Ένα σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο στο οποίο καταγράφεται η φωνή του Όττο φον Μπίσμαρκ, του πρώτου καγκελάριου της Γερμανίας, βρέθηκε στο αρχείο του Τόμας Έντισον στο Νιου Τζέρσι των ΗΠΑ. Το εντυπωσιακό εύρημα «πονοκεφαλιάζει» τους ιστορικούς αφού ο «Σιδηρούς Καγκελάριος» φαίνεται να τραγουδά μερικούς στίχους από τη... «Μασσαλιώτιδα», τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας!
Η ηχογράφηση φέρεται να έγινε το 1889 από ένα συνεργάτη του Έντισον ο οποίος περιόδευε στις αυλές της Ευρώπης προκειμένου να παρουσιάσει τον φωνόγραφο. Ενώ οι μονάρχες της Ρωσίας και της Αυστροουγγαρίας δεν φάνηκαν πολύ ενθουσιώδεις η αντίδραση στη Γερμανία ήταν εντελώς διαφορετική.
Ο Γερμανός αυτοκράτορας Γουλιέλμος ο Β' ενδιαφέρθηκε πολύ για την εφεύρεση ωστόσο δίστασε να ηχογραφήσει τη φωνή του. Όμως ο Μπίσμαρκ φαίνεται ότι ενθουσιάστηκε καθώς όχι μόνο ηχογράφησε ένα μήνυμα με παραλήπτες «τους συμπατριώτες και στις δύο όχθες του Ατλαντικού», αλλά τραγούδησε τους πρώτους στίχους του αμερικανικού φολκ τραγουδιού «In Good Old Colony Times». Συνέχισε με τους στίχους μιας μπαλάντας του Λούντβιχ Ουχλαντ, συνέχισε στα λατινικά με τον φοιτητικό ύμνο «Guadeamus Igitur» και ολοκλήρωσε με τη «Μασσαλιώτιδα». Κατά πάσα πιθανότητα, το ρεπερτόριο οφείλεται στην παιγνιώδη διάθεση του καγκελαρίου.
Στο εν λογω ντοκουμέντο υπάρχουν και αποσπάσματα από παλιά γερμανικά και ουγγρικά τραγούδια ενώ ένα από τα μουσικά κομμάτια αποδίδεται στον Σοπέν.
Την ανακάλυψη έκανε ο Στέφαν Πούιγ, Γερμανός επιστήμονας σε συνεργασία με αμερικανούς συναδέλφους του. Αυτό που αρχικά προκάλεσε εντύπωση στους ερευνητές είναι ότι η χροιά της φωνής του Σιδηρού Καγκελαρίου δεν ήταν καθόλου «καμπανιστή» όπως ήθελε η παράδοση. Παρά την κακή ποιότητα της ηχογράφησης, ο Μπίσμαρκ ακούγεται να διαβάζει αποσπάσματα από ποιήματα και να δίνει συμβουλές στον γιό του.
Όμως το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί ο πρώτος καγκελάριος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας τραγουδά στίχους από τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας, την περίφημη Μασσαλιώτιδα. Υπενθυμίζεται πως ο Μπίσμαρκ ήταν από τους πρωταγωνιστές του Γαλλοπρωσικού πολέμου του 1870-1871, κατά τον οποίο η Πρωσία νίκησε τη Γαλλία, ενώ ο ίδιος υπήρξε η «ψυχή» της γερμανικής ενοποίησης. Γιατί λοιπόν τραγουδά τον εθνικό ύμνο του εχθρού; Φόρος τιμής ή αστείο;
«Την απάντηση θα τη δώσουν οι μελετητές», δηλώνει ο κ. Πούιγ ο οποίος επισημαίνει πως σε κάθε περίπτωση ο Μπίσμαρκ αποδείχθηκε περισσότερο θαρραλέος από άλλους ηγέτες της εποχής και πιο ανοικτός απέναντι στις νέες τεχνολογίες.
Για να ακούσετε την φωνή του Μπίσμαρκ κάντε κλικ εδώ