Νέες ταινίες: Χαβιέ Μπαρδέμ-Τζένιφερ Λόρενς σε ένα καθηλωτικό θρίλερ [κριτική & τρέιλερ]

Ο Ντάρεν Αρονόφκσι με ένα δυνατό καστ μας εισάγει στο αλληγορικό σύμπαν της «Μητέρας».

Ο Ρώσος Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ μιλάει για έναν κόσμο «Χωρίς αγάπη» και ο Τζέφρι Ρας δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία στον ρόλο του μεγάλου Αλμπέρτο Τζακομέτι.

Mητέρα! (Mother!)
Σκηνοθεσία: Ντάρεν Αρονόφσκι
Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Χαβιέ Μπαρδέμ, Εντ Χάρις, Μισέλ Φάιφερ, Ντόναλ Γκλίσον

Ένα ζευγάρι, η Μητέρα κι Εκείνος, ζει ήρεμο κι ευτυχισμένο στο απομονωμένο, τεράστιο σπίτι του, μέχρι τη στιγμή που απρόσκλητοι και παράξενοι επισκέπτες κάνουν αναπάντεχα την εμφάνισή τους. Τότε ο εφιάλτης ξεκινά. Η Μητέρα αναγκάζεται να αναθεωρήσει όσα πιστεύει για την αγάπη, την αφοσίωση και τη θυσία, ενώ το τέλος πλησιάζει.
Ο Ντάρεν Αρονόφσκι («Ρέκβιεμ για Ένα Όνειρο», «Η Πηγή της Ζωής», «Μαύρος Κύκνος») επιστρέφει με ένα σκοτεινό horror thriller, πολλαπλών αναγνώσεων.
Ένα ζευγάρι, η Μητέρα κι Εκείνος , που είναι δημιουργός-ποιητής, αλλά δεν μπορεί να συγγράψει το τέλειο έργο ακόμα, ζουν σχεδόν απομονωμένοι σε ένα σπίτι, το οποίο ανήκε κάποτε στον άντρα, αλλά μετά από μια πυρκαγιά καταστράφηκε.
Εκείνη απόλυτα αφοσιωμένη στον σύντροφό της, προσπαθεί να του αναδώσει ζωή. Όταν ένα περίεργο ζευγάρι καταφτάνει απρόσκλητο, η ταινία αποκτάει μια άλλη διάσταση, ξεφεύγοντας από ένα συμβατικό οικογενειακό δράμα. Ανοιχτό σε πολλούς συνειρμούς, με βιβλικές αναφορές που ξεκινούν από τον Κάιν και τον Άβελ και φτάνουν σε εφιαλτικές σκηνές μιας κόλασης, με υπαινιγμούς για την καταστροφή του πλανήτη από τον άνθρωπο και σχόλια για το καθεστώς ανελευθερίας που ζούμε σήμερα, το σύμπαν του Αρονόφσκι στοχεύει κατά βάση στο υποσυνείδητο του θεατή. Τα πρόσωπα δεν έχουν ονόματα, μιας και η πρόθεσή είναι να λειτουργούν ως αρχέτυπα , ενώ δεν λείπει η κοσμογονική διάσταση αλλά και βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα, που ο θεατής πρέπει να διατυπώσει μόνος του, καθώς ο Αρονόφσκι φαίνεται πως δεν έχει καμία διάθεση να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του.
Η κεντρική του ιστορία και ο τρόπος που ανατρέπει την ισορροπία του ζευγαριού δεν ακολουθεί μια λογική συνέπεια, γεγονός που καθιστά αρκετά δύσκολη την αποκωδικοποίηση της ταινίας. Μέσα από μια αλληλουχία εφιαλτικών εικόνων που παρατίθενται παρατακτικά, καταγράφει τον παραλογισμό της εποχής από την οπτική της Μητέρας, που δίνει τα πάντα στον Ποιητή και οδηγείται στις πιο σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η Τζένιφερ Λόρενς προσπαθεί να ενταχθεί μέσα σε αυτό το απόκοσμο σύμπαν, με μια ρεαλιστική ερμηνεία σε αντίθεση με τον Χαβιέ Μπαρδέμ, τον Εντ Χάρις και την αινιγματική Μισέλ Φάιφερ που δίνουν μια συμβολική διάσταση στις ερμηνείες τους, ακολουθώντας περισσότερο την σκηνοθετική γραμμή του Αρονόσφκι.
Είναι πιθανόν βγαίνοντας από την αίθουσα να νιώσετε μπερδεμένοι, καθώς η ταινία δεν ακολουθεί σε καμία περίπτωση μια καθαρή αφηγηματική γραμμή, όμως σίγουρα οι εικόνες του σημαντικού αυτού δημιουργού επανέρχονται εν ευθέτω χρόνω και δημιουργούν προβληματισμούς.

Η τελευταία πινελιά, (The Final portrait)
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Στάνλεϊ Τούτσι
Παίζουν: Τζέφρι Ρας, Άρμι Χάμερ, Κλεμάνς Ποεσί , Τόνι Σαλούμπ, Σιλβί Τεστί

Η ιστορία της συγκινητικής και ιδιότυπης φιλίας μεταξύ του Αμερικανού συγγραφέα και θιασώτη της τέχνης, Τζέιμς Λορντ, και του παγκοσμίου φήμης ζωγράφου και γλύπτη, Αλμπέρτο Τζακομέτι.
Ο Τζέφρι Ρας δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας στον ρόλο του θρυλικού καλλιτέχνη μέσα από την καλαίσθητη αφήγηση του Στάνλεϊ Τούτσι.
Ο Τζέιμς Λορντ ήταν συγγραφέας, κριτικός και μεγάλος θαυμαστής του ζωγράφου Αλμπέρτο Τζακομέτι. To 1964, εν μέσω ενός βραχύβιου ταξιδιού του στο Παρίσι, οι δυο άντρες θα συναντηθούν και τότε ο Τζακομέτι θα του ζητήσει να ποζάρει γι’ αυτόν. Όμως το πορτρέτο καθυστερεί να ολοκληρωθεί, καθώς ο ζωγράφος ποτέ δεν είναι ικανοποιημένος από τον εαυτό του, κι έτσι ο Αμερικανός φίλος του αναγκάζεται συνεχώς να αναβάλλει την επιστροφή στην πατρίδα, αλλάζοντας τα εισιτήρια και ξοδεύοντας μεγάλα ποσά. Ανάμεσά τους αναπτύσσεται μια ιδιαίτερη φιλία και ο Λορντ γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της εκκεντρικής ιδιοφυΐας του Τζακομέτι, καθώς και προσωπικών του στιγμών. Τελικά εκείνος θα δώσει το πορτρέτο στον Λορντ όπως του είχε υποσχεθεί.
Δύο χρόνια αργότερα απεβίωσε και οι δυο άνδρες δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ . για την ιστορία πάντως, ο πίνακας πωλήθηκε το 1990 για πάνω από 20.000.000 δολάρια.
Ο Στάνλεϊ Τούτσι επενδύει στην σχέση των δυο πρωταγωνιστών του και αφήνει μέσα από αυτήν να αναδειχθεί η προσωπικότητα και το πνεύμα του ζωγράφου, χωρίς να εστιάζει αποκλειστικά σε βιογραφικά στοιχεία, τα οποία απλώς προκύπτουν μέσα από αυτή την ιδιότυπη φιλία. Έτσι καταφέρνει να διεισδύσει ουσιαστικά στον τρόπο σκέψης του μεγάλου αυτού καλλιτέχνη, ξεφεύγοντας από τα πλαίσια μιας τυπικής βιογραφίας, αν και δεν λείπουν κάποια σημεία- ευτυχώς όχι πολλά- όπου επιλέγει να αφηγηθεί απλώς περιστατικά, όπως τις επισκέψεις του ζωγράφου στα πορνεία ή τη σχέση του με την κατά πολύ νεότερη του Καρολίν. Έτσι καταδύεται στην αύρα του Τζακομέτι με χιούμορ, αποκαλύπτοντας τι σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης.
Ο Τζέφρι Ρας πραγματικά δίνει μια μοναδική ερμηνεία στον ρόλο του ζωγράφου, συνδυάζοντας το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο με μια βαθιά σκέψη, και την παιδικότητα με την σοφία μιας διάνοιας. Αντάξια στέκεται στο πλευρό του ο Άρμι Χάμερ, που παρατηρεί με λεπτομέρεια το μεγαθήριο Τζακομέτι, δίνοντας ταυτόχρονα την εικόνα ενός απλού ανθρώπου που ξέρει να αγαπάει την τέχνη.

Χωρίς αγάπη, (Nelyubov/Loveless)
Σκηνοθεσία: Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ
Παίζουν: Μαριάνα Σπίβακ, Αλεκσέι Ρόζιν, Μάτβεϊ Νόβικοφ

Η Ζένια και ο Μπόρις χωρίζουν και το διαζύγιο χαρακτηρίζεται από απογοήτευση και συνεχόμενους καβγάδες. Έχοντας ήδη βρει νέους συντρόφους, είναι ανυπόμονοι να γυρίσουν τη σελίδα – ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την εγκατάλειψη του δωδεκάχρονου γιου τους.
Μετά το «Leviathan», ο Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ σκιαγραφεί για ακόμη μια φορά την ανυπόφορη ανθρωπότητα , που πορεύεται χωρίς αγάπη, αποσπώντας το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο φετινό Φεστιβάλ Καννών.
Ένας άντρας και μια γυναίκα που δεν αντέχουν πια ο ένας τον άλλον, περνούν ένα δύσκολο διαζύγιο. Θέλουν να ξεκινήσουν τη νέα τους ζωή με νέους συντρόφους και νέα συναισθήματα, αδιαφορώντας πλήρως για τον μικρό τους γιο που μια μέρα εξαφανίζεται. Θα απευθυνθούν στην αστυνομία και σε μια
ομάδα ιδιωτών που αναζητούν χαμένα παιδιά, χωρίς ωστόσο ποτέ να πείθουν κανέναν ότι ενδιαφέρονται πραγματικά.
Ο Ρώσος δημιουργός καταφέρνει μέσα από μια ανελέητα σκληρή ιστορία να περιγράψει τη συναισθηματική κενότητα της εποχής μας. Ταυτόχρονα , τις αρχές ως απόλυτα αδιάφορες για τον πολίτη, χωρίς τυμπανοκρουσίες, δείχνει στην ουσία μια κοινωνία απάνθρωπη, θέτοντας το ερώτημα αν τελικά οι πολίτες κάνουν το κράτος ή το κράτος τους πολίτες.
Οι χαρακτήρες του Ζβιάνγκιντσεφ κυνηγούν με πάθος την ευτυχία, μια ευτυχία όμως που βασίζεται σε στερεοτυπικές αντιλήψεις περί του τι είναι η «τέλεια σχέση» και η «καλή ζωή», επενδύουν στους άλλους αλλά δεν ξέρουν να δίνουν, μοιάζουν ανίκανοι να αγαπήσουν γι’ αυτό και τελικά αποτυγχάνουν να αγαπηθούν. Με βαθύ βλέμμα και απαισιόδοξη διάθεση οδηγεί τα πρόσωπά του σε κορυφώσεις για να τα κατακρημνίσει μετά αβοήθητα, χαμένα και ουσιαστικά αλύτρωτα, σε μια βολεμένη καθημερινότητα, με τσεχωφικό πνεύμα, προτείνοντας ως μόνη λύση την αγάπη, που όμως απουσιάζει πλήρως από την ιστορία του.
Μέσα σε έναν κόσμο γυαλιστερό αλλά εντελώς εγωκεντρικό, και στηριζόμενος στις λεπτές ερμηνείες των ηθοποιών του, ο Ζβιάνγκιντσεφ με αργούς υποβλητικούς ρυθμούς σκιαγραφεί τελικά μια αδυσώπητη εικόνα της εποχής μας, βάζοντας το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Χειρότερα Δεν Γίνεται, (Brad's Status)
Σκηνοθεσία: Μάικ Γουάιτ
Παίζουν: Μπεν Στίλερ, Οστιν Εϊμπραμς, Τζένα Φίσερ, Λουκ Γουίλσον, Μάικλ Σιν

Ο Μπραντ έχει μια ικανοποιητική καριέρα και μια άνετη ζωή στα προάστια του Σακραμέντο, όπου ζει με την γλυκιά σύζυγο του Μέλανι, και τον γιο του Τρόι, που έχει ταλέντο στη μουσική. Αυτή η ζωή όμως δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ονειρευόταν στα φοιτητικά ένδοξα χρόνια του.
Ξεναγώντας τον Τρόι στην Βοστώνη δεν μπορεί να μην συγκρίνει τη ζωή του, με αυτή των τεσσάρων παλιών καλύτερων φίλων του: ενός αστέρα του Χόλιγουντ, του ιδρυτή ενός μεγάλου κερδοσκοπικού Ιδρύματος, ενός μεγαλοεπιχειρηματία και ενός πολιτικού αναλυτή και διάσημου συγγραφέα.
O Μάικ Γούαιτ υπογράφει μια πικρή οικογενειακή δραμεντί για τα αποτυχημένα όνειρα και ο Μπεν Στίλερ βρίσκει έναν ρόλο που ισορροπεί στο κωμικό και στο δραματικό.
Ο Mπραντ είναι ένας καλός οικογενειάρχης που διευθύνει μια μη κερδοσκοπική οργάνωση. Συνοδεύοντας τον γιο του , τον Τροι, που έχει κλίση στη μουσική, στη Βοστόνη για να βρει κολέγιο, αναλογίζεται πώς φανταζόταν τη ζωή του, όταν εκείνος ήταν φοιτητής. Συγκρίνει τη δική του πορεία με αυτή των νεανικών του φίλων, που όλοι έχουν στα μάτια του επιτύχει πολύ περισσότερα από αυτόν. Πελαγοδρομώντας ανάμεσα στην κοινωνική ζήλια και την ανάγκη να επιβεβαιωθεί μέσα από τις επιτυχίες του παιδιού του, ο Μπραντ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός τυπικού αστού , που κάνει έναν μικρό απολογισμό της ζωής τους και προσπαθεί να επαναπροσδιοριστεί.
Ο Γουάιτ με χιούμορ προβάλλει όλα τα ελαττώματα του κεντρικού του ήρωα και ταυτόχρονα με εύσχημο τρόπο καταγράφει το χάσμα των γενεών, χωρίς όμως να πρωτοτυπεί ιδιαιτέρως. Φαίνεται όμως πως η κριτική που επιχειρεί να ασκήσει στη γενιά του και στα στεγανά που κουβαλάει δεν αντέχει για πολύ, γιατί αρκετά γρήγορα φροντίζει να κάνει στροφή 360 μοιρών και να οδηγήσει τα πράγματα σε μια απολύτως αναμενόμενη τροπή, για να κολακεύσει τελικά τις επιλογές του μέσου θεατή, που πιθανόν δεν τα κατάφερε όπως κάποτε είχε ονειρευτεί, όπως κι ο Μπραντ.

Onirica-Field of dogs
Σενάριο- Σκηνοθεσία: Λεχ Ματζέφσκι
Παίζουν: Μίκαλ Τάταρεκ, Ελζμπιέτα Οκούπσκα, Γιασέντι Γιεντούσικ, Καρολίνα Κόρτα, Γιαν Βάρτακ, Ζίμον Μπούτζικ, Άννα Μελτσάρεκ, Καρολίνα Βαρντίν

Ο Αδάμ, ένας πολλά υποσχόμενος καθηγητής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο, επέζησε ως εκ θαύματος από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο οποίο η αγαπημένη του Βάσια και ο καλύτερος φίλος του, ο Καμίλ, έχασαν τη ζωή τους.
Αποφασίζει τότε να εγκαταλείψει την καριέρα του και να εργαστεί σε ένα σούπερ μάρκετ, αλλά όχι την εμμονή του για τη «Θεία Κωμωδία», τη μόνη αληθινή παρηγοριά.
Ο Πολωνός Λεχ Ματζέφσκι με στυλιζαρισμένη εικαστικότητα και λογοτεχνική διάθεση πραγματεύεται το θέμα της απώλειας -προσωπικής και κοινωνικής- διαβάζοντας με τον δικό του τρόπο τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη. Πρόκειται μάλιστα για την τρίτη ταινία από την τριλογία του- οι δυο προηγούμενες το : «The Garden of Earthly Delights» και «Ο μύλος και ο σταυρός».
Ο Αδάμ, ένας καθηγητής σύγχρονης λογοτεχνίας, επιβιώνει ενός σοβαρού δυστυχήματος, όπου η αγαπημένη του και ο καλύτερός του φίλος χάνουν τη ζωή τους. Συντετριμμένος αποκόβεται από τον κόσμο, πιάνει δουλειά σε ένα σουπερμάρκετ και κοιμάται τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Το τραύμα της απώλειας τον οδηγεί σε μια σειρά από όνειρα, εμπνευσμένα όλα από το έργο του Δάντη, που αποτελεί προσωπική εμμονή του ήρωα και μάλλον και του ίδιου του Ματζέφκσι.
Κατασκευάζοντας μια σειρά από στυλιζαρισμένες εικόνες, που λειτουργούν στα όρια της art performance, ο δημιουργός αποτυπώνει με ποιητική διάθεση υποσυνείδητα τοπία, όμως μοιάζει να εμπιστεύεται εξαιρετικά τη δύναμη των δικών του βιωμάτων με αποτέλεσμα πολύ συχνά να μην καταφέρνει να δημιουργήσει γέφυρες επικοινωνίας με τον θεατή.
Ταυτόχρονα προσπαθεί να συνδέσει το δράμα του ήρωά του με τα γεγονότα του 2010 στην Πολωνία, όπου η συντριβή του προεδρικού αεροσκάφους καθώς και μια σειρά ακραίων καιρικών φαινομένων έφεραν τη χώρα σε δυσχερή κατάσταση, χωρίς όμως πάντα να ξεκαθαρίζει σε ποιο σημείο αυτές οι δυο απώλειες τέμνονται.
Με πλήθος λογοτεχνικών αναφορών και διακειμενικότητας, ό Ματζέφκσι χάνει συχνά τον άξονά του και περιπλέκεται σε αναζητήσεις που αποκτούν μια ελιτίστικη διάθεση, οπότε η πορεία από την Κόλαση, στο Καθαρτήριο και τελικά στον Παράδεισο δεν ολοκληρώνεται επιτυχώς.

Μνήμες (Ντοκιμαντέρ)
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Νίκος Καβουκίβης

Η ιστορία της Ελλάδας από το 1936 έως το 1952.
Ο καταξιωμένος διευθυντής φωτογραφίας Νίκος Καβουκίβης συγκεντρώνοντας σπάνιο υλικό και ανέκδοτα πλάνα από αρνητικό 35mm πρωτοπόρων κινηματογραφιστών καταγράφει την ιστορία της Ελλάδας από το 1936 έως το 1952. Η Δικτατορία του Μεταξά, το Αλβανικό έπος, η Γερμανική Κατοχή, η Αντίσταση, η Απελευθέρωση, η λιγότερο γνωστή Βρετανική απόβαση και κατόπιν τα Δεκεμβριανά, ο Εμφύλιος, τα Έκτακτα στρατοδικεία και η Μακρόνησος ξεδιπλώνονται σε ένα οδοιπορικό, όπου ο σκηνοθέτης στέκεται με θαυμασμό απέναντι στις ηρωικές πράξεις των Ελλήνων, αλλά και με θλίψη για τα όσα επακαλούθησαν, χωρίς να παίρνει ανοιχτά θέση.
Το υλικό του Νίκου Καβουκίδη είναι ανεκτίμητης ιστορικής αξίας και στόχος του είναι η διατήρηση της μνήμης για τις επερχόμενες γενιές. Πέρα από πολύ γνωστά γεγονότα που αφηγείται, ξαναθυμίζει και μερικές ακόμα πτυχές της ιστορίας που έχουν στο πέρασμα του χρόνου μείνει ξεχασμένες, αφήνοντας μια σημαντική παρακαταθήκη. Οι σωστά μονταρισμένες εικόνες του συνοδεύονται από ηχητικά ντοκουμέντα, αλλά και από κείμενα γνωστών Ελλήνων λογοτεχνών που μεταφέρουν την ατμόσφαιρα της εποχής, αλλά κι ένα κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου.
Η στρωτή αφήγησή του λειτουργεί περισσότερο εκπαιδευτικά και λιγότερο κριτικά, όμως η ευαίσθητη οπτική του μεταφέρει τη σημασία της μνήμης για τη συνέχεια ενός λαού και τελικά για την εξέλιξή του.

Όντως φιλιούνται
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Γιάννης Κορρές
Παίζουν: Θανάσης Πετρόπουλος, Ηρώ-Ελένη Μπέζου, Όμηρος Πουλάκης, Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη, Ελευθερία Παπαδοπούλου, The Boy, Κατερίνα Παπανδρέου, Γιολάντα Καλογεροπούλου, Κατερίνα Ζησούδη, Τζωρτζίνα Λιώση

Λίγο πριν τα τριάντα ο Ντάνυ και η Στέλλα ανήκουν σε μία γενιά που ακόμα δεν έχει προσδιοριστεί. Ο Ντάνυ νιώθει πως είναι πολύ καλός γι’ αυτό τον κόσμο.
Η Στέλλα πιστεύει πως ο κόσμος δεν είναι αρκετά καλός γι’ αυτή. Το ερώτημα είναι αν ο ένας είναι καλός για τον άλλο. Η επίσκεψη του Αχιλλέα στο σπίτι του Ντάνυ γίνεται αφορμή για μία συζήτηση γύρω από το τι σημαίνει να υπάρχεις στη σύγχρονη πραγματικότητα και παράλληλα μας παραπέμπει στο χρονικό της σχέσης των δύο νέων.
Με την πρώτη μεγάλου μήκους του ταινία ο Γιάννης Κορρές επιχειρεί να καταγράψει το αδιέξοδο της γενιά των τριαντάρηδων.
Ένα νεαρό ζευγάρι που δεν ξέρει πού πάει και τι κάνει ένα βράδυ συναντιέται με έναν φίλο και εν μέσω πολλών μπάφων και μιας ανοικονόμητης συζήτησης, προσπαθεί να κατανοήσει το μέγα μυστήριο της ζωής. Ταυτόχρονα μέσα από φλας μπακ, παρακολουθούμε την αρχή της γνωριμίας, αλλά και μικρά περιστατικά από τη ζωή τους.
Ο νεαρός σκηνοθέτης, έχοντας εμφανώς ένα πολύ μικρό budget στη διάθεσή του, στηρίζεται πολύ περισσότερο στον διάλογο για να περιγράψει αυτό που ξέρει καλά, αλλά έτσι στερεί την ταινία του από μια ενδιαφέρουσα κινηματογράφηση. Αντίθετα αφήνεται στους αυτοσχεδιασμούς των ηθοποιών του, καθοδηγώντας τους σε μια νατουραλιστική φυσικότητα, αποδυναμώνοντας έτσι τις σχέσεις αλλά και την ίδια την ιστορία του. Κλείνοντας δε στο μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας τους χαρακτήρες του στους τέσσερις τοίχους ενός διαμερίσματος, δεν καταφέρνει να μεταδώσει την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει η γενιά αυτή, πράγμα που σαφέστατα επηρεάζει τον τρόπο που σκέφτονται και δρουν. Προσπαθεί με χιούμορ να δικαιώσει πρόσωπα που ο ίδιος φαίνεται να γνωρίζει καλά, όμως οι χαλαροί του ρυθμοί και η βιαστική του δουλειά στο μοντάζ τελικά έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.

Ριψοκίνδυνοι Άνδρες, (Only the Brave)
Σκηνοθεσία: Τζόζεφ Κοζίνσκι
Παίζουν: Τζεφ Μπρίτζες, Τζος Μπρόλιν, Τζένιφερ Κόνελι, Τέιλορ Κιτς, Μάιλς Τέλερ, Τζέιμς Μπατζ Ντέιλ

Οι «Ριψοκίνδυνοι Άνδρες», μια ταινία βασισμένη στην πραγματική ιστορία των ηρώων του Granite Mountain, είναι το συγκλονιστικό χρονικό μίας ομάδας τοπικών πυροσβεστών που, μέσα από την ελπίδα, την αυταπάρνηση και τη θέληση να προστατεύσουν οικογένειες, κοινότητες και ολόκληρη τη χώρα, κατάφεραν να μετατραπούν στο πιο επίλεκτο πυροσβεστικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Μια ιστορία για τους ήρωες της καθημερινότητας, για τους γενναίους πυροσβέστες που είναι αγαπητοί στον κόσμο σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, είναι μια σίγουρη συνταγή επιτυχίας. Το συγκεκριμένο δε πλήρωμα κατάφερε κάτι μοναδικό κι έγινε πρωτοσέλιδο, ενόσω πάλευε με τις φονικές φλόγες του Λόφου Yarnell. Προχωρώντας όμως βαθύτερα πίσω από την ιστορία, στις ίδιες τις ζωές των πυροσβεστών, η ταινία επικεντρώνεται στην καθημερινότητα των ανθρώπων που –ο καθένας για τους δικούς του λόγους- θα υψώσουν το ανάστημά τους για να προστατέψουν τους πολίτες.
Η συναδελφικότητα, η θυσία και η εξιλέωση- όλα τοποθετημένα σε έναν κόσμο ανεξέλεγκτης φωτιάς- είναι οι βασικές θεματικές του Τζόζεφ Κοζίνσκι, που ουσιαστικά θέλει να φωτίσει στους λόγους που αυτοί οι άνθρωποι κάνουν αυτή την επιλογή, ρισκάροντας την ίδια τους τη ζωή.
Παρότι πολλοί στις ΗΠΑ θυμούνται την ιστορία των θρυλικών Granite Mountain Hotshots, – η ιστορία της ομάδας των είκοσι πυροσβεστών είναι εν πολλοίς άγνωστη. Αυτό όμως που έκανε τους Hotshots του Granite Mountain διαφορετικούς τελικά δεν ήταν η ικανότητα ή η δεξιοτεχνία τους, αλλά η δύναμη της ψυχής τους και η πίστη τους σ’ έναν ανώτερο σκοπό.

Παγκόσμιος κίνδυνος: Geostorm, (Geostorm)
Σκηνοθεσία: Ντιν Ντέβλιν
Παίζουν: Τζέραρντ Μπάτλερ, Τζιμ Στέρτζες, Άμπι Κόρνις, Αλεξάντρα Μαρία Λάρα, Ντάνιελ Γου, Έντ Χάρις, Άντι Γκαρσία

Περιπέτεια καταστροφής για την κλιματική αλλαγή και το τέλος του κόσμου με τον Τζέραλντ Μπάτλερ.
Ο Ντιν Ντέβλιν κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με μια ταινία καταστροφής με πολλά εφέ και υψηλό προϋπολογισμό, και ο Τζέραλντ Μπάτλερ να πρωταγωνιστεί στον ρόλο του Τζέικ, ενός επιστήμονα, που μαζί με τον αδερφό του, Μαξ, έχει αναλάβει να λύσει το πρόβλημα του δικτύου δορυφόρων.
Μετά από μια άνευ προηγουμένου σειρά φυσικών καταστροφών απειλητικών για τον πλανήτη, οι παγκόσμιοι ηγέτες αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα σύνθετο δίκτυο δορυφόρων, προκειμένου να μπορέσουν να ελέγξουν τις κλιματικές αλλαγές και να κρατήσουν τον πλανήτη ασφαλή. Κάτι όμως δεν πάει καλά. Το σύστημα που κατασκευάστηκε για να προστατέψει τη Γη, της επιτίθεται, και πλέον οι επιστήμονες δίνουν μάχη με τον χρόνο για να εντοπίσουν την αιτία, πριν μια επικών διαστάσεων καταιγίδα καταστρέψει τα πάντα και τους πάντες στο πέρασμά της.

Γοριλομπελάδες, (Snowflake: The white Gorilla)
Μετάφραση-σκηνοθετική επιμέλεια: Σοφία Παναηλίδου
Με τις φωνές των: Χρυσούλα Παπαδοπούλου, Χρήστος Συριώτης, Αφροδίτη Αντωνάκη, Γιάννης Στεφόπουλος, Γιώργος Σκούφης, Σοφία Παναηλίδου

Ο Νιφάδας και οι φίλοι του σε ένα ταξίδι – ύμνο για τη διαφορετικότητα, την αγάπη και τη φιλία!
Ο Νιφάδας είναι πολύ γλυκός αλλά και πολύ ξεχωριστός, αφού είναι ο μοναδικός λευκός γορίλας στον κόσμο και το κύριο αξιοθέατο του ζωολογικού κήπου. Τα παιδιά τον λατρεύουν. Δεν αισθάνονται όμως το ίδιο οι άλλοι γορίλες του κήπου, που τον απορρίπτουν λόγω της διαφορετικότητάς του. Ο Νιφάδας τότε θα πάρει τη μεγάλη απόφαση να κάνει τα πάντα για να πάψει να είναι διαφορετικός. Με τη βοήθεια του καλύτερού του φίλου, ενός εκκεντρικού κόκκινου πάντα, που ακούει στο όνομα Αιλούρ, σχεδιάζει μια μυστική αποστολή για να αποδράσει από τον ζωολογικό κήπο. Και τότε ξεκινούν οι Γοριλομπελάδες!
Έτσι οι δύο φίλοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με μάγισσες, επιστήμονες και πολλούς άλλους μπελάδες, χαρίζοντάς στιγμές γέλιου σε μικρούς και μεγάλους.