αυτών, το Μανιφέστο έπρεπε να είναι απλό σε γλώσσα και χωρίς δύσκολες έννοιες. Και έτσι έγινε, οι μάζες έλαβαν ένα απολύτως κατανοητό έργο, και αυτό φάνηκε και από την επίδρασή του. Διαβάστηκε σχεδόν όσο κανένα άλλο πολιτικό έργο, ενώ επηρέασε τις πολιτικές εξελίξεις σε δεκάδες χώρες της γης.
Ο καπιταλισμός κυρίαρχος σε όλες της χώρες της Δύσης, έβλεπε την μία κομμουνιστική επανάσταση μετά την άλλην στις χώρες της Ανατολής να στέφεται με επιτυχία, και παρόλο που κυνήγησε τους κομμουνιστές, δεν κατάφερε να μείνει αλώβητος. Ίσα ίσα, αναγκάστηκε μάλιστα να δεχθεί πολλές από τις αρχές του κομμουνισμού προκειμένου να κάνει «φιλολαϊκές» στροφές. Προοδευτικός φόρος, κρατική παρέμβαση (must στις χώρες της Ευρώπης, εν αντιθέσει με τις ΗΠΑ), δωρεάν παιδεία, αλλά και η κατάργηση της παιδικής εργασίας, είναι μερικά από τα «μπολιάσματα» που δέχθηκε ο καπιταλισμός.
Στην Ελλάδα ο Μαρξ «πάτησε πόδι» με το Κομμουνιστικό Μανιφέστο που ουσιαστικά ήταν το πρώτο του έργο που μεταφράστηκε στην ελληνική γλώσσα. Το έργο μετά από 50 χρόνια κυκλοφορίας μεταφράζεται από τον Κωνσταντίνο Χατζόπουλο, το 1908, σε συνέχειες, στην εφημερίδα «Ο Εργάτης» του Βόλου. Έπρεπε να περάσουν άλλα πέντε χρόνια, προκειμένου το 1913 το Σοσιαλιστικό Κέντρο Αθήνας, να δημοσιεύσει σε φυλλάδιο ολόκληρο το έργο.
Το έργο των Μαρξ και Ένγκελς, ήταν καθοριστικό όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για όλον τον κόσμο. Μέσω αυτού, οι ιδέες της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής κοινωνίας πέρασαν από την Ευρώπη στην Λατινική Αμερική αλλά και σε όλον τον κόσμο, με αποτέλεσμα σε πολλές χώρες να τηρηθούν κατά γράμμα οι θεωρίες του, ενώ σε άλλες να διαμορφώσουν κατά πολύ τις άλλες «αντίπαλες» πολιτικές ιδεολογίες.