Ολο και περισσότεροι Ευρωπαίοι ασπάζονται τον βουδισμό -Τι ωθεί χιλιάδες άτομα στον διαλογισμό [εικόνες]

Το ενδιαφέρον των Δυτικών για τις ασιατικές θρησκείες και ειδικά για τον βουδισμό δεν είναι καινούριο. Το φαινόμενο γεννήθηκε όταν ο δυτικός πληθυσμός ήρθε σε επαφή με τον ασιατικό (Βιετνάμ, Κορέα, Θιβέτ), αλλά ανταποκρίνεται όλο και περισσότερο στην ανάγκη των Ευρωπαίων που αναζητούν ένα νόημα στις μετα-χριστιανικές κοινωνίες.

Πράγματι, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι σύγχρονες κοινωνίες βρίσκονται στα όριά τους: υλισμός, καταναλωτισμός, ανταγωνισμός, ατομισμός, τεχνικά μέσα στο έπακρο. Από την άποψη αυτή, ο βουδισμός, όπως πιστεύουν, έχει την φρεσκάδα του νέου, προσφέρει ψυχολογικούς δρόμους (διαλογισμός και πρακτική) καθώς και φιλοσοφικούς που μεταμορφώνουν το εγώ στο εσωτερικό του σύμπαντος (η έννοια της διαδραστικότητας του σύμπαντος). Τραβάει, κατά συνέπεια, το ενδιαφέρον των οικολόγων, των ψυχολόγων, των εκπαιδευτικών και των θεραπευτών.

Οι βουδιστές μοναχοί πιστεύουν ότι το χριστιανικό και το καθολικό δόγμα δείχνουν αποκομμένα από την πνευματική εμπειρία, έχουν καταστεί ακατανόητα για τον σύγχρονο άνθρωπο, η λειτουργία δεν εισάγει πλέον στα μυστήρια της θρησκείας. Η ηθική, λένε, μοιάζει στα δόγματα αυτά σαν ένα σύνολο κανόνων που επιβάλλονται από τους ανθρώπους στο όνομα του Θεού και περιορίζουν την ελευθερία της συνείδησης σε μια απόλυτα ιδιωτική σφαίρα.
Αντίθετα, ισχυρίζονται, η πρόταση του βουδισμού είναι ελκυστική για τους σύγχρονους ανθρώπους. Είναι μια θρησκεία χωρίς δόγμα, δεν είναι θεολογία και ενθαρρύνει την προσωπική έρευνα του Ανώτερου Οντος. Προσφέρει εμπειρίες και όχι μόνο θεωρία. Διδάσκει μια ηθική συμπαράστασης η οποία βασίζεται στην αρχή να μην κάνεις κακό στα ζωντανά όντα.

Στην Ευρώπη η χώρα με τους περισσότερους οπαδούς του βουδισμού είναι η Γαλλία, παρότι και στις Γερμανία, Ελβετία, Ιταλία, Ολλανδία η ασιατική θρησκεία γνωρίζει άνθηση τα τελευταία χρόνια.

Οι περισσότεροι ναοί στη Γαλλία

Στη Γαλλία υπάρχουν τουλάχιστον δέκα βουδιστικοί ναοί, όπως το μοναστήρι ζεν Kanshoji στην Δορδόνη και το Ryumon Ji στην Αλσατία. Αλλά ο νούμερο ένα ναός είναι η «Gendronnière», στην περιοχή Λουάρ-ε-Σερ, ο οποίος θεωρείται καρδιά του βουδισμού ζεν στην Ευρώπη.
Πρόκειται για ιδιοκτησία της Διεθνούς Ενωσης Ζεν (AZI) και σπάει ταμεία, καθώς υποδέχεται όλο και περισσότερους οπαδούς του διαλογισμού.

Πρόκειται για ένα μέρος στο πουθενά. Για να φτάσεις στην Gendronnière πρέπει να βγεις από τον κεντρικό δρόμο και να βυθιστείς μέσα στο δάσος. Μετά από ένα δύσβατο και στριφογυριστό δρόμο, μέσα σε πυκνή βλάστηση και αιωνόβια δένδρα, φτάνεις στο κέντρο του «ζεν soto» στην Ευρώπη. Μπροστά στο κέντρο τα αυτοκίνητα είναι από τη Γαλλία, αλλά και από την Ελβετία, την Γερμανία, την Ιταλία και την Ολλανδία.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο κέντρο ζεν στην Ευρώπη. Ξεκίνησε το 1979 από τον Ιάπωνα μετρ ζεν Taisen Deshimaru, ο οποίος εγκαταστάθηκε στη Γαλλία για να μεταλαμπαδεύσει την πνευματική παράδοση, την οποία δίδαξε ο Bouddha Shakyamuni, στην Ινδία, πριν από 2.500 χρόνια.

Ζεν σημαίνει διαλογισμός, στην ιαπωνική γλώσσα. Λέγεται και ζαζέν (ζα σημαίνει «καθισμένος» και ζεν «διαλογισμός») και πρόκειται για μια διαδρομή γνώσης του εαυτού σου η οποία μαθαίνεται όχι μόνο μα το να κάθεσαι γονατιστός, αλλά και σε όλες τις πράξεις της καθημερινής ζωής: αναπνοή, περπάτημα, ύπνος, φαγητό, εργασία ...Ολα αποτελούν ευκαιρία για να μάθεις να ζεις σε αρμονία με τους άλλους και με το περιβάλλον.

Αυτή η πρακτική σιωπής και διαλογισμού γνωρίζει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον σε άτομα που κουράστηκαν από τους φρενήρεις ρυθμούς της σύγχρονης κοινωνίας. Σύμφωνα με τον Olivier Wang-Genh, πρόεδρο της Ενωσης Βουδιστών Γαλλίας (UBF) και της Διεθνούς Ενωσης Ζεν (AZI), ιδιοκτήτη του ναού, «το ζεν απαντά στην φυσική ανάγκη της επιστροφής στην ηρεμία, στην εσωτερική ειρήνη».

Χάρη στο ζαζέν, ο 24χρονος μάγειρας Jean-Baptiste Pressac δήλωσε στα γαλλικά ΜΜΕ ότι μπόρεσε να ξεπεράσει τα προβλήματά του που ήταν εκρήξεις θυμού και βίας. «Βρισκόμουν υπό πίεση, ήμουν επιθετικός, δεν μπορούσα να συζητήσω, δεν μπορούσα να πω δύο λέξεις χωρίς σύγχιση, τόσο άσχημα ένιωθα με τον εαυτό μου».
Πριν από τέσσερα χρόνια, κάλεσε «από απόγνωση» τον αδελφό του, τριάντα χρόνια μεγαλύτερο, ο οποίος ζούσε στο βουδιστικό μοναστήρι του Kanshoji, στην Δορδόνη. Εκείνος του εξήγησε τις διδαχές του Βούδα (Dharma).

«Οι διδαχές του μου άλλαξαν τη ζωή! Μεταμόρφωσα όλη την άγνοια και την κουταμάρα που υπήρχαν μέσα μου σε όμορφα πράγματα». Σήμερα ονειρεύεται να γίνει μοναχός βουδιστής και να ζήσει σε κοινότητα, ανάμεσα στους «φίλους του καλού».
Ο Olivier Wang-Genh παρατηρεί επίσης ότι πολλοί «καθολικοί και προτεστάντες, έχοντας χάσει την έννοια της θρησκείας, δείχνουν ενδιαφέρον για τις διδαχές του ζεν και ξαναβρίσκουν μια πνευματική διάσταση η οποία εφαρμόζεται σε κάθε στιγμή της καθημερινής ζωής».
Αλλά και στο Βέλγιο, ο βουδισμός ελκύει όλο και περισσότερα άτομα. Την Κυριακή, 22 Οκτωβρίου 2017, η Βουδιστική Ενωση Βελγίου διοργάνωσε μια ημέρα ανοικτών θυρών στα διάφορα κέντρα που διαθέτει στη χώρα. Πολλοί Βέλγοι ενδιαφέρονται για την φιλοσοφία του βουδισμού, αλλά οι περισσότεροι προσελκύονται από την πρακτική του βουδισμού και από τον διαλογισμό.

Το βελγικό κανάλι rtbf.be παρευρέθηκε σε κέντρο βουδισμού στην πόλη Λιέγη, όπου σιωπή και ασκήσεις ηρεμίας βρίσκονταν στο επίκεντρο. «Επτά άτομα επικεντρώνονται μόνο γύρω από κινήσεις και από την αναπνοή τους. Ορισμένοι είναι τακτικά μέλη. Για άλλους είναι η πρώτη φορά. Το κέντρο έχει 800 εγγεγραμμένα μέλη και όλοι αναζητούν ασκήσεις διαλογισμού», γράφει το σάιτ του καναλιού.

Η διαχειρίστρια του κέντρου ζεν Anne Beeken, δηλώνει στο βελγικό κανάλι:
«Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σε αναζήτηση και δεν νιώθουν καλά με τον σύγχρονο ρυθμό ζωής. Αλλοι ενδιαφέρονται για τα θέματα συνείδησης», αναφέρει.

Στο κέντρο δεν γίνεται λόγος για βουδιστική θρησκεία. Πολλοί οπαδοί αναζητούν απλά την εσωτερική γαλήνη απέναντι στα προβλήματα του εξωτερικού κόσμου. Οπως δηλώνει η Aurélie Quintart:
«Βρήκα έναν δρόμο που επιθυμούσα να ακολουθήσω, αυτό είναι σίγουρο. Βρήκα όλο και περισσότερη ηρεμία, όλο και περισσότερη γνώση του εαυτού μου και γλυκύτητα απέναντι στον εαυτό μου. Ας πούμε ότι αυτό ήταν ο στόχος μου, αρχικά. Τώρα είναι ο δρόμος για την υπόλοιπη ζωή μου».

Μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα, σε κέντρο ζαζέν, διδάσκεται μια άλλη πρακτική διαλογισμού. Το ζαζέν απαιτεί να γίνεται ο διαλογισμός σε μια αρκετά άβολη στάση, καθιστός σε στάση λωτού. Αλλά η αρχή είναι η ίδια: να αδειάσεις εσωτερικά. «Επικεντρωνόμαστε στην αναπνοή μας, στην στάση μας και στην νοητική μας κατάσταση», δηλώνει ο υπεύθυνος του κέντρου ζαζέν Chanch Nguyen.
Η πρακτική ζαζέν απευθύνεται σε λίγους γιατί είναι πιο δύσκολη. «Υπάρχουν νέα άτομα που προσέρχονται, νέες εγγραφές. Ατομα που έρχονται, κάνουν ένα μάθημα, δύο μαθήματα, τρία μαθήματα και καταλήγουν λέγοντας ότι η στάση είναι δύσκολη και το να κάνουν διαλογισμό μπροστά σε έναν άσπρο τοίχο δεν τους λέει τίποτα».