Αγανάκτηση έχουν προκαλέσει σε μεγάλο μέρος της ιταλικής νεολαίας, οι δηλώσεις του τεχνοκράτη πρωθυπουργού Μάριο Μόντι ο οποίος σε τηλεοπτική εκπομπή δήλωσε πως οι νέοι θα πρέπει να συνηθίσουν την ιδέα του να μην έχουν μία μόνιμη δουλειά στην ζωή τους.
Οι δηλώσεις αυτές άνοιξαν χορό διαμαρτυριών και από τα πολιτικά κόμματα, με την αντιπολίτευση να ζητά από τον Μάριο Μόντι να ζητήσει συγγνώμη. Η ακριβής δήλωση του Ιταλού πρωθυπουργού έχει ως εξής, «οι νέοι πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι δεν θα μπορούν να έχουν μια μόνιμη δουλειά για όλη τους την ζωή» και πρόσθεσε οτι «θα πρέπει όμως να υπάρχουν λογικές προϋποθέσεις: λίγο μικρότερη προστασία για όσους σήμερα είναι απόλυτα εξασφαλισμένοι και κάπως μεγαλύτερες εγγυήσεις για όσους είναι σχεδόν είλωτες στην αγορά εργασίας, ή δεν καταφέρνουν καν να έχουν κάποια πρόσβαση».
Όπως είναι φυσικό η δήλωση αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση χιλιάδων νέων που μέσω του ίντερνετ ρωτούν τον Μόντι «πώς εννοεί την διαρκή αλλαγή εργασίας, με κακοπληρωμένες θέσεις και τριμηνιαίες συμβάσεις και στα πενήντα;» ή του υπενθυμίζουν ότι «εκείνος μιλά εκ του ασφαλούς, από την στιγμή που, ότι και αν συμβεί, έχει εξασφαλισμένη θέση ισόβιου γερουσιαστή».
Όμως και ο ίδιος ο πολιτικός κόσμος τάσσεται ενάντια στις δηλώσεις αυτές, καθώς ακόμη και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που στηρίζει την κυβέρνηση των τεχνοκρατών, ζητούν από τον πρωθυπουργό να ανακαλέσει. Ο αντιπρόεδρος των γερουσιαστών του Δημοκρατικού Κόμματος, Νικόλα Λατόρε, τόνισε σε δηλώσεις του ότι «πρόκειται για μια από τις χειρότερες στιγμές του Μάριο Μόντι (. . .). Το λέω, διατηρώντας, πάντα, τον πρέποντα σεβασμό στο πρόσωπό του», πρόσθεσε ο Λατόρε.
Όπως τονίζουν παρατηρητές, με την παρέμβασή του ο Ιταλός οικονομολόγος και πρωθυπουργός θέλησε να αναφερθεί εμμέσως στην διαπραγμάτευση για την μεταρρύθμιση της αγοράς της εργασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στην αρμόδια υπουργό Έλσα Φορνέρο και στα μεγαλύτερα συνδικάτα της χώρας.
Ένα από τα κύρια σημεία της διαπραγμάτευσης αφορά την δυνατότητα κατάργησης του λεγόμενου «άρθρου 18» που απαγορεύει στις επιχειρήσεις με πάνω από δεκαπέντε εργαζόμενους να προχωρούν σε απολύσεις αν δεν υφίσταται βάσιμη αιτία.
«Το σημείο αυτό δεν πρέπει να θεωρείται ταμπού», επιμένει η κυβέρνηση της Ρώμης. Αλλά τα συνδικάτα Cgil Cisl και Uil επιμένουν ότι «η αλλαγή του άρθρου 18 δεν αποτελεί καν θέμα που θα πρέπει να θιγεί στην όλη συζήτηση διότι η αλλαγή του θα προκαλέσει θεαματική άνοδο της ανεργίας».