Με το… μαχαίρι στα δόντια είναι οι ελεγκτικές υπηρεσίες της ΑΑΔΕ, περιμένοντας να ξανανοίξουν οι καντίνες της ντροπής στην πολύκροτη υπόθεση του Γαϊδουρονησίου, προκειμένου να ελέγξουν αν τουλάχιστον στο φορολογικό σκέλος τηρούνται οι νόμοι.
Από την ΑΑΔΕ δεν σχολιάζουν ούτε επισήμως ούτε ανεπισήμως την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λασιθίου, το οποίο, όπως μετέδωσαν τα τοπικά μέσα, την Παρασκευή έκρινε ότι είναι απαραίτητη η επαναλειτουργία των καντίνων ως τον Οκτώβριο, προκειμένου να μην πληγεί η τοπική τουριστική αγορά. Η σιγή ιχθύος της ΑΑΔΕ είναι απολύτως λογική, από τη στιγμή που η προσωρινή διαταγή του Πρωτοδικείου δεν θίγει τα πρόστιμα και τις κυρώσεις λόγω των απίστευτων φορολογικών παραβάσεων που διαπιστώθηκαν κατά τους ελέγχους που έγιναν τον Ιούλιο, ωστόσο αναμφίβολα ανακύπτουν ερωτήματα για το πώς θα επαναλειτουργήσουν νομότυπα εφεξής οι καντίνες που είχαν στηθεί χωρίς άδεια στο νησί, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στις υπό προστασία περιοχές της Natura.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι με το που ανοίξουν εκ νέου οι καντίνες- για τις οποίες υποτίθεται ότι είχαν εκδοθεί πρωτόκολλα κατεδάφισης- οι ελεγκτικές υπηρεσίες της ΑΑΔΕ θα είναι εκεί για να διαπιστώσουν κατ’ αρχάς αν οι νέες ταμειακές μηχανές είναι γνήσιες κι εν συνεχεία αν εκδίδονται αποδείξεις. Υπενθυμίζεται ότι στους ελέγχους του Ιουλίου, που έγιναν θέμα σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, διαπιστώθηκε ότι οι καντίνες δεν είχαν άδεια λειτουργίας, ότι οι οκτώ ταμειακές μηχανές που υποτίθεται ότι έκοβαν αποδείξεις ήταν «μαϊμού» κι ότι η επιχείρηση είχε αποκρύψει τζίρο και ΦΠΑ που αντιστοιχούσε σε πάνω από 22.000 συναλλαγές. Η υπόθεση είχε προκαλέσει την εισαγγελική παρέμβαση, καθώς ανέκυψαν ερωτήματα για το αν λειτουργούσε η επιχείρηση με την ανοχή ή ενδεχομένως τη σύμπραξη δημόσιων λειτουργών των συναρμόδιων υπηρεσιών. Τελικά η απόφαση- έστω προσωρινή- του Πρωτοδικείου Λασιθίου, έδειξε ότι η εκτιμώμενη (;) οικονομική ζημιά, έχει ειδικό βάρος.
Την ίδια στιγμή, δείχνει να παίρνει διαστάσεις το φαινόμενο όπου καταστηματάρχες προσφεύγουν κατά των 48ωρων «λουκέτων» που επιβάλουν οι ελεγκτικές υπηρεσίες, λόγω φορολογικών παραβάσεων και τελικά παίρνουν άφεση αμαρτιών ως το Φθινόπωρο από τα τοπικά Πρωτοδικεία. Οι περιπτώσεις επί του παρόντος είναι μετρημένες στα δάκτυλα, ωστόσο δείχνουν ότι το έντονο στοιχείο των τοπικών κοινωνιών αποκτά ειδικό βάρος ακόμα και σε αίθουσες δικαστηρίων, καθώς για να προσβληθεί η κύρωση της αναστολής λειτουργίας («λουκέτο») της επιχείρησης, θα πρέπει να στοιχειοθετείται βλάβη και μάλιστα ανεπανόρθωτη.