Τι συμβολίζει το γλυπτό του Γιώργου Ρουμελιώτη που τοποθετήθηκε στον καταυλισμό στο Καρά Τεπέ [εικόνες]

Το μπρούτζινο γλυπτό «Αλληλεγγύη» που κοσμεί, από την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017, τον καταυλισμό Καρά Τεπέ στη Λέσβο, εκφράζει τη συγκινητική προσπάθεια των κατοίκων της Μυτιλήνης για τη διάσωση και φροντίδα των προσφύγων.

Πίσω από το έργο «Αλληλεγγύη» βρίσκεται ο Γιώργος Ρουμελιώτης.

Ο Γιώργος Ρουμελιώτης μίλησε στο enypografa.gr για το έργο του αυτό:

Πώς επιλεγήκατε για τη δημιουργία ενός τόσο εμβληματικού έργου, όπως το γλυπτό «Αλληλεγγύη»;

Ήταν μια συγκυρία. Βρισκόμουν την επίμαχη εποχή στη Μυτιλήνη, συνομιλούσα με τον δήμαρχο Σπύρο Γαληνό και κατάλαβα τη βαθιά επιθυμία του ν’ αποτυπωθεί σε κάτι διαχρονικό η μεγαλειώδης προσπάθεια των κατοίκων της Λέσβου για τη διάσωση των προσφύγων. Κάπως έτσι «γεννήθηκε» η ιδέα του γλυπτού.

Τι αντιπροσωπεύει για εσάς η αλληλεγγύη και με ποια συχνότητα τη συναντάτε στην καθημερινότητα γύρω σας;

Η αλληλεγγύη είναι μια έννοια με πολύ βαθιά νοήματα. Είναι ένα αίσθημα που κατ’ εμένα πρέπει να υπάρχει μέσα στην ψυχή του ανθρώπου από την απαρχή του. Δεν είναι κάτι το οποίο αποκτάς ή εκπαιδεύεσαι σε αυτό.

Δείτε τι έγινε τότε. Κανείς δεν είπε στους ψαράδες, μεσάνυχτα, να βγουν, με βροχή και μποφόρ, να πάρουν τις βάρκες τους και να πάνε να σώσουν ανθρώπους από τη θάλασσα.

Τη συναντάμε την αλληλεγγύη γύρω μας, αλλά ίσως όχι στη συχνότητα που θα θέλαμε ή θα είχαμε ανάγκη.

Είχατε παρακολουθήσει με όλους εμάς την ατέλειωτη σειρά των φουσκωτών σκαφών που αράδιαζαν στη Μυτιλήνη και τα άλλα νησιά μας κατατρεγμένες ψυχές προσφύγων. Τι αισθανθήκατε όταν κληθήκατε να δημιουργήσετε ένα γλυπτό – μνημείο για το προσφυγικό – μεταναστευτικό;

Η ευθύνη να συλλάβεις μια ιδέα για ένα τόσο λεπτό θέμα, που άπτεται της ζωής άλλων συνανθρώπων σου, είναι μεγάλη. Δεν είναι το έργο που αναλαμβάνει ένας καλλιτέχνης απλώς για να ικανοποιήσει το αίσθημα δημιουργίας του. Πρέπει να δώσεις σε αυτό την αγωνία της εποχής, το μαρτύριο αυτών των ανθρώπων και όχι απλώς να φτιάξεις ένα γλυπτό που θα τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο.

Ποιον συμβολισμό θελήσατε να δώσετε με τη σύσφιξη των δύο χεριών;

Αυτή η κίνηση είναι αμφίδρομη. Το κατακόρυφο χέρι αντιπροσωπεύει την αγωνιώδη προσπάθεια ενός ανθρώπου που αναζητεί τη σωτηρία του. Το άλλο χέρι έρχεται κατακόρυφα από πάνω, να προσφέρει τη σωτηρία, κάτι που απαιτεί τεράστια ψυχικά αποθέματα.

Για εμένα η ένωση των δύο αυτών χεριών κρύβει μεγάλη ψυχική δύναμη.

Πόσο καιρό σας πήρε να ολοκληρώσετε το έργο σας;

Από τη στιγμή που «γεννήθηκε» η ιδέα έως τη στιγμή που το γλυπτό τοποθετήθηκε στην είσοδο του καταυλισμού πέρασαν δύο χρόνια.

Η καλλιτεχνική σύλληψη και δημιουργία του έργου κράτησε αρκετούς μήνες και όχι εύκολους.

Γιατί δεν ήταν εύκολοι αυτοί οι μήνες;

Γιατί δεν ήταν μια απλή δημιουργία. Έπρεπε να συμπάσχεις με αυτό το έργο, αφού από τη μια πλευρά επιχειρούσε ν’ αποτυπώσει την αγωνία, τη θλίψη, την απελπισία των ανθρώπων που προσπαθούν να σωθούν και από την άλλη τον ηρωισμό αυτών που σπεύδουν να τους προσφέρουν την οποιαδήποτε βοήθεια.

Τι σκέψεις κάνατε την ώρα που σμιλεύατε το έργο αυτό;

Οι σκέψεις σε πλημμυρίζουν. Πέρα από την καλλιτεχνική δημιουργία, απέναντι στην οποία πρέπει ν’ ανταποκριθείς, το μυαλό σου δεν μπορεί παρά να γυρνά σε εκείνες τις δύσκολες μέρες, στις ψυχές που χάνονταν, αλλά και στα χαμόγελα ανακούφισης εκείνων που διασώζονταν.

Η «Αλληλεγγύη» είναι από τα έργα που βγάζουν πολλή θλίψη, την οποία το μόνο που την εξισορροπεί κάπως είναι ο θαυμασμός για τον ηρωισμό των κατοίκων της Λέσβου, αλλά και των άλλων ελληνικών νησιών, που πραγματικά πρόσφεραν μέγιστο κοινωνικό έργο.

Βλέποντας το δημιούργημά σας να κοσμεί την είσοδο του δημοτικού καταυλισμού προσφύγων στον Καρά Τεπέ στη Λέσβο τι αισθάνεστε;

Δεν σας κρύβω κ. Σταθόπουλε ότι αισθάνομαι μια ικανοποίηση, πιστεύοντας ότι η ιδέα που συνέλαβα και το έργο που ξεπήδησε από αυτήν ίσως τελικώς να απέδωσαν κάπως την ιδέα της Αλληλεγγύης.

Αν σας ζητούσα να μου αναφέρετε μερικά άλλα εμβληματικά έργα σας, τα οποία να φέρουν αντίστοιχα συναισθηματικά φορτία με αυτό της «Αλληλεγγύης», ποια θα μου αναφέρατε;

Ένα αντίστοιχα συναισθηματικά φορτισμένο έργο είναι το γλυπτό της «Θύρας 7», που αναφέρεται στο τραγικό εκείνο απόγευμα της 8ης Φεβρουαρίου 1981, στο στάδιο Καραϊσκάκη. Η συγκυρία το έφερε να είμαι μέσα στο γήπεδο εκείνη τη μέρα και είδα με τα μάτια μου τα όσα έγιναν, τα οποία και προσπάθησα ν’ αποτυπώσω αργότερα σε ένα γλυπτό, που βρίσκεται σήμερα στο μουσείο του Ολυμπιακού.

Πηγή: enypografa.gr