Συγκινητική ιστορία: Eστειλε γράμμα μετάνοιας σε Εβραίο που έχασε το σπίτι του από τους ναζί [εικόνες & βίντεο]

Ο Πίτερ Χίρσκμαν μιλά συχνά για την δική του ιστορία του πώς έφυγε από την Γερμανία ως έφηβος για να ξεφύγει από το διωγμό των Εβραίων από τον Αδόλφο Χίτλερ και πώς έπειτα εντάχθηκε στο στρατό των ΗΠΑ για να πολεμήσει τους Ναζί.

Ο 92χρονος όμως άρχισε να κλαίει όταν διάβασε μια τρισέλιδη επιστολή που έλαβε ξαφνικά από τη Νυρεμβέργη και ανακάλεσε πολλές σκέψεις για το παρελθόν του.

Η συγγραφέας του, Ντόρις Σκοτ-Νέους, του είπε πως ο παππούς του είχε αποκτήσει το οικογενειακό σπίτι του Χίρσκμαν από τους Ναζί, εκφράζοντας την ντροπή της και παρακαλώντας για συγχώρεση.

Ξεκινώντας να ψάχνει το παρελθόν την οικογένειάς της αφότου βοήθησε έναν φίλο της που αντιμετώπιζε τραυματικά προβλήματα, η 46χρονη δημόσιος υπάλληλος συγκλονίστηκε όταν ανακάλυψε πως γνώριζε μόνο τη μισή αλήθεια για την οικογένειά της και ένιωσε υποχρεωμένη να επικοινωνήσει με τον ηλικιωμένο άνδρα στο Νιου Τζέρσεϊ.

«Ντρέπομαι βαθύτατα για το τι έκαναν οι Γερμανοί σε εσάς, την οικογένειά σας και στους φίλους και συγγενείς σας και στα μέλη της εβραϊκής κοινότητας της Νυρεμβέργης» έγραψε. «Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς τις λεπτομέρειες – την φρίκη και τον εφιάλτη που πρέπει να ζήσατε».

Στο φάκελο περιλαμβάνονταν φωτογραφίες του οικογενειακού σπιτιού του Χιρκσμαν σήμερα.

«Δάκρυσα γιατί μου ήρθαν στο μυαλό τότες αναμνήσεις» δήλωσε ο Χίρκσμαν σε συνέντευξή του.

Ο Χίρκσμαν κρατώντας μια φωτογραφία του πατρικού του σπιτιού.
Το σπίτι είναι ένα εντυπωσιακό κτίριο στα βορειοανατολικά προάστια της Νυρεμβέργης.

«Ήταν πιθανώς ένα από τα ωραιότερα σπίτια σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα» δήλωσε ο Χιρκσμαν. «Φυσικά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Δε θα μπορούσε να το συγκρίνει κανείς με τα μεγάλα αρχοντικά, αλλά εκείνη την εποχή ήταν ένα πολύ όμορφο μέρος».

Ο Χίρκσμαν θυμάται πώς βοηθούσε στην καλλιέργεια φρούτων, λαχανικών και των λουλουδιών στον κήπο του σπιτιού. Θυμάται επίσης πως τη σταδιακή αποβολή όλων των εβραϊκών προτύπων από την στιγμή που οι ναζιστές ανέβηκαν στην εξουσία.

Η 46χρονη Σκοτ Νέους θυμάται ελάχιστα από το σπίτι αυτό. Η θεία της το κληρονόμησε το 1969, όταν η γιαγιά της 46χρονης πέθανε, ενώ η ίδια ήταν μόλις 5 ετών όταν η θεία της το πούλησε. Δεν είχε γνωρίσει κανέναν από τους παππούδες της και δεν είχε ρωτήσει ποτέ πολλά πράγματα. Από την θεία της είχε μάθει μια αόριστη ιστορία για το σπίτι.

Η 46χρονη Σκοτ Νέους ψάχνοντας στα κρατικά αρχεία
«Μου είπε ότι κάτι Εβραίοι ήταν οι ιδιοκτήτες του σπιτιού, που κατάφεραν να ξεφύγουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και πως οι παππούδες μου τους βοήθησαν» θυμάται. «Δεν ξέρω αν θέλω να το πιστεύω πλέον αυτό.

Η μεσαιωνική πόλη της Νυρεμβέργης ήταν ένα ναζιστικός κόμβος. Εκείνη την εποχή ο πατέρας του Χίρκσμαν, Τζούλιους ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας με ένα διώροφο σπίτι τριών υπνοδωματίων στα προάστια. Μέχρι το 1938, η λεγόμενη «αρριανοποίηση» ήταν σε πλήρη εξέλιξη, καθώς όλες οι εβραϊκές επιχειρήσεις πέρασαν στα χέρια μη Εβραίων Γερμανών.

Καθώς η Σκοτ Νέους έψαχνε στα μητρώα ιδιοκτησίας στα αρχεία της πόλης της Νυρεμβέργης ανακάλυψε έγγραφα που έδειχναν πώς οι Ναζί είχαν μεθοδικά και γραφειοκρατικά καταλάβει το σπίτι του Χίρκσμαν. Μέχρι το 1941, είχε καταχωρηθεί ως ιδιοκτησία του Muhr W, πωλητή. Ο Γουίλι Μουρ ήταν ο παππούς της Σκοτ.

«Νόμιζα ότι το αγόρασε απευθείας από τους Εβραίους ιδιοκτήτες, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια» είπε η ίδια. Αν και γνωρίζει λίγα πράγματα για τον παππού της, υποθέτει ότι πρέπει να είχε ναζιστικές συνδέσεις «γιατί ήταν μια σημαντική περιοχή κατοικιών και πιθανότατα δεν ήταν εύκολο να αποκτήσει κανείς ένα τόσο όμορφο σπίτι με ένα μεγάλο κήπο».

«Αυτό με ώθησε να γράψω την επιστολή, γιατί νόμιζα πώς ούτε η οικογένεια δεν ξέρει τι συνέβη και ήθελα να πω ότι λυπάμαι, γιατί δεν έχει τελειώσει αυτή η ιστορία... υπάρχουν επιζώντες του Ολοκαυτώματος που ακόμη ζουν» είπε.

Μετά τον πόλεμο η οικογένεια του Χίρκσμαν αποζημιώθηκε, αλλά λόγω της υποβαθμισμένης γερμανικής αγοράς ακινήτων, έλαβε το ένα δέκατο της αξίας του σπιτιού.

Ο Πίτερ Χίρκσμαν και η οικογένειά του κατάφεραν να εγκαταλείψουν με ασφάλεια την ναζιστική Γερμανία πριν από το ξέσπασμα του πολέμου τον Σεπτέμβριο του 1939. Κατέληξαν στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσϊ, από όπου ξεκίνησαν από την αρχή.

Όταν ο Πίτερ έγινε 18 χρονών, οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο. Ως στρατιώτης πολέμησε, στο πλευρό των ΗΠΑ, για πρώτη φορά στο Βέλγιο τον Δεκέμβριο του 1944 στη μάχη του Μπούλτζ. Όπως χιλιάδες άλλο Αμερικανοί συνελήφθη, αλλά ως Γερμανός Εβραίος, βρισκόταν σε ένα μοναδικό κίνδυνο. Όταν οι κατακτητές του διαπίστωσαν ότι μιλούσε Γερμανικά, μπλόφαρε, λέγοντας πως τα έμαθε στο σχολείο. Επέζησε τους τελευταίους μήνες του πολέμου σε ναζιστικό στρατόπεδο. «Αν είχε ψάξει το παρελθόν μου θα με είχε πυροβολήσει χωρίς καμία εξήγηση» είπε.
70 χρόνια μετά, όταν έλαβε την επιστολή της Σκοτ-Νέους, δέχτηκε την συγνώμη της, λέγοντάς της μέσω email πως ήταν ιδιαιτέρως συγκινητική «επειδή είναι προφανές, πως κι εσείς υποφέρατε και με στενοχωρεί που το σκέφτομαι αυτό».

Της είπε ότι θα της ήταν πιο εύκολο να σιωπήσει. Οι δυο τυος επικοινωνούν τακτικά αλλά προς το παρόν δεν κάνουν σχέδια για να τα πουν από κοντά.