Αλλο πράγμα η προεκλογική καμπάνια και άλλο η καθημερινότητα ενός δημάρχου. Πολλοί που βρέθηκαν σε αυτή τη θέση, σε μεγάλες πόλεις του κόσμου, το έμαθαν με τον... δύσκολο τρόπο. Για αυτό πλέον υπάρχει μία... σχολή για εκείνους.
Χαρακτηριστικό αυτό που είπε πρόσφατα ο Μάρτι Γουόλς, δήμαρχος της Βοστώνης: «Κυριολεκτικά, τους πρώτους τρεις μήνες κάθε νύχτα που γύριζα σπίτι αναρωτιόμουν ''Θεέ μου, που έμπλεξα''». Δεν είναι ο μόνος. Ο Χόρχε Ελορζα, δήμαρχος του Πρόβιντενς, στο Ρόουντ Αιλαντ, θυμάται ότι κάθισε στο γραφείο του μετά την ορκωμοσία και αναρωτήθηκε «Από πού ξεκινάμε;». Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Ο Αντι Μπέρνχαμ ήταν δήμαρχος στο Μείζον Μάντσεστερ μόλις 14 ημέρες, πριν γίνει η τρομοκρατική επίθεση εκεί.
Είναι γεγονός ότι οι δήμαρχοι, σε όλο τον κόσμο, δεν έχουν εκπαιδευθεί ιδιαίτερα πριν αναλάβουν το πόστο. Κάτι που θέλησε να αλλάξει ο Μάικλ Μπλούμπεργκ. Ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, με δωρεά 32 εκατ. δολαρίων μέσω του φιλανθρωπικού του ιδρύματος, και το Χάρβαρντ δημιούργησαν ένα πρόγραμμα διάρκειας ενός χρόνου, σχεδιασμένο για όσους έχουν γίνει ήδη δήμαρχοι.
Ηδη η πρώτη ομάδα 40 δημάρχων, 30 από αυτούς αμερικανικών πόλεων μεταξύ των οποίων η Φιλαδέλφεια, η Βαλτιμόρη και το Φοίνιξ, κάθισε στα θρανία, για τρεις ημέρες στη Νέα Υόρκη, γράφει ο Economist. Οι δήμαρχοι ασχολήθηκαν με διάφορες υποθέσεις. Από έναν ιδιοκτήτη καταστήματος στο Αμστερνταμ που πασχίζει να βρει άκρη με τη γραφειοκρατία, μέχρι τη χρήση δεδομένων σε πλημμυρισμένη πόλη στη Μασαχουσέτη. Και στα διαλείμματα, οι δήμαρχοι αντάλλασσαν απόψεις για διάφορα θέματα, καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα που ξεπερνούν τη δικαιοδοσία τους, όπως η μετανάστευση και η κλιματική αλλαγή.
Στόχος της σχολής δεν είναι η προώθηση κάποιας συγκεκριμένης πολιτικής, αλλά περισσότερο να κάνει τους δημάρχους να σκέφτονται σαν CEO, ακούγοντας πραγματικούς μάνατζερ. Το να διοικείς μία πόλη είναι πιο δύσκολο από τη διοίκηση μίας εταιρείας, υποστηρίζει ο Μπλούμπεργκ: στα φώτα της δημοσιότητας, με την πίεση των εργατικών σωματείων, μπορεί να είναι δύσκολο να καταργηθούν κακά προγράμματα και να υιοθετηθούν καινοτομίες.