Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από τις ανακοινώσεις του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο και την έναρξη μιας νέας 'Οδύσσειας' όπως ο ίδιος την ονόμασε για τους Έλληνες, που με σχεδία τους το μνημόνιο, αδυνατούν ακόμα να δουν τη στεριά της Ιθάκης.
Η επέτειος συμπλήρωσης δώδεκα μηνών σκληρών μέτρων για τους πολίτες, που είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται κατακόρυφα και τις προοπτικές ανάκαμψής τους να απομακρύνονται, βρίσκει την Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμωνος. Στην πραγματικότητα, η χώρα βρίσκεται εγκλωβισμένη μεταξύ μνημονίου και αναδιάρθρωσης, με τις διεθνείς αγορές να προεξοφλούν σχεδόν τη δεύτερη και την συζήτηση στο παρασκήνιο με σκοπό την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα χρέους της χώρας να έχει ήδη ξεκινήσει. Ως πιο πιθανό σενάριο, φαντάζει αυτό της επίλυσης του προβλήματος με έναν τρόπο 'φιλικό' προς την αγορά, ήτοι με την εθελοντική συμμετοχή όσων κατέχουν ελληνικά ομόλογα, σε ένα πακέτο αλλαγής των όρων αποπληρωμής τους, πιθανόν δε και ανταλλαγής τους με άλλα, μεγαλύτερης διάρκειας.
Για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα περί επικείμενης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, διόλου άμοιρη ευθυνών είναι η Γερμανία. Στην πραγματικότητα, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θέλει αναδιάρθρωση το συντομότερο δυνατόν, αν γίνεται 'χθες' όπως σχολιάζουν χαρακτηριστικά αρμόδιοι αναλυτές, προκειμένου να πείσει τους Γερμανούς πολίτες ότι δεν θα χρειαστεί να ξαναδανείσουν τους 'επιπόλαιους' Έλληνες. Αυτό, θα μπορούσε κατά τη γνώμη της να γίνει με έναν 'φιλικό διακανονισμό' με τους πιστωτές, και μάλιστα όσο γρηγορότερα τόσο καλύτερα, με την Κομισιόν και την ΕΚΤ πάντως να διαφωνούν προς το παρόν. Οι λόγοι έχουν να κάνουν αφενός με την 'απώλεια κερδών' τους καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατέχει δεκάδες δις ελληνικών ομολόγων, αφετέρου με τους κινδύνους αποσταθεροποίησης του ευρώ που μπορεί να συνεπάγεται μία τέτοια 'ήπια' έστω αναδιάρθρωση χρέους ενός κράτους-μέλους, για πρώτη φορά στα χρονικά της ευρωζώνης.
Την ίδια ώρα, αρνούμενη να παραδεχθεί την όποια συζήτηση περί αναδιάρθρωσης η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και αντιλαμβανόμενη τη δυσκολία εξόδου της χώρας στις αγορές στον χρόνο που είχε προϋπολογιστεί, φέρεται τώρα να αναζητά μία νέα 'ανάσα', έναν μόλις μήνα μετά την προηγούμενη των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 11ης Μαρτίου. Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να διαπραγματεύεται την περαιτέρω επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δις ευρώ ή την μεγαλύτερη μείωση του επιτοκίου, παράλληλα όμως με την παράταση του μνημονίου κατά έναν χρόνο, ώστε να σταλεί το μήνυμα στις αγορές ότι η Ελλάδα δεν οδεύει ολοταχώς προς αναδιάρθρωση του χρέους της, να 'διασκεδαστεί' η διεθνής ανησυχία και να κοπάσει η αλματώδης εκτίναξη των spreads. Παράλληλα, να περιοριστεί ο κίνδυνος νέων περικοπών, να πέσει το βάρος στις διαρθρωτικές αλλαγές και να εξοικονομηθούν χρήματα υπέρ της ανάπτυξης. Στην ουσία, πρόκειται για μία επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, που ζητά επίμονα μερίδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και παραδέχθηκε εμμέσως με δηλώσεις του προσφάτως ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος Όλι Ρεν. Στην πραγματικότητα, η διαπραγμάτευση έχει ξεκινήσει, αλλά το έδαφος είναι ρευστό και ο διάολος πάντα ...στις λεπτομέρειες.