Μετά την ανύψωση του Σι Τζινπίνγκ στο επίπεδο του ιδρυτή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, Μάο Τσετούνγκ στο πρόσφατο συνέδριο του ΚΚΚ στο Πεκίνο οι εκδηλώσεις λατρείας στο πρόσωπό του έχουν λάβει μεγάλες διαστάσεις στην αχανή κομμουνιστική χώρα: από τις ελαιογραφίες και τις ταπισερί με το πρόσωπό του που κυκλοφορούν στο εμπόριο, μέχρι τα τραγούδια που γράφονται για τον Κινέζο πρόεδρο, τις εκθέσεις που διοργανώνονται προς τιμήν του και τις πανεπιστημιακές σχολές που παίρνουν το όνομά του.
Τελευταίο κρούσμα ένα «προσκύνημα» που έκαναν αξιωματούχοι του κόμματος σ’ ένα δέντρο που είχε φυτέψει ο Σι πριν από οκτώ χρόνια στην επαρχία Χενάν: πρόκειται για μια Παυλώνια, ένα δέντρο ιθαγενές από την Ασία, το οποίο ενδείκνυται για παραγωγή ξυλώδους βιομάζας, πολύτιμης τεχνικής ξυλείας και ακόμα σαν δέντρο αναδάσωσης και διακόσμησης.
Οι 12 αξιωματούχοι πήγαν εκεί «για να αντλήσουν έμπνευση» από το δέντρο, και «να στοχαστούν προσεκτικά για την αποστολή του ΚΚΚ», σύμφωνα με την ιστοσελίδα της τοπικής οργάνωσης του κόμματος. Ενώ στη συνέχεια άκουσαν ένα ποίημα που είχε γράψει ο Σι για έναν πρώην επικεφαλής του κόμματος στην περιοχή, τον θάνατο του οποίου τη δεκαετία του 1960 είχε αποδώσει ο κρατικός μηχανισμός προπαγάνδας σε «υπερκόπωση».
Η επίσκεψη στο δέντρο του Σι είναι κατά πολλούς ένα ακόμη δείγμα της κουλτούρας προσωπολατρίας αλά Μάο που καλλιεργείται γύρω από τον νυν Κινέζο πρόεδρο – υποψίες που εντάθηκαν μετά την τροποποίηση του καταστατικού του Κόμματος στα τέλη Οκτωβρίου, ώστε να συμπεριληφθεί σε αυτό το όραμα του ισχυρού Kινέζου ηγέτη, δηλαδή «οι Σκέψεις του Σι Τζινπίνγκ πάνω στον Σοσιαλισμό, με κινεζικά χαρακτηριστικά για μια Νέα Εποχή». Πρόσθετο δείγμα, λένε, είναι και οι προπαγανδιστικές εκστρατείες προώθησης των βιβλίων και των πολιτικών θεωριών του Σι, καθώς και οι αναφορές στο πρόσωπό του ως «λινγκσιού» - ένας αξιοσέβαστος τίτλος, που σημαίνει «ηγέτης» και χρησιμοποιείτο μόνον την εποχή του Μάο Τσετούνγκ και του διαδόχου του Χουά Γκουοφένγκ.
Αξιωματούχοι του κόμματος απορρίπτουν, βέβαια, αυτούς τους ισχυρισμούς. Ο ακαδημαϊκός Ζιε Σουντάο παραδέχθηκε ότι ο Σι παίζει έναν «μεγαλύτερο προσωπικό ρόλο» στην πολιτική σκηνή της χώρας, αλλά απέρριψε την άποψη ότι αναβιώνει η τυφλή λατρεία ενός προσώπου. «Το ΚΚΚ είχε παλαιότερα ενστερνιστεί μια κουλτούρα προσωπολατρείας, αλλά έχει πάρει το μάθημα και δεν νομίζω ότι αυτό θα ξανασυμβεί», είπε.
Αλλά η πραγματικότητα φαίνεται ότι τον διαψεύδει.
Ο Σι εγκαινίασε την περασμένη εβδομάδα μια νέα τάση, της επίσκεψης σημείων-σταθμών στην ιστορία του ΚΚΚ – των λεγόμενων «κόκκινων σημείων»- όταν πήγε συνοδεία έξι μελών του πολιτμπιρό σ’ ένα μουσείο στη Σαγκάη, που ορθώνεται στο σημείο όπου είχε διεξαχθεί το πρώτο κομματικό συνέδριο το 1921 και επανέλαβε τον όρκο αφοσίωσης στο κόμμα.
Έκτοτε αξιωματούχοι σ’ ολόκληρη τη χώρα ορκίζονται πίστη και αφοσίωση στην ηγεσία του κόμματος -ουσιαστικά στον πρόεδρο- επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Σι μπροστά σε αγάλματα, μνημεία και σε αίθουσες συνεδριάσεων, που συνδέονται με το επαναστατικό παρελθόν της χώρας...