«Οσα παίρνει ο Ανεμος»: Πόσο ρατσιστική είναι η ταινία; [εικόνες]

Κινηματογραφική αίθουσα του Τενεσί των ΗΠΑ, όπου η ταινία Οσα παίρνει ο Ανεμος παίζεται παραδοσιακά κάθε χρόνο, ματαίωσε την παρουσίασή της. Κι αυτό γιατί «πάρα πολλά σχόλια» αρνητικά στην ταινία αναρτήθηκαν το τελευταίο διάστημα.

Σύμφωνα με το σάιτ Entertainment Weekly, η αίθουσα The Orpheum Theatre Group όπου θα παιζόταν η ταινία δήλωσε: «Η ανακοίνωση ότι η ταινία Οσα παίρνει ο Ανεμος θα προβληθεί στις 11 Αυγούστου 2017 προκάλεσε πολλά σχόλια. Το The Orpheum τα μελετά προσεκτικά όλα».

Πράγματι, δεκάδες σχόλια στη σελίδα Facebook της αίθουσας περιέγραφαν την ταινία ως «ρατσιστική» ενώ κάποιος ανέφερε: «Αργά αλλά σταθερά θα αναδείξουμε την κοινωνία μας σε κοινωνία λευκής ανωτερότητας».
«Ενας οργανισμός που έχει ως αποστολή να διασκεδάζει, να εκπαιδεύει και να διαφωτίζει τις κοινότητες, το the Orpheum δεν μπορεί να παίξει μια ταινία που είναι αναίσθητη στα προβλήματα ενός μεγάλου μέρους του τοπικού πληθυσμού της», σχολίασε κάποιος άλλος.

Θετική η δουλεία
Η διαμάχη για το περιεχόμενο της ταινίας Οσα παίρνει ο Ανεμος κρατάει εδώ και δεκαετίες στην Αμερική. Διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου σε μια οικογενειακή φυτεία βαμβακιού στην Τζόρτζια και είναι ιδωμένη από τη ματιά των λευκών Νοτίων. Οι επικριτές της αναφέρουν ότι δείχνει τη ζωή των Νότιων, η οποία περιλαμβάνει σκλάβους, από θετική γωνία, ενώ κάποιοι στιγματίζουν το γεγονός ότι ο υπουργός προπαγάνδας των Ναζί Γιόζεφ Γκέμπελς έλεγε ότι είναι η αγαπημένη του κινηματογραφική παραγωγή.
Το Οσα παίρνει ο Ανεμος ήταν η μεγαλύτερη εμπορική ταινία της εποχής της και έδωσε για πρώτη φορά ένα Οσκαρ β' γυναικείου ρόλου στην μαύρη ηθοποιό Hattie McDaniel.

Αφορμή για τη ματαίωση της προβολής της ταινίας στο Τενεσί στάθηκε η σφαγή με εννέα νεκρούς στο Σαρλοτβίλ, μέσα σε ιστορική εκκλησία της κοινότητας των μαύρων στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας, με δράστη έναν 21χρονο λευκό άνδρα, ο οποίος εμφανίζεται σε φωτογραφίες να κρατά τη σημαία της Συνομοσπονδίας.
Ηδη, ο Λου Λιούμενικ, κριτικός κινηματογράφου στη New York Post, χαρακτήρισε «αδιαμφισβήτητα ρατσιστική» την ιστορική ρομαντική ταινία του 1939 και ζήτησε να αποσυρθεί οριστικά.
«Αν η Σημαία της Συνομοσπονδίας του Νότου επιτέλους θα εκτίθεται στα μουσεία ως ένα άσχημο, ρατσιστικό σύμβολο, γιατί να μη γίνει το ίδιο και με το «Όσα παίρνει ο άνεμος», ένα αγαπημένο φιλμ στο οποίο ωστόσο η εν λόγω σημαία έχει την τιμητική της;» έγραψε.

«Στην ταινία, οι Γιάνκις και οι υποστηρικτές τους φαίνονται ως φαύλοι και αχρείοι», διατείνεται ο Λιούμενικ. «Στ΄αλήθεια, πόσο περήφανοι μπορούμε να είμαστε ως έθνος, όταν αγκαλιάζουμε μια ταινία που ρομαντικοποιεί τον εμφύλιο, αποσιωπώντας τις αληθινές του αιτίες και, εν τέλει, υποστηρίζει ό,τι ακριβώς και η Σημαία της Συνομοσπονδίας;», καταλήγει.

Ο Λιούμενικ αναφερόταν στη σημαία της Συνομοσπονδίας του Νότου, η οποία «αποσύρθηκε» από τις πινακίδες αυτοκινήτων, όπου ακόμα υπήρχε, μετά τη σχετική έγκριση που έδωσε στους κυβερνήτες Πολιτειών του Νότου το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, μετά τα γεγονότα της Σαρλοτβίλ τα οποία προκάλεσαν αντιδράσεις, αναταραχές και διαδηλώσεις.
Ηδη πολλές αμερικανικές επιχειρήσεις (Walmart κ.α.), αλλά και ο κινεζικός κολοσσός διαδικτυακού εμπορίου Alibaba Group Holding Ltd., ανακοίνωσαν ότι αποσύρουν από την αγορά προϊόντα που φέρουν τη σημαία της Συνομοσπονδίας του Νότου, χαρακτηρίζοντάς τη «διχαστικό σύμβολο». Ακόμη και η Χίλαρι Κλίντον υπερασπίστηκε αυτή τη θέση.

Το Όσα Παίρνει ο Άνεμος (πρωτότυπος τίτλος: Gone with the Wind) είναι επική ιστορική ρομαντική ταινία του 1939, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ του 1936 και σε σκηνοθεσία Βίκτορ Φλέμινγκ. Η επική αυτή ταινία είχε πρωταγωνιστές τη Βίβιαν Λι, τον Κλαρκ Γκέιμπλ, τον Λέσλι Χάουαρντ και την Ολίβια Ντε Χάβιλαντ και αποτελεί τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών.

Η ιστορία λαμβάνει χώρα από την άνοιξη του 1861 μέχρι την περίοδο της Ανασυγκρότησης στον Αμερικανικό Νότο. Η ταινία βραβεύτηκε με 8 βραβεία Όσκαρ, ένα ρεκόρ που διατήρησε για είκοσι χρόνια. Το 1998 κατατάχθηκε τέταρτη στη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου με τις 100 καλύτερες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών, αν και το 2007 μετακινήθηκε στην έκτη θέση.