Ο Δημήτρης Λιγνάδης αποκαλύπτει στο iefimerida όσα παραμύθια έχουν ανάγκη οι ενήλικες [εικόνες]

O Πέερ Γκυντ είναι ένα αερικό, είναι ο ήρωας του Ιψεν που αποδεικνύει ότι τα παραμύθια είναι και για μεγάλους.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης αναμετράται με τον πεισματάρη Πέερ, που με ορμή έφηβου κυνηγάει τα όνειρά του.

«Ο Πεερ Γκυντ είναι ένας ήρωας ενός αλληγορικού παραμυθιού. Ο Πεερ Γκυντ είναι ένα ποίημα περισσότερο, παρά θεατρικό έργο -όπως άλλωστε είχε πει και ο ίδιος ο Ιψεν» αναφέρει για την παράσταση ο Δημήτρης Λιγνάδης μιλώντας στο iefimerida.

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει το αριστούργημα του Χένρικ Ιψεν «Πέερ Γκυντ», στην Κεντρική Σκηνή, σε νέα μετάφραση Γιώργου Δεπάστα, σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, με τον ίδιο στον ομώνυμο ρόλο και έναν θίασο εξαιρετικών ηθοποιών σε μια παράσταση που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία.

Ένας μυθικός κόσμος επί σκηνής και ένα ήρωας που έχει να διανύσει την προσωπική του Οδύσσεια. «Το μυθολογικό του υπόβαθρο είναι οι θρύλοι της Νορβηγίας, τα ξωτικά, τα μαγικά τοπία, οι μυθικοί ήρωες, τα τρολλ. Ένα έργο με τόσα συμπυκνωμένα νοήματα, με μεγάλα βάθη, με τεράστια έκταση, για τον άνθρωπο και τα αδιέξοδα του, για τις αρχετυπικές μορφές της μάνας, του πατέρα, της γυναίκας, για την 'τερατομορφία' της ζωής, για την κοινωνία, θρησκεία και τόσα άλλα θέματα. Εργο γραμμένο σε έμμετρη ποιητική γλωσσά και με μια διάρκεια που αν το ανεβάζαμε ολόκληρο θα διαρκούσε 5 ώρες, τουλάχιστον» αναφέρει ο Δημήτρης Λιγνάδης.

O Πέερ Γκυντ είναι μια ...Οδύσσεια του εγώ

«Με δυο λόγια θα μπορούσα να πω ότι ο Πέερ Γκυντ είναι μια ...Οδύσσεια του εγώ. Με μια οδυνηρή, αλλά αποκαλυπτική -ως κατάληξη- 'Ιθάκη'. Η παράστασή μου δεν έχει άλλο στόχο από το να συμπυκνώσει γύρω στις 2.30 ώρες αυτή την ιστορία, να κρατήσει εκείνα που μου φάνηκαν πιο σημαντικά και -αντιμετωπίζοντας την περισσότερο ως ποιητικό αφήγημα παρά ως συμβατικό θεατρικό έργο- να τη διηγηθεί ο λαμπρός θίασος μας στο θεατή. Είμαστε εδώ γιατί όλοι μας, θέλουμε να σας πούμε ένα παραμύθι που μας και σας αφορά».

-«Να σου είναι αρκετός ο εαυτός σου. Για όλους τους άλλους να ‘σαι πάντοτε κλειστός» λέει η ήρωας. Συμφωνείτε;

«Θα μου ήταν πολύ εύκολο να πω οτι 'οχι δεν συμφωνώ'. Όμως αν κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη - πράγμα που σπάνια κάνουμε, σε όλους τους τομείς, θα δούμε ότι ανεξάρτητα από το τι λέμε, αυτή τη 'δέσμευση' με την οποία σφράγισαν τα ξωτικά τον Πεερ Γκυντ, την ακολουθούμε σε μεγάλο βαθμό στη ζωή μας».

-Ένα παραμύθι για μεγάλους;

«Αν και οι μεγάλοι έχουν πιο πολλή ανάγκη από παραμύθια, εκπαιδευτικά και ψυχαγωγικά, θα έλεγα ότι αν πετύχει η παράσταση μου, θα ήθελα να μοιάζει σαν ένα παραμύθι/καθρέφτης, φτιαγμένο από μικρούς,...ακατάλληλο για μεγάλους!».

-Αισθάνεστε μεγαλύτερη σιγουριά για το αποτέλεσμα όταν σκηνοθετείτε ο ίδιος τον εαυτό σας;

«Το αντίθετο. Δύσκολη η συνεργασία αυτών των δυο κι όλο λέω 'θα ναι η τελευταία φορά' μα όλο το ξανακάνω».

-Όπως ρωτάνε μία ωραία γυναίκα αν τη βοήθησε η εμφάνισή της, θα ήθελα να ρωτήσω, πόσο βασίζετε ρόλους στη φωνή σας;

«Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ μου αυτό. Θα τρόμαζα αν ήμουν τόσο ανόητος να βάσιζα την καλλιτεχνική μου κατάθεση μόνο στην αρετή(;) ενός εκφραστικού μέσου.
Η δημιουργία τα χρειάζεται όλα σε ετοιμότητα και την ίδια στιγμή, τίποτα από όλα αυτά. Αλλιώς θα υπήρχε συνταγή επιτυχίας. Τα εκφραστικά μέσα (φωνή, σώμα, σκηνική εμφάνιση, κλπ) είναι καλά μόνο όταν βοηθάνε να βγει -αν υπάρχει- το...εκφραστικό 'μέσο'.».

«Για μένα, αποδέχομαι μόνο την ταμπέλα ΑΕΚ»

-Πώς τα πάτε με τις «ταμπέλες»; Αξεπέραστος, αριστερός, ποιοτικός;

«Μου προκαλούν αναφυλαξία και πλήξη. Είναι όλες οι ταμπέλες ρόλοι ζωής, που όπως ο Πεερ Γκυντ, τους φοράμε για να παίξουμε στο παιχνίδι της. Συνειδητά η ασυνείδητα. Για μένα, αποδέχομαι μόνο την ταμπέλα 'ΑΕΚ'. Είναι, νομίζω, το μόνο που δεν μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος. Για όλα τα άλλα...ποτέ μη λες ποτέ».

«Μου φέρνει θλιβερό γέλιο η έννοια Κεντροαριστερά»

-Αλλάζει κάτι στο πολιτικό σκηνικό; Οι εκλογές στην Κεντροαριστερά μπορούν να κινητοποιήσουν, να δώσουν ώθηση για αλλαγές;

«Μου φέρνει, δυστυχώς πια, θλιβερό γέλιο η έννοια "αριστερά". Πολύ δε περισσότερο, η έννοια "κεντροαριστερά". Γιατί, για να υπάρχει ο ορισμός της λέξης κέντρο, πρέπει πρώτα να αποσαφηνιστούν οι άλλοι δυο πόλοι, αριστερά/δεξιά και στα εργα, όχι μόνο στα λόγια. Εγω είδα και βλέπω τις ψευδοπροφητείες της δεύτερης. Χρόνια τώρα. Φυσικά βολεύει (και αρέσει) να δηλώνει κάποιος αριστερός. Αλλά από το να δηλώνω, μέχρι το να είμαι και να ζω ως τέτοιος, είναι ...ένας νεοέλληνας απόσταση!

-«Βλέπετε» τον εαυτό σας στη βουλή; Φλερτάρετε με την ιδέα;

«Σέβομαι πολύ το κοινοβουλευτικό πολίτευμα, μακάρι να το δω και κάποτε να λειτουργεί σωστά και με..ελπίδα για τους νεότερους. Μα όχι, το θέατρο στο οποίο δουλεύω εγώ, προσφέρει σίγουρα καλύτερο θέαμα από το θέατρο της Βουλής και με πιο πειστικούς ηθοποιούς και πιο αγνές προθέσεις. Δεν επιθυμώ λοιπόν ποτέ τον εαυτό μου σε καμία τέτοια σκηνή, αν και βλέπω ότι πλέον...ο καθένας μπορεί να εισέλθει εκεί. Δεν είναι και τόσο δύσκολο στις μέρες μας».

«Δηθενιές και γελοιότητες η μη αναγραφή φύλου στις ταυτότητες»

-Ποια η άποψή σας για την μη αναγραφή φύλου στις ταυτότητες;

«Φαντάζομαι οτι η αναγραφή φύλου στις ταυτότητες αποσκοπεί στην περιγραφή ενός εξωτερικού γνωρίσματος του...φέροντος και τίποτε άλλο. Αλλιώς, να μην αναγράφεται ούτε το χρώμα οφθαλμών, ούτε το ύψος, ούτε ...η διεύθυνση κατοικίας,κλπ. Δηθενιές και γελοιότητες μου φαίνονται αυτά. Μικρές δήθεν πρωτοποριακές κατακτήσεις με ...0% λιπαρά και στέβια!»

-Ποια η σχέση σας με την θρησκεία; Υπάρχει ανάγκη για πίστη ..σε κάτι;

«Εγω πιστεύω στο Θεό και ελπίζω ότι είναι ...αμοιβαίο. Δεν το γνωρίζω αλλά, γι' αυτό το πιστεύω!..

-Τι έχετε να πείτε σε όσους θεωρούν ότι ..χρειάζονται θάρρος, για να έρθουν στο Εθνικό; «Μία γειτονιά, όπου ζουν και εργάζονται μετανάστες» όπως ακούω;

«Μεγάλωσα, ζω και δουλεύω σε αυτές τις περιοχές. Εκείνος που θα έρθει στο Εθνικό δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Προσωπικά θλίβομαι όμως για τον ατελείωτο βόθρο στον οποίο έχει μετατραπεί η πόλη μου. Και σε αυτό ευθύνονται μόνο οι πολιτεία και οι πολίτες της».

«Εύχομαι...»

-Τι να πάρει φεύγοντας το 2017 και τι να φέρει το 2018;

«Ολόψυχα εύχομαι να πάρει το βάρος που νιώθουν όλοι οι Έλληνες πια, κι ας μην το ομολογούνε. Ολόψυχα εύχομαι να κυβερνηθεί επιτέλους ο τόπος μου με προοπτική αληθινή και όχι από υποκριτές που κραδαίνουν, ..δήθεν, κόκκινες κορδέλες που με την πρώτη "βροχή" ξεβάφουν».

«Εύχομαι ως τελευταία ευκαιρία, η όποια κρίση, να κάνει τον καθένα μας να δει τα ατομικά του λάθη και να τα παραδεχτεί ώστε να μην τα φορτώνει ως χρέος με τόκο στις επόμενες γενιές. Εύχομαι να προλάβω να ξαναχαρώ μια πόλη, που δεν θα φοβάμαι και δεν θα σιχαίνομαι να κυκλοφορήσω και φυσικά, πάνω απ ολα, το '17 να πάρει το όποιο μίσος, απέχθεια, θυμό έχει ο ένας για τον άλλο. Η ζωή είναι μικρή. Γι αυτό και ωραία. Και το αντίστροφο!».

Πέερ Γκυντ,
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Δραματουργική επιμέλεια: Ελένη Γκίνη
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Επιμέλεια κίνησης:
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτης: Αναστασία Διαμαντοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μητσούλας

Διανομή: Μιχάλης Αφολαγιάν, Στεφανία Γουλιώτη, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Δημήτρης Λιγνάδης, Δημήτρης Μοθωναίος, Νάνσυ Μπούκλη, Ζωή Μυλωνά, Πάνος Παπαδόπουλος, Κατερίνα Πατσιάνη, Βαγγέλης Ρωμιός, Γιούλικα Σκαφίδα, Σπύρος Τσεκούρας, Γιάννης Τσουμαράκης, Γιωργής Τσουρής

Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδα

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ, Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, τηλ. 210.5288170-171, 210.7234567
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Από Τετάρτη έως και Κυριακή στις 20:00
Τιμές εισιτηρίων: 22, 17, 10 ευρώ (φοιτητικό), κάτοχοι κάρτας ΟΑΕΔ 5 ευρώ
κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ενιαία τιμή 15 ευρώ, Παρασκευή ενιαία τιμή 13 ευρώ