Στις 25 Φεβρουαρίου του 1956, η 23χρονη Σύλβια Πλαθ, μπήκε σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο και αμέσως πρόσεξε ένα αγόρι που αργότερα περιέγραψε στο ημερολόγιό της ως ένα «μεγαλόσωμο, “σκοτεινό”, παχουλό αγόρι».
Στο πάρτι έπαιζε μια ορχήστρα τζαζ και ο ήχος της τρομπέτας σκέπαζε όλους τους υπόλοιπους.
Η Σύλβια, που είχε κερδίσει υποτροφία στο Κέιμπριτζ, έπινε όλη νύχτα ουίσκι σε μια παμπ με έναν τύπο που βγήκε ραντεβού και το όνομά του ήταν Αμις Στιούαρτ.
Το ποτό τής έδωσε την αίσθηση ότι μπορούσε να περπατήσει στον αέρα. Στην πραγματικότητα, καθώς περπατούσε για να πάει στο πάρτι, ήταν σε τέτοια κατάσταση που χτυπούσε πάνω σε όποιο δέντρο βρισκόταν μπροστά της.
Όταν έφτασε στην Ένωση Γυναικών, εκεί όπου γιορταζόταν το πρώτο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού St Botolph's Review, η Σύλβια είδε ότι το δωμάτιο ήταν γεμάτο με νέους άνδρες που φορούσαν πουλόβερ και γυναίκες μέσα σε κομψά μαύρα φορέματα.
Αφού τα έψαλε για τα καλά σε έναν φοιτητή που τόλμησε να επικρίνει την ποίησή της, η Σύλβια πήρε ακόμα ένα ποτό και αφού το ήπιε μονορούφι, κατέβασε το χέρι της και άφησε το ποτήρι να πέσει στο πάτωμα. Όλοι την κοίταξαν.
Όταν η μουσική έκανε μια μικρή παύση, είδε με τη γωνία του ματιού της κάποιον να πλησιάζει. Ήταν το ίδιο «παχουλό αγόρι», αυτό που είχε δει νωρίτερα να γυροφέρνει τις κομψές γυναίκες. Συστήθηκε ως Τεντ Χιούτζες και η Πλαθ κατέγραψε αυτή την συνάντηση στο ημερολόγιό της την επόμενη μέρα. Η έλξη ήταν αμφίδρομη...
Διαβάστε περισσότερα για τη ζωή και τον τραγικό θάνατο της μεγάλης ποιήτριας στο Bovary.gr