Και το ΣτΕ μετά το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δικαίωσε 7 δήμους της χώρας, οι οποίοι είχαν προσφύγει στο ανώτατο δικαστήριο, προκειμένου να προσβάλλουν Προεδρικό Διάταγμα του 2011, που καθόριζε τις 5 ζώνες προστασίας του Υμηττού.
Οι δήμοι υποστήριζαν ότι έπρεπε να προηγηθεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων με το ΣτΕ να αποστέλλει προδικαστικά ερωτήματα στο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το θέμα.
Συγκεκριμένα τα ερωτήματα αφορούσαν την υποχρέωση ή μη εφαρμογής της Ευρωπαϊκής οδηγίας 2001/42 περί έκδοσης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, πριν από την έκδοση του εν λόγω Προεδρικού Διατάγματος.
Το ΔΕΕ απεφάνθη ότι βάσει της οδηγίας 2001/42 απαιτούνταν στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση πριν από τη θεσμοθέτηση του Προεδρικού Διατάγματος.
Σήμερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν και εκείνοι με τη σειρά τους όπως οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί τους, ότι το επίμαχο Προεδρικό Διάταγμα έχει πλημμέλειες, γιατί εκδόθηκε χωρίς να τηρηθεί «η διαδικασία της προηγούμενης στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης» και τελικά το ακύρωσαν.
Υπενθυμίζεται ότι με το Προεδρικό Διάταγμα του 2011 (τροποποιούσε παλαιότερο του 1978) ο Υμηττός χωρίστηκε εκ νέου σε πέντε ζώνες, με τη σημαντικότερη την α’ ζώνη (απόλυτης προστασίας) να καταλαμβάνει το 88,5% του όρους (αυξήθηκε η προστασία από τα 76.000 σε 93.000 στρέμματα, επί συνόλου 105.000 στρεμμάτων). Στη ζώνη αυτή απαγορεύτηκε κάθε νέα δόμηση, καθώς η πρόβλεψη περί «αναψυκτηρίων» ουσιαστικά οδηγούσε στην ανέγερση κατοικιών.