Tου Γιώργου Βλαβιανού
O Βενιαμίν Νετανιάχου είχε ερωτηθεί πριν από λίγες μέρες, αν συμφέρει τη χώρα του η πτώση της κυβέρνησης του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία, καθημερινές διαδηλώσεις που καταστέλλονται με βία από τις αστυνομικές δυνάμεις. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός είπε ότι όποια απάντηση κι αν δώσει τώρα, δεν θα είναι η σωστή . “Αυτό που θα επιζητούσαμε όλοι, είναι να δούμε σε όλο τον κόσμο και στη Συρία, γενναίες αλλαγές για τη δημοκρατία. Η δημοκρατία δεν απειλεί κανέναν.” Το Ισραήλ παρακολουθεί πολύ στενά ό, τι συμβαίνει στη γειτονική του χώρα και οι συζητήσεις αναφορικά με το μέλλον της έχουν εντατικοποιηθεί.
Η Συρία χρόνια τώρα είναι ενταγμένη στο εχθρικό προς το Ισραήλ στρατόπεδο και σήμερα θεωρείται χώρα-κλειδί καθώς μετέχει στην περιφερειακή συμμαχία με ηγέτιδα δύναμη το Ιράν, υποστηρίζει την ισλαμική οργάνωση Χεζμπολλάχ στο Λίβανο και φιλοξενεί την πολιτική ηγεσία της παλαιστινιακής ισλαμικής οργάνωσης Χαμάς. Κι ενώ όλα τα παραπάνω ισχύουν, η Δαμασκός παραμένει ταυτόχρονα “αξιόπιστη”, καθώς διατηρεί απολύτως ήσυχες της ζώνες κατάπαυσης του πυρός που έχουν συμφωνηθεί εδώ και χρόνια με το Ισραήλ παρά τις συρράξεις στο Λίβανο και τη Γάζα και έχει συμμετάσχει σε ειρηνευτικές συνομιλίες που έχουν γίνει υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Μία αλλαγή καθεστώτος στη Συρία ίσως άλλαζε την ισορροπία αυτή.
Οι Ισραηλινοί εξετάζουν κάθε πιθανό σενάριο για την επόμενη μέρα. Δεν έχουν καταλήξει όμως ποιό είναι το πιθανότερο, ούτε στο ποιό θα ήταν γι΄αυτούς το πλέον συμφέρον. Αναλυτές μελετούν όλες τις πιθανότητες: Από το ότι η Συρία θα μπορούσε να καταλήξει στην αναρχία και τον εμφύλιο πόλεμο όπως η Λιβύη, στο να υπάρξει νέο αυταρχικό καθεστώς υποστηριζόμενο από το Στρατό και τις Δυνάμεις Ασφαλείας ή ακόμη και στον σχηματισμό κυβέρνησης από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, οργάνωση παράνομη εδώ και χρόνια.
Προς το παρόν, όπως και στη Λιβύη κανείς στο Ισραήλ και τη Δύση δεν έχει στη διάθεσή του αρκετά στοιχεία για να προσεγγίσει με ασφάλεια το ζήτημα και να εκτιμήσει τι θα ήταν αυτό που θα προτιμούσε. Για το λόγο αυτό υπάρχουν ακόμη φωνές, όπως του πρώην υπουργού Αμυνας Εφραίμ Σνέ, που υποστηρίζουν ότι “προτιμούμε τον διάβολο που γνωρίζουμε”, υπονοώντας φυσικά τον πρόεδρο Ασαντ.