Από το πρώτο νεκροταφείο Αθηνών το απόγευμα της ερχόμενη Τρίτης θα γίνει η κηδεία του γνωστού και αγαπημένου ηθοποιού Νίκου Απέργη , ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών την περασμένη Παρασκευή.
Ο Νίκος Απέργης πάλεψε με την επάρατη νόσο αλλά δεν τα κατάφερε. Έχασε την μάχη μια ημέρα πριν την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου. Και η γυναίκα του η ηθοποιός Μαίρη Κυβέλου με την οποία απέκτησε ένα γιο τον Αντώνη, πέθανε στις 15 Νοεμβρίου 2005 μετά από ένα χρόνο δύσκολης πάλης με τον καρκίνο.
Ο Νίκος Απέργης υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως πολιτευόμενος στον δήμο Αθηναίων. Ο ηθοποιός και πολιτικός, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Θέατρο στην Ανώτερη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου και ασχολήθηκε επαγγελματικά στο θέατρο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Βραβεύτηκε, ως συγγραφέας, για το θεατρικό έργο του οι «Σφουγγαράδες».
Ο Νίκος Απέργης, γνωστός ηθοποιός, πρωταγωνιστής σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές : Ο Άγνωστος πόλεμος, Γειτονιά, Ιστορίες αγάπης, Πανθέοι, Λάμψη κ.α , το 1974, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των ανθρώπων της Τέχνης, του τότε Προέδρου του κόμματος Κωνσταντίνου Καραμανλή και αφιερώθηκε στη Νέα Δημοκρατία.
Διετέλεσε συνιδρυτής Γραμματέας και Πρόεδρος της κομματικής οργάνωσης ηθοποιών. Πρόεδρος της ειδικής κομματικής οργάνωσης πολιτιστικών φορέων της Ν.Δ. Ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της συνδικαλιστικής παράταξης «Δημοκρατική Κίνηση Ηθοποιών» που κατέκτησε για πρώτη φορά τη συμμετοχή στη διοίκηση του «Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών» και την «Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος ακροάματος». Μέλος της Ομάδας κοινοβουλευτικού έργου Πολιτισμού της Ν.Δ.
Εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος επί 6 συνεχείς τετραετίες στον Δήμο Αθηναίων. Διετέλεσε Αντιδήμαρχος και υπεύθυνος κατά περιόδους σε όλες σχεδόν τις δημοτικές δραστηριότητες. Υπήρξε πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α΄ περιφέρεια Αθηνών.
Λιγο πριν φύγει από τη ζωή έγραψε το τελευταίο του μήνυμα στην προσωπική του ιστοσελίδα.
Οι Πολιτικοί της χώρας οφείλουν να ΑΚΟΥΣΟΥΝ την ΠΛΑΤΕΙΑ. Το κίνημα των "Αγανακτισμένων", που εκδηλώνεται εδώ και δυο εβδομάδες σε όλες τις πλατείες της χώρας δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε κατευθυνόμενο.
Αποτελεί, έστω και αρκετά καθυστερημένη λαϊκή έκφραση της δυσφορίας, της απελπισίας και της αγανάκτησης που εύλογα νιώθει ο λαός μας για όσα συμβαίνουν και όσα αποφασίζονται για μας, χωρίς τη δική μας γνώμη.
Οι πολιτικοί οφείλουν να ΑΚΟΥΣΟΥΝ τα μηνύματα της πλατείας και να αντιδράσουν στις σχεδιαζόμενες στο πόδι πολιτικές της λιτότητας και της ύφεσης που μας βυθίζει ακόμα περισσότερο στην κρίση.
Τώρα χρειάζεται όσο ποτέ να αναπτύξουμε τη μεγλαύτερη ΑΡΕΤΗ των ΕΛΛΗΝΩΝ, που συνδέεται με τις κορυφαίες στιγμές της Ιστορίας μας: Τη συνεργασία.
.