Διφορούμενη ήταν η απάντηση του Π. Τόμσεν στο τι μέλλει γενέσθαι με τις ελληνικές τράπεζες κι αν το ΔΝΤ έχει εγκαταλείψει τις θέσεις του για την ανάγκη έκτακτων ελέγχων στοιχείων ενεργητικού κι αυτό δείχνει ότι ο Δανός δεν έχει πει την τελευταία λέξη.
«Νομίζουμε ότι αυτό είναι πολύ εποικοδομητικό και δουλεύουμε με την παραδοχή ότι αυτό θα είναι δυνατό και θα μας επιτρέψει να εκτιμήσουμε πριν από το τέλος του Προγράμματος, ότι υπάρχει αξιόπιστη στρατηγική για την αντιμετώπιση των ''κόκκινων'' δανείων», επεσήμανε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, σχολιάζοντας το σχέδιο της ΕΚΤ για ενισχυμένα stress tests αντί των εκτάκτων ελέγχων (AQR), που ζήτησε το ΔΝΤ. Πώς μεταφράζονται τα παραπάνω; Ότι ο Π. Τόμσεν επιφυλάσσεται να επαναφέρει το σχέδιο νέας ανακεφαλαιοποίησης, αν δεν κριθούν ικανοποιητικά τα στοιχεία της ΕΚΤ.
Τι έχει «δει» η Ομάδα Τόμσεν; Κατ’ αρχάς ότι είναι αισιόδοξες όλες οι παραδοχές για την ικανότητα των ελληνικών τραπεζών να διαχειριστούν άμεσα το οξύ πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων. Οι τεχνοκράτες του Ταμείου θεωρούν ότι νομοθετικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει ως τώρα- εξωδικαστικός, πλαίσιο πώλησης προβληματικών δανείων, νομική προστασία τραπεζικών στελεχών που “τρέχουν” αναδιαρθρώσεις δανείων- είναι σημαντικές, αλλά δεν είναι αρκετές από μόνες τους για να περιορίσουν δραστικά τον όγκο των δανείων που έχουν συσσωρευθεί.
Επιπλέον, με βάση τα στοιχεία του Εποπτικού Μηχανισμού (SSM), που επικαλείται το ΔΝΤ, προβλέπεται μια πολύ μικρή μείωση του αριθμού των «κόκκινων» δανείων ως το τέλος του 2018 και συγκεκριμένα από το 49% στο 42%, διατηρώντας την Ελλάδα στο υψηλότερο σκαλοπάτι της Ευρωζώνης, κάτι που δεν... χωνεύεται εύκολα. Αυτό που ενισχύει τους προβληματισμούς του ΔΝΤ, είναι το ιστορικό προηγούμενο 26 χωρών, που βρέθηκαν σε κρίση μετά από το 1960 και χρειάστηκαν κατά μέσο όρο μια ολόκληρη 7ετία για να περιορίσουν τον όγκο των «κόκκινων» δανείων τους και μάλιστα από πολύ χαμηλότερο ύψος.
Οι ανατροπές που έρχονται
Και σαν να μην έφτανε αυτή η διαμάχη, ετοιμάζεται να σκάσει νομοθετική «βόμβα». Πρόκειται για τη δέσμευση που έχει αναλάβει η κυβέρνηση- και μάλιστα ως διαρθρωτικό ορόσημο (Structural Benchmark)- προκειμένου να φέρει διάταξη, με την οποία οι τράπεζες θα έχουν μεγαλύτερη ή πλήρη κάλυψη για τα νέα εγγυημένα δάνεια!
Σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο, οι τράπεζες βρίσκονται στην πρώτη σειρά ικανοποίησης των απαιτήσεων τους αλλά με ποσοστό κάλυψης 65%, που σύμφωνα με το ΔΝΤ είναι η μοναδική περίπτωση σε όλη την Ευρώπη. Με βάση το νέο Μνημόνιο, που έχει συνυπογράψει η κυβέρνηση με το ΔΝΤ, θα γίνει αναμόρφωση του πλαισίου με βάση τις βέλτιστες πρακτικές. Ποιες είναι αυτές; Με εξαίρεση τη Γαλλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, όπου διατηρούνται κάποια ελάχιστα ποσοστά προστασίας για τις απαιτήσεις των εργαζομένων, σε όλες τις υπόλοιπες χώρες οι τράπεζες ικανοποιούνται πλήρως και κατά προτεραιότητα.