Πώς οι Μπιτλς και η Apple τσακώθηκαν για το μήλο του Magritte [εικόνες]

Mια μεγάλη έκθεση για τον διασημότερο Βέλγο ζωγράφο, Magritte, θα ξεκινήσει στο Μουσείο Magritte των Βρυξελλών, στις 13 Οκτωβρίου, με αφορμή τα 50 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου μετρ.

Στο μεταξύ μια μικρή έκθεση για τον Magritte ξεκίνησε σε μια από τις μπάλες του Atomium και φιλοξενεί σε δύο επίπεδα μερικά από τα διασημότερα έργα του.
Ο πίνακας-έμβλημα του Magritte, το πράσινο μήλο, κυριαρχεί στην έκθεση και χρησιμεύει ακόμη και για κάθισμα για τους επισκέπτες. Σήμερα, ο διευθυντής του Atomium, Henri Simons, δημοσιοποίησε μια υπέροχη ιστορία για το πράσινο μήλο.
Οπως είπε, το 1966, ο έμπορος τέχνης Robert Fraser αγόρασε έναν μικρό πίνακα του Magritte με τίτλο « Le jeu de Mora » στον οποίο βλέπει κανείς ένα μεγάλο πράσινο μήλο και πάνω του είναι γραμμένο με λευκό « Au revoir ».

Ο Fraser ήταν φίλος του Paul McCartney, μεγάλου θαυμαστή του Magritte του οποίου έχει 25 πίνακες!
Μια μέρα ο έμπορος τέχνης επισκέφθηκε τον διάσημο Beatle αλλά επειδή εκείνος έλειπε του άφησε στο σπίτι του τον πίνακα του Magritte.
Ο Πολ Μακ Κάρντεϊ λάτρεψε αυτή την κίνηση, αγόρασε τον πίνακα με το μήλο και εμπνεύστηκε για να δημιουργήσει το διάσημο logo « Apple Corps », την εταιρεία που έφτιαξαν οι Beatles.

Οι Μπιτλς χρησιμοποίησαν το μήλο και για τον δίσκο-τεράστια επιτυχία Hey Jude:

Αλλά και για το Revolution:

Και αργότερα του Let It Be και πολλών άλλων:

Ο Steve Jobs και η Apple εμπνεύστηκαν από το ίδιο μήλο για το δικό τους logo και ξεκίνησε ένας μακρύς δικαστικός αγώνας μεταξύ της Apple και των Beatles. Η μάχη τελείωσε με μια συμφωνία μεταξύ των δύο (οι Beatles είναι στο iTunes store της Apple). Το πράσινο μήλο του Magritte ενέπνευσε και τους Beatles και την Apple.

Ο Ρενέ Μαγκρίτ (René François Ghislain Magritte) ήταν Βέλγος σουρρεαλιστής καλλιτέχνης με επιρροές από το καλλιτεχνικό κίνημα του ντανταϊσμού.

Ο Μαγκρίτ γεννήθηκε στην πόλη Λεσίν και ήταν γιος εύπορου βιοτέχνη. Καθοριστικό ρόλο στην πορεία του έπαιξαν η τέχνη του Τζόρτζιο ντε Κίρικο αλλά και τραυματικά παιδικά του βιώματα (το 1912, όταν ήταν 14 ετών, η μητέρα του αυτοκτόνησε στον ποταμό Σαμπρ).

Ο Μαγκρίτ δούλεψε σε εργοστάσιο που κατασκεύαζε ταπετσαρίες, και σχεδίαζε αφίσες και διαφημίσεις μέχρι το 1926. Τότε υπέγραψε συμβόλαιο με την Galerie la Centaure των Βρυξελλών, γεγονός που του επέτρεψε να ασχολείται συνέχεια με την ζωγραφική.

Ο Ρενέ Μαγκρίτ περιέγραψε τα έργα του λέγοντας: «Η ζωγραφική μου είναι ορατές εικόνες που δεν κρύβουν κάτι — προκαλούν μυστήριο και, πράγματι, όταν κάποιος βλέπει έναν από τους πίνακές μου, θέτει στον εαυτό του αυτήν την απλή ερώτηση: «Tι σημαίνει αυτό;» Οι πίνακές μου δεν σημαίνουν κάτι, επειδή και το μυστήριο δεν σημαίνει κάτι — είναι απλώς άγνωστο».