Ο Κώστας Σλούκας παραχώρησε συνέντευξη σε τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ, όπου μίλησε για Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό τη Φενέρμπαχτσε, ακόμα και για το ΝΒΑ.
O τρεις φορές Πρωταθλητής Ευρώπης, μίλησε στην κάμερα του "Goal χωρίς Σύνορα" για όλους και για όλα.
Αναλυτικά:
Για την απόφαση του να φύγει από τον Ολυμπιακό και να πάει στη Φενέρ και για το ρόλο του Ομπράντοβιτς στην ανανέωσή του:
"Οι συγκυρίες ήρθαν έτσι που έπρεπε να κάνω το παραπάνω βήμα από τον Ολυμπιακό και η καλύτερη επιλογή ήταν να φύγω τελικά. Το να με θέλει για ένα από τα βασικά του γρανάζια είναι κάτι πολύ σημαντικό και τιμητικό για εμένα. Πολλοί δεν καταλάβανε το λόγο που έφυγα αλλά αυτό ισχύει. Μια κουβέντα μαζί του απλά ανθρώπινη μ έπεισε πως η καλύτερη επιλογή μου είναι η Φενέρ. Τώρα για την ανανέωση, απλά συζητήσαμε όχι πάνω από 5 λεπτά, τι σκέφτεται τι σκέφτομαι και από κει και πέρα τελείωσαν όλα".
Για το τι αισθάνεται κάθε φορά που παίζει στο ΣΕΦ και τι ένιωσε πέρυσι που σήκωσε την Ευρωλίγκα απέναντι στην παλιά του ομάδα:
"Το βασικότερο συναίσθημα όταν έπαιξα μέσα στο ΣΕΦ πέρυσι, ήταν η έκπληξη μου. 15.000 κόσμος με αποδοκίμαζαν, κάτι που δε το περίμενα. Για μένα ήταν και απογοήτευση αυτό γιατί 7 χρόνια στον Ολυμπιακό έδωσα πραγματικά και την ψυχή μου καθημερινά, έχω ιδρώσει, έχω πονέσει για την ομάδα και έχω φέρει και επιτυχίες, φυσικά και αποτυχίες αλλά αυτό είναι μέσα στον αθλητισμό, αυτό με πόνεσε ιδιαίτερα. Από κει και πέρα γνωρίζω ότι αυτά είναι μέσα στον αθλητισμό και δεν κρατάω κακίες. Όταν σήκωσα την κούπα απέναντι στον Ολυμπιακό, δε σου κρύβω ότι η ικανοποίηση που πήρα μία ακόμα ευρωλίγκα ήταν πολύ μεγάλη γιατί η πίεση μας όλη την χρονιά ήταν πολύ μεγάλη. Το γεγονός ότι ήταν ο Ολυμπιακός απέναντι και οι παλιοί μου συμπαίκτες και φίλοι μ έκανε κάπως να σκεφτώ διαφορετικά γιατί καταλαβαίνω πως είναι να χάνεις τον τελικό, τον είχα χάσει κι εγώ πέρυσι, είχα χάσει και με τον Ολυμπιακό έναν γι αυτό μπήκα στα αποδυτήρια χωρίς να θέλω να το παίξω θεατρίνος, ούτε τίποτα. Πήγα ειλικρινέστατα στα αποδυτήρια, τους έδωσα συγχαρητήρια και τους είπα να συνεχίσουν την καλή πορεία για το πρωτάθλημα".
Για το ότι η Φενέρ θεωρείται κάθε χρόνο φαβορί:
"Καλώς ή κακώς ο κόουτς είναι από μόνος του μια μεγάλη προσωπικότητα, έχοντας 9 Ευρωλίγκες που ανταγωνίζεται και ομαδικούς συλλόγους, αυτό από μόνο του είναι σίγουρα ένα βάρος. Τώρα το πως κάθε παίχτης χειρίζεται το άγχος της πίεσης είναι προσωπική υπόθεση. Εγώ για παράδειγμα, έχω άγχος αλλά όχι το άγχος που με κρατάει πίσω. Προσπαθώ να το βγάλω στο γήπεδο ως θετικό. Είναι πολύ σημαντικό να μένεις στο πλάνο του παιχνιδιού που θέλει ο Ομπράντοβιτς, αν το καταφέρεις αυτό τότε θα βγεις νικητής. Ο κόουτς ξεκινάει έχοντας πάντα τους 3 στόχους στο μυαλό του".
Για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό φέτος:
"Ο Ολυμπιακός στηρίζεται πάντα στην ομοιογένεια που έχει με τους Έλληνες παίκτες, κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Οι γηγενείς παίκτες κρατάνε τον κορμό και την ομάδα σταθερή. Από κει και πέρα, ο Παναθηναϊκός έκανε αρκετές αλλαγές, είναι μια καινούρια ομάδα που σιγά σιγά ψάχνει να βρει τα πατήματα της, είναι πολύ επικίνδυνη και πιστέυω θα βρει το δρόμο της όπως το έκανε και πέρυσι".
Για το αν θα πήγαινε στο ΝΒΑ:
"Όχι, αυτό δε το σκέφτομαι καθόλου, θεωρώ ότι δεν έχω τα προσόντα να παίξω στο ΝΒΑ και η αλήθεια είναι ότι δεν το επιζητώ κιόλας. Βέβαια, αυτά τα λέω τώρα. Δε ξέρω τι θα σκέφτομαι μετά από 2,3 χρόνια. Αυτή τη στιγμή όχι, τα μυαλά μου δεν πετάνε, πατάω στη γη. Είμαι καλά εδώ, προσπαθώ να βελτιώνομαι μέρα με τη μέρα και το σημαντικό είναι να φέρνουμε επιτυχίες με την ομάδα μου και τους στόχους που θέτουμε από την αρχή".
Για το αν θα πήγαινε στον Παναθηναϊκό με δεδομένη την πρόταση που είχε:
"Σίγουρα μετά από τρία χρόνια θα το σκεφτόμουν διαφορετικά. Όντως ήμουν 7 χρόνια στον Ολυμπιακό, ο Ολυμπιακός ήταν οικογένεια μου, από κει και πέρα όμως μετά από 3 χρόνια κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει. Αυτή τη στιγμή επικεντρώνομαι περισσότερο στη Φενέρ και τίποτε άλλο".
Για την Εθνική ομάδα:
"Η Εθνική για μένα, χωρίς να θέλω να γίνω γραφικός, είναι τεράστιο κεφάλαιο για μένα όπως και για κάθε αθλητή. Η κάθε κλήση στην Εθνική αποτελεί τιμή. Βρίσκομαι στην Εθνική ομάδα από τα 12 μου, ακολουθώ κάθε καλοκαίρι κ κάθε χρόνο την Εθνική ομάδα. Υπήρχαν χρονιές μεγάλης πίκρας με την Εθνική ομάδα όπως και μεγάλων χαρών. Είναι η ύψιστη τιμή για κάθε αθλητή".
Για την κόντρα FIBA – EUROLEAGUE και το αν θα πήγαινε στην Εθνική με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί:
"Είναι κάτι πάρα πολύ στενάχωρο να μην μπορούμε να βοηθήσουμε την Εθνική ομάδα γιατί πλέον το μπαλάκι έχει πεταχτεί στους παίκτες λόγω εγωισμού της Fiba και της Ευρωλίγκα. Νομίζω πως είναι τουλάχιστον χαζό να μην καθίσουν να συνεννοηθούν για κάτι που αγαπάμε όλοι και μιλάμε για το ίδιο άθλημα. Εγώ πραγματικά βγάζω το καπέλο στην ομάδα μου γιατί μου είπε μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, να επιλέξεις αν θα πας στην εθνική ομάδα ή αν θα μείνεις εδώ. Αλλά αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο γιατί πλέον οι παίκτες πρέπει να βγάζουν το λαγό από το καπέλο. Το σημαντικότερο είναι πως πρέπει να καθίσουν σ ένα τραπέζι να τα βρούνε. Εγώ θα έκανα ότι θα έκανα και οι συμπαίκτες μου σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αλλά και στην ομάδα μου τη Φενέρ και νομίζω πως όλα κλείνουν στο να μην πάμε στην Εθνική ομάδα".
Για τον Ίβκοβιτς και τον Ομπράντοβιτς:
"Ο κόουτς Ίβκοβιτς δεν μ εμπιστεύτηκε από την αρχή, πέρασαν αρκετοί μήνες και η συγκυρία με κάποιους τραυματισμούς μπήκα στο ροτέισον κι έτσι με εμπιστεύτηκε. Από την άλλη ο κόουτς Ομπράντοβιτς από την αρχή μου είπε 2 κουβέντες και μ εμπιστεύτηκε από την αρχή για την ομάδα του. Μιλάμε βέβαια για 2 μεγάλα κεφάλαια του μπάσκετ. Νομίζω ο κόουτς Ομπράντοβιτς είναι λίγο πιο κοντά στους παίκτες από την άποψη το πώς γνωρίζει πώς θα τους μιλήσει και πώς θα τους φέρει με το μέρος του αν κ είναι λίγο πιο σκληρός από τον κόουτς Ίβκοβιτς. Ο Ίβκοβιτς ήξερε να ετοιμάζει πολύ καλά τους παίκτες στην ψυχολογία τους".
Για το Σλούκι Λουκ:
"Δεν μπορώ να πω αν μ αρέσει ή όχι αλλά σίγουρα είναι κάτι που έχει καθιερωθεί. Αφού και τα παιδάκια όταν με βλέπουν στο δρόμο με φωνάζουνε όχι Κώστα ή οτιδήποτε άλλο, αλλά Σλούκι Λουκ. Νομίζω ήταν έμπνευση της στιγμής και πραγματικά ήταν πετυχημένο. Από κει και πέρα δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό έχει μείνει".