Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Γάλλους συγγραφείς του 20ου αιώνα αλλά ο Μαρσέλ Προυστ δεν «σπαταλούσε» την πένα του μόνο στα βιβλία του…
Επιστράτευε το ταλέντο του, όπως φαίνεται, και για να γράφει τις… αποθεωτικές κριτικές των έργων του σε εφημερίδες της εποχής!
Παλιές επιστολές του προς τον εκδότη του αποδεικνύουν ότι ο Προυστ πλήρωνε στα κρυφά την εφημερίδα Le Figaro -και άλλα έντυπα- για να δημοσιεύσουν τις κριτικές αυτές.
Μάλιστα, έστελνε τα χειρόγραφα των κριτικών στον εκδότη του για να δακτυλογραφηθούν, ώστε να μην αναγνωρίσει ποτέ κανείς το γραφικό του χαρακτήρα και τoν συνδέσει «χρήματα που θα αλλάξουν χέρια», όπως έγραψε ο ίδιος.
Ο Προυστ πλήρωσε περίπου 300 γαλλικά φράγκα, δηλαδή περίπου 1.000 ευρώ σε σημερινά χρήματα, για να εμφανιστεί η κριτική του στο πρωτοσέλιδο της Le Figaro, μιας ιδιαίτερα αγαπητής εφημερίδας από τότε.
Τα γράμματα προς τον εκδότη του, Λουίς Μπρουν αναδεικνύουν ένα… ταλέντο στην αυτοπροβολή που θα ζήλευαν ακόμη και σημερινοί διαφημιστές. Η σεμνότητα δεν ήταν κάτι που τον απασχολούσε…
Στην κριτική του για το βιβλίο «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο: Από τη μεριά του Σουάν» έκανε λόγο για ένα «μικρό αριστούργημα», το οποίο «σαν πνοή ανέμου απομακρύνει» τον αναγνώστη οποιοδήποτε άλλο σύγχρονο βιβλιο.
Συγκρίνοντας τον εαυτό του με τον Κάρολο Ντίκενς, έγραψε: «Αυτά που βλέπει και αισθάνεται ο κ. Προυστ είναι εντελώς πρωτότυπα». «Η γραφή του είναι τόσο φωτεινή», ίσως περισσότερο από αυτό που αντέχει το ανθρώπινο μάτι.
Οι επιστολές αυτές ήρθαν στο φως μαζί με μια σπάνια πρώτη έκδοση του βιβλίου του, που κυκλοφόρησε στη Γαλλία μεταξύ του 1913 και του 1927.
Μάλιστα, το εν λόγω βιβλίο βγαίνει σύντομα στο… σφυρί και αναμένεται να φέρει στον οίκο Σόθμπις κέρδη περίπου μισού εκατομμυρίου ευρώ.