Δύο θεατρικές οικογενειακές τραγωδίες που αξίζει να (ξανα)δούμε [εικόνες]

Δύο θεατρικές παραστάσεις που έβαλαν στο επίκεντρο προβλήματα και παθογένειες μία οικογένειας κέρδισαν το χειροκρότημα και επαναλαμβάνονται και τη φετινή σεζόν.

Μυστικά και ψέματα ανάμεσα στα μέλη οικογενειών και υπέροχοι ηθοποιοί σε ρεσιτάλ, επί σκηνής. 4 Οκτωβρίου αρχίζει ο «Αύγουστος» του Tracy Letts στο Χόρν και μία εβδομάδα αργότερα το «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» στο Εμπορικόν.

«ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ» του Tracy Letts

To αριστουργηματικό θεατρικό έργο «Αύγουστος» του Tracy Letts, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, που αγαπήθηκε από το θεατρόφιλο κοινό και εισέπραξε εξαιρετικές κριτικές, συνεχίζεται για 2η χρονιά στο Θέατρο Δημήτρης Χορν.
Ο «Αύγουστος» αποτελεί το γλαφυρό πορτρέτο μιας βαθιά δυσλειτουργικής οικογένειας.

Ένα έργο σκληρό αλλά και αστείο, πικρόχολο αλλά και τρυφερό, δραματικό αλλά συγχρόνως διασκεδαστικό.

Ολα αρχίζουν μια αυγουστιάτικη νύχτα.

Ο Μπέβερλυ Γουέστον (Μάνος Βακούσης) – διάσημος ποιητής και διαβόητος αλκοολικός- εξαφανίζεται. Οι τρεις κόρες του, Μπάρμπαρα (Μαρία Πρωτόπαππα), Άιβυ (Βίκυ Βολιώτη) και Κάρεν (Μαρίνα Ασλάνογλου) επιστρέφουν στο πατρικό τους -μαζί με τις δικές τους δυσλειτουργικές οικογένειες (Κώστας Ανταλόπουλος, Νίκος Αλεξίου, Αλίκη Κακολύρη) και τα δικά τους μυστικά- για να φροντίσουν τη μητέρα τους, Βάιολετ (Θέμις Μπαζάκα). Η Βάιολετ όμως, δεν είναι από τις γυναίκες που αφήνουν κάποιον άλλο να τους κάνει κουμάντο, καθώς η σοβαρή αρρώστια της και η εξάρτησή της από τα χάπια ενισχύουν τα βιτριολικά της ξεσπάσματα προς τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Αυτόπτες μάρτυρες της μοναδικής ικανότητας των Γουέστον να αλληλοκατασπαράζονται, η νεαρή ινδιάνα οικονόμος Τζόνα (Aurora Marion) και η αδερφή της Βάιολετ, η Μάττυ Φέη (Μαρία Κατσιαδάκη) - η οποία κατέχει εξίσου καλά την τέχνη της σκληρότητας - και καταφθάνει επίσης, με την οικογένειά της (Αλέξανδρος Μυλωνάς, Θύμιος Κούκιος).

Το οικογενειακό τραπέζι στρώνεται, η οικογένεια συγκεντρώνεται και η μάχη αρχίζει: καλά κρυμμένα μυστικά αποκαλύπτονται, ανομολόγητα πάθη αναζωπυρώνονται, παλιές έχθρες βγαίνουν στην επιφάνεια, προσβολές ανταλλάσσονται και απειλές εκτοξεύονται. Ένα τυπικό οικογενειακό τραπέζι στο σπίτι των Γουέστον.

Ο «Αύγουστος» («August: Osage County») είναι μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες στην Αμερική και την Αγγλία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει κερδίσει το βραβείο Pulitzer, 3 βραβεία Tony, 2 Drama Desk Awards και έχει συγκεντρώσει διθυραμβικές κριτικές από τον ξένο Τύπο που επαίνεσε την ικανότητα του Tracy Letts να ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία.

Παίζουν: Θέμις Μπαζάκα, Μαρία Πρωτόπαππα, Βίκυ Βολιώτη, Μαρίνα Ασλάνογλου, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μάνος Βακούσης, Μαρία Κατσιαδάκη, Νίκος Αλεξίου, Θύμιος Κούκιος, Κώστας Ανταλόπουλος, Αλίκη Κακολύρη, Aurora Marion, Αλέξανδρος Λουίζος.

Θέατρο Δημήτρης Χορν

«ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ» του Άρθουρ Μίλλερ

Από 11 Οκτωβρίου στο θέατρο Εμπορικόν

Μετά τη sold out επιτυχία της προηγούμενης θεατρικής σαιζόν, το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλλερ «Ήταν Όλοι τους παιδιά μου» σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου, ανεβαίνει από τον Οκτώβριο, στο θέατρο Εμπορικόν.
Πολλές φορές χαρακτηρίζουμε με ευκολία ένα έργο ως αριστούργημα, με αποτέλεσμα η λέξη, να έχει χάσει το νόημά της. Να όμως που στην περίπτωση του έργου του Μίλλερ, η λέξη αποκτά και πάλι νόημα. Γιατί το Ήταν όλοι τους παιδιά μου είναι πράγματι ένα από τα αριστουργήματα της θεατρικής γραφής του 20ού αιώνα.

Μια σύγχρονη τραγωδία που έχει επίκεντρό της μια οικογένεια στη μεταπολεμική Αμερική.

Μια οικογένεια που προάσπισε τον μικρόκοσμό της εις βάρος του κοινού καλού και ένας κοινωνικός περίγυρος που αποδέχεται πως αυτός είναι ο κανόνας της ζωής.
Μυστικά και ψέματα μιας οικογένειας. Ένα παρελθόν που απειλεί το παρόν της και βέβαια, όταν ανασυρθεί η αλήθεια στο φως, είναι πολύ αργά για όλους. Ο Μίλλερ μας φέρνει όλους αντιμέτωπους με μια σειρά ερωτημάτων, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας και μας κάνει να αναρωτηθούμε για ζητήματα που σήμερα μας απασχολούν και πάλι όσο ποτέ. Ποια η ατομική μας ευθύνη; Ποια η κοινωνική; Πού αρχίζει και πού τελειώνει το ιδιωτικό και δημόσιο συμφέρον; Δικαιούμαστε εν ονόματι της προστασίας των δικών μας ανθρώπων να παραγνωρίζουμε το συμφέρον του συνόλου; Ο Μίλλερ θέτει τα ερωτηματα με ένα θαυμαστό τρόπο, χωρίς ίχνος διδακτισμού, μέσα από ένα συναρπαστικό και βαθιά συγκινητικό έργο.

1947: η μεταπολεμική ανάπτυξη έχει αρχίσει. Η οικογένεια Κέλλερ επαυξάνει τα αγαθά που απέκτησε κατασκευάζοντας εξαρτήματα για τα μαχητικά αεροσκάφη. Το εργοστάσιο, που δουλεύουν πατέρας και γιος, κατασκευάζει πια πλυντήρια και χύτρες ταχύτητας και ευημερεί. Δυο σκιές, ωστόσο, σκοτεινιάζουν την εικόνα: ο άλλος γιος, ο Λάρρυ, που δεν γύρισε ποτέ από τον πόλεμο και το σκάνδαλο με τους ελαττωματικούς κυλίνδρους που έφτιαξε τον καιρό του πολέμου το εργοστάσιο του Κελλερ, ενώ η συντριβή 21 αεροσκαφών οδήγησε σε δίκη και καταδίκη του συνεταίρου του σε πολύχρονη φυλάκιση.

Η άφιξη της Άννυ, κόρης του συνεταίρου και μνηστής του Λάρρυ (αργότερα και του αδελφού του), ανακινεί παλιές ιστορίες, μυστικά και απωθημένες ενοχές με απρόβλεπτες συνέπειες. Η αλήθεια δεν μπορεί να μείνει για πολλή θαμμένη κι η ορμή της, όταν, επιτέλους, αποκαλυφθεί παρασύρει ενόχους και συμβιβασμένους στην λυτρωτική κάθαρση.

Μετάφραση: Δάφνη Οικονόμου
Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Μόσχος
Σκηνικά-Κοστούμια: Τίνα Τζόκα

Παίζουν: Τζο Κέλλερ: Δημήτρης Καταλειφός, Κέητ Κέλλερ: Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Κρις Κέλλερ: Γιώργος Βουρδαμής, Ανν Ντήβερ: Δανάη Επιθυμιάδη, Τζωρτζ Ντήβερ: Κώστας Βασαρδάνης, Δρ. Τζιμ Μπέηλις: Δημήτρης Καραμπέτσης, Σου Μπέηλις: Ευγενία Αποστόλου, Φρανκ Λούμπεϊ: Γιώργος Τζαβάρας, Λύντια Λούμπεϊ: Ιωάννα Πιατά

Θέατρο Εμπορικόν/ Σαρρή 11, Ψυρρή