Αναμφισβήτητα ο πιο παραγωγικός τραγουδοποιός της γενιάς του. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ανήσυχος και πάντα δημιουργικός, αναζητά το νέο σε ήχο και συνεργάτες, χωρίς ποτέ να χάνει την προσωπική του ταυτότητα.
Πέρασε ένα πλούσιο σε εμφανίσεις καλοκαίρι και κλείνει τη σεζόν με μία συναυλία στο Κηποθέατρο Παπάγου, εκεί όπου συνηθίζει να ρίχνει αυλαία, τα τελευταία χρόνια και δηλώνει πως τον ενδιαφέρουν οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά.
Το ραντεβού είναι για την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου. Κάτι σαν γούρι;
«Κάτι τέτοιο, ναι. Το έχουμε καθιερώσει τα τελευταία χρόνια σαν αποχαιρετιστήρια συναυλία του καλοκαιριού. Στις 19/9 κλείνουμε τον κύκλο του «Resart» και πάμε για άλλα».
O Nίκος Πορτοκάλογλου μιλάει στο iefimerida.gr για την εν λόγω συναυλία, τη νέα του δουλειά, τα ωραία που πέρασαν και όσα ομορφότερα ονειρεύεται.
«Το καλοκαίρι πέρασε με αρκετές συναυλίες και λίγες διακοπές» μας λέει. «Παίξαμε σε μαγικά θέατρα σε πολλά νησιά αλλά και σε μεγάλες πόλεις. Πολύ ωραίος κόσμος, ωραία πρόσωπα, ωραίοι τόποι, αξέχαστες εικόνες». Και υπέροχα τραγούδια, θα έλεγε το κοινό του, που αναμένει την επιστροφή του στην Αθήνα για τη συναυλία στου Παπάγου.
Τι θα ακούσουμε με την παρέα σας;
«Η παρέα μου, είναι η νέα μου μπάντα, οι «Ευγενείς Αλήτες». Κατ' αρχάς να τους συστήσω: Αγάπη Διαγγελάκη, τραγούδι, γιουκαλίλι, κρουστά, Ηλίας Λαμπρόπουλος, τραγούδι, τρομπέτα, βιολί, γκάιντα, κλαρίνο, Βύρων Τσουράπης, τραγούδι, μπάσο, Γιώργος Κουρέλης, πλήκτρα, φωνητικά, Δημήτρης Καλονάρος, τύμπανα, φωνητικά. Παίζουμε κάποια αντιπροσωπευτικά κομμάτια από το νέο δίσκο και μια μεγάλη αναδρομή σε όλη μου τη δουλειά. Παίζουμε τα παλιά σε νέες διασκευές. Καινούργια ηχοχρώματα και πολλά φωνητικά. Τραγουδάμε όλοι».
Το «Εισιτήριο», είναι η νέα σας δισκογραφική δουλειά και αλήθεια τι δίνει ώθηση για δημιουργία, σε μία περίοδο στασιμότητας για πολλούς;
«Ποια στασιμότητα; εδώ ο κόσμος βράζει! Στον πλανήτη ολόκληρο, αλλά και στο μικρό χωριό μας. Και βέβαια πάντα υπάρχουν και τα εσώψυχα, τα υπαρξιακά, τα αιώνια ερωτήματα κλπ. Απορώ, πώς με όλα αυτά που συμβαίνουν, δεν έχουμε περισσότερες, δυνατές, σύγχρονες ιστορίες και αφηγήσεις. Εννοώ βιβλία, ταινίες, παραστάσεις,τραγούδια».
«Η οικογένεια είναι ότι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου»
Θα λέγαμε οτι είναι «οικογενειακή υπόθεση» το νέο άλμπουμ, με συμμετοχή του γιου σας στη μουσική και της κόρης στο εικαστικό μέρος. Αλήθεια, τι σημαίνει οικογένεια;
«Ε, όχι, υπερβολές. Το εξώφυλλο όντως είναι μια σέλφι που μου έστειλε η κόρη μου από την Αγγλία την εποχή που ηχογραφούσα το άλμπουμ και μόλις την είδα, είπα, αυτό είναι το εξώφυλλο μου!
Έχει βλέπεις πολύ ταλέντο στην φωτογραφία όπως και στη μουσική, αλλά διάλεξε την ψυχοθεραπεία. Έγινε μια ψυχολόγος που αγαπάει με πάθος τη δουλειά της και είμαι πολύ ευτυχής και περήφανος γι αυτήν.
Ο δε γιος μου που είναι 18 και παίρνει τον περιπετειώδη δρόμο της μουσικής.
Παίζει κιθάρα, γράφει τραγούδια και έχει μια μέταλ μπάντα. Αν με άκουγε τώρα θα έλεγε, δεν είναι μέταλ, είναι Νιού μέταλ!
Τον περασμένο Δεκέμβριο, στη γιορτή μου, μου έκανε ένα εντελώς απροσδόκητο δώρο: ηχογράφησε το «Βαλκανιζατέρ» σε δικιά του, μέταλ εκτέλεση και μου το χάρισε. Το δούλευε καιρό κρυφά στο δωμάτιό του για να μην τον ακούσω. Σπουδαίο δώρο! Έτσι όταν λίγο αργότερα ηχογράφησα το κομμάτι ξανά με αφορμή την τηλεοπτική εκπομπή «Στο δρόμο», τον φώναξα να συμμετέχει κι αυτός στα φωνητικά.
Μπορεί να μην είναι πολύ κουλ να το λέει ένας ροκάς, η ένας «προοδευτικός», «έντεχνος» καλλιτέχνης, αλλά, η οικογένεια είναι ότι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου».
φωτογραφία: facebook
«Αν ζούσα στην Αμερική, με το αντίστοιχο ρεπερτόριο, θα είχα λύσει το οικονομικό πρόβλημα των εγγονών μου»
Αντιλαμβάνομαι ότι η οικογένεια αποτελεί «καταφύγιό σας», όπως και η μουσική, ωστόσο υποθέτω ότι σας απασχολεί και εσάς ο ΕΝΦΙΑ, η καθημερινή επιβίωση;
«Εννοείται, όπως όλους μας. Το «καταφύγιο» δυστυχώς δεν προστατεύει από εξωτερικές παρεμβολές τέτοιου είδους. Πολλές φορές σκέφτομαι πως αν ζούσα στην Αμερική, ας πούμε, και είχα το αντίστοιχο ρεπερτόριο, θα είχα λύσει το οικονομικό πρόβλημα των εγγονών μου. Αλλά η επόμενη σκέψη είναι πως είναι ευλογία που δεν μου συνέβη αυτό. Το πιο πιθανό είναι πως θα είχα σταματήσει να γράφω εδώ και χρόνια.
Η αγωνία της επιβίωσης σε κρατάει σε εγρήγορση. Γι αυτό και πάντα αισθανόμουν πως γράφω τραγούδια για κανονικούς ανθρώπους. Για τους ανθρώπους που έχουμε τις ίδιες αγωνίες. Που παλεύουν να τα καταφέρουν στη δουλεία τους, στις σχέσεις, στην οικογένεια τους. Να εξασφαλίσουν τα προς το ζειν, αλλά χωρίς να προδώσουν τις αρχές τους».
Νέα σεζόν, νέα έμπνευση, όνειρα, δυσκολίες. Οι σκέψεις σας;
«Ονειρεύομαι μια χειμερινή περιοδεία που θα είναι μια συνάντηση τριών γενιών. Από την προηγούμενη σαιζόν ξεκίνησα μια συνεργασία με χορωδίες Μουσικών Σχολείων.
Κάναμε τρεις εξαιρετικές, άκρως συγκινητικές συναυλίες στην Ελλάδα και δύο στην Κύπρο. Δράμα, Καλαμάτα, Πάτρα, Λευκωσία, Λεμεσό.
Θέλω να το συνεχίσω κι αυτό τον χειμώνα σε θέατρα της περιφέρειας, όπως και Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Τώρα βρισκόμαστε στον σχεδιασμό της παραγωγής που είναι δύσκολη και απαιτητική και ελπίζω να έχω σύντομα καλά νέα».
«Με ενδιαφέρουν οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά»
Πέτυχε το «Restart», που αποτέλεσε τίτλο στις συναυλίες και σύνθημά σας, σε προσωπικό επίπεδο;
«Μεγάλη κουβέντα, δεν ξέρω. Θα δείξει...».
Θα μπορούσε να είναι και το σύνθημα της Κεντροαριστεράς. Αλήθεια πώς βλέπετε τις εξελίξεις στο χώρο;
«Όντως! Με ενδιαφέρουν οι εξελίξεις γιατί θεωρώ πολύ πρωταρχικό να υπάρχει ένα υγιές κέντρο αλλά ξέρετε κάτι; Προτιμώ να μην μιλήσουμε για πολιτική. Εχω βαρεθεί να βλέπω μια φράση μου ξεκομμένη, που θεωρείται πολιτική δήλωση, να σχολιάζεται αρνητικά η θετικά, λες και είμαι κανένας πολιτικός σχολιαστής. Ο,τι και να πούμε για μουσική η οτιδήποτε άλλο, περνάει στο ντούκου και μένει ένα κούφιο σλόγκαν. Στο κάτω κάτω, όπως είπε και ο Κηθ Ρίτσαρτντς, «I am just a guitar player, baby».
«Αν σταματήσω να ονειρεύομαι, θα πεθάνω»
Υπάρχουν γύρω θετικά δείγματα για το μέλλον;
«Δεν έχω ιδέα τι θα γίνει. Αλλά κι αυτοί που παριστάνουν τους ειδήμονες, τι προέβλεψαν από όλα αυτά τα απίστευτα που συνέβησαν τα τελευταία 7 χρόνια; Ακριβώς γι' αυτό δεν πιστεύω καμία πρόβλεψη για τα επόμενα χρόνια. Δεν ξέρω αν θα φτιάξουν τα πράγματα. Το μόνο που ξέρω είναι πως, αν σταματήσω να ονειρεύομαι, θα πεθάνω».
«Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα». Θέλει πολύ τρέλα όμως, δεν νομίζετε;
«Πολύ τρέλα και πολύ πείσμα. Και πολύ αγάπη και δουλειά...».
Νίκος Πορτοκάλογλου / Κηποθέατρο Παπάγου, 19 Σεπτεμβρίου
Παρέα του οι «Ευγενείς Αλήτες»:
Αγάπη Διαγγελάκη: φωνή, κρουστά, γιουκαλίλι, μεταλλόφωνο
Δημήτρης Καλονάρος: τύμπανα, φωνητικά
Γιώργος Κουρέλης: πλήκτρα, ακορντεόν, φωνητικά
Ηλίας Λαμπρόπουλος: φωνή, βιολί, τρομπέτα, κλαρίνο, γκάιντα
Βύρων Τσουράπης: φωνή, μπάσο, μαντολίνο, κιθάρα
Ώρα Έναρξης: 20:30
Τιμές εισιτηρίων: Προπώληση: 12 ευρώ / Ταμείο: 15 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων :
www.viva.gr
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΑΠΑΓΟΥ/ ΓΡΑΦΕΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ - ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ 90 ΤΗΛ 213 2027186-187 Δευτέρα – Παρασκευή ώρες 08:30 - 14:00
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΔΑΝΑΟΣ - ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ 230, ΧΟΛΑΡΓΟΣ ΤΗΛ. 210 6528301
ΤΑΜΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ: ΟΔΟΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ, 6Η ΣΤΑΣΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ, ΤΗΛ. 210 65 20 412, ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 18:30.
Το νέο άλμπουμ του Νίκου Πορτοκάλογλου «Εισιτήριο» περιέχει 14 τραγούδια, μεταξύ των οποίων τα ήδη γνωστά «Εισιτήριο», «Θα περάσει κι αυτό», «Αν μια φορά ρωτούσες», καθώς και τη διασκευή του εμβληματικού «Χωρίς αμορτισέρ».