Αρχικά ο Ντόναλντ Τραμπ δεν αναμενόταν να παραστεί στους εορτασμούς της Γαλλίας για την εθνική της εορτή, που φέτος συμπίπτει και με την 100ή επέτειο από την είσοδο των ΗΠΑ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αλλά δεν μπόρεσε να αρνηθεί την πρόσκληση του Εμμανουέλ Μακρόν όταν στο τηλεφώνημά τους της 27ης Ιουνίου ο Γάλλος πρόεδρος του είπε ότι θα γίνει και μια μεγάλη παρέλαση με Γάλλους και Αμερικανούς στρατιώτες να παρελαύνουν στους δρόμους κοντά στην Αψίδα του Θριάμβου με μαχητικά να υπερίπτανται στον ουρανό, σημαίες, έφιππους αξιωματικούς – το είδος δηλαδή του θεάματος που θα ήθελε να απολαύσει στην τελετή ορκωμοσίας του τον περασμένο Ιανουάριο-.
Έτσι ο Τραμπ είπε στο Μακρόν ότι θα πάει στο Παρίσι και Γάλλοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου για να σχεδιάσουν όλες τις λεπτομέρειες ενός ταξιδιού της τελευταίας στιγμής, που θα διαρκέσει 27 ώρες και θα περιλαμβάνει και μια επίσκεψη στον τάφο του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.
Η πρόσκληση προκάλεσε αρχικά κάποια έκπληξη μετά την περίφημη χειραψία και την επίδειξη δύναμης από τον Μακρόν, αλλά και τα φραστικά πυρά του κατά του Τραμπ για την απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή. Εντάσσεται όμως, λένε αναλυτές, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής του Γάλλου προέδρου, ο οποίος βλέποντας τον πρόεδρο των ΗΠΑ να απομονώνεται ολοένα και περισσότερο από τους δυτικούς συμμάχους, διέβλεψε μια ευκαιρία να τον προσεγγίσει ως «φίλος που μιλάει σταράτα».
«Μερικές φορές ο Τραμπ παίρνει κάποιες αποφάσεις που δεν μας αρέσουν, όπως εκείνη για το κλίμα. Αλλά υπάρχουν δύο τρόποι να το αντιμετωπίσουμε. Μπορούμε να πούμε “δεν σου μιλάμε πια” ή να σου τείνουμε το χέρι για να σε ξαναφέρουμε μέσα στον κύκλο”», είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Κριστόφ Καστανέρ αναφορικά με την στρατηγική του Ελυζέ.
Οι προσκλήσεις σε ξένους ηγέτες για τις εκδηλώσεις της εθνικής εορτής της Γαλλίας δεν είναι, βέβαια, ασυνήθιστες. Αλλά ο Τραμπ δεν ήταν σίγουρο ότι θα αποδεχθεί την πρόσκληση του Μακρόν. Και για να γίνει δελεαστική η πρόσκληση το προεδρικό ζευγάρι της Γαλλίας αντί να παραθέσει επίσημο δείπνο στο Ελυζέ στους Τραμπ, τους κάλεσαν σ’ ένα δείπνο που θα επιμεληθεί ο φημισμένος σεφ Αλέν Ντυκάς σε ρεστωράν στον Πύργο του Άιφελ με άπλετη θέα στην Πόλη του Φωτός – μια σκόπιμη προσπάθεια να δείξουν ότι το Παρίσι εξακολουθεί να είναι φιλόξενο κι ότι δεν έχει αλλάξει μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως είχε υποστηρίξει ο Τραμπ σε συγκέντρωση οπαδών του.
Οι δύο ηγέτες θα έχουν σήμερα το απόγευμα την ευκαιρία να συζητήσουν για πάνω από μια ώρα στο Ελυζέ θέματα που αφορούν την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τις εξελίξεις σε Συρία και Ιράκ, τις γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των τζιχαντιστών στην Αφρική. «Μιλάμε ανοικτά για τα σημεία που διαφωνούμε, όπως το κλίμα, αλλά υπάρχουν θέματα όπως ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας όπου έχουμε την ίδια γραμμή και πρέπει να συνεργαστούμε και να δράσουμε από κοινού», είπε αξιωματούχος της γαλλικής κυβέρνησης.
Γάλλοι διπλωμάτες είπαν ότι ο Μακρόν ανησυχεί για την απομόνωση του Τραμπ και διέβλεψε την ευκαιρία να επηρεάσει τον τρόπο σκέψης της Ουάσιγκτον και να αναβαθμίσει το ρόλο της χώρας του στη διεθνή σκηνή, ιδιαίτερα στη Συρία και τη Μέση Ανατολή.
Η Γαλλία εκτός από πυρηνική δύναμη και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ συνεισφέρει σημαντικά στον υπό τις ΗΠΑ διεθνή συνασπισμό στη Συρία και αρκετοί στο Παρίσι ανησυχούν για τα αμερικανικά σχέδια για τη Συρία πέρα απ’ την καταπολέμηση του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους».
Μακρόν και Τραμπ διαφέρουν σημαντικά. Πολέμιος της παγκοσμιοποίησης ο 71χρονος πρόεδρος των ΗΠΑ εξελέγη υποσχόμενος να βάλει «πρώτα την Αμερική». Από την άλλη ο κατά 32 χρόνια νεότερός του Μακρόν πρεσβεύει ένα είδος κοσμοπολίτικης παγκοσμιοποίησης και είναι ένθερμος φιλοευρωπαίος. Από την άλλη έχουν και κάποια κοινά καθώς αμφότεροι ήλθαν ως αουτσάιντερ να ανατρέψουν το πολιτικό κατεστημένο. Ο Τραμπ μπορεί να προτιμούσε την Μαρίν Λεπέν στο τιμόνι της Γαλλίας, αλλά επειδή του αρέσουν οι νικητές, χαιρέτισε τον εκλογικό θρίαμβο του Μακρόν.
Η πομπώδης στρατιωτική παρέλαση αντανακλά ως ένα βαθμό το νέο στιλ «διπλωματίας επίδειξης» του Μακρόν, που αποσκοπεί στο να αναδείξει το πρεστίζ της χώρας του τόσο στα μάτια της γαλλικής κοινής γνώμης όσο και σε εκείνα των ξένων ηγετών.
Η επίδειξη δύναμης στη χειραψία με τον Τραμπ στο πρώτο τετ-α-τετ τους στις Βρυξέλλες τον περασμένο Μάιο άρεσε στους Γάλλους, επειδή τους έδειξε ότι «ξέρει πώς να λέει όχι στην Αμερική», σύμφωνα με τον Φιλίπ Ροζέρ, συγγραφέα βιβλίου για τον αντιαμερικανισμό στη Γαλλία.
Τώρα όμως δείχνει ότι ήρθε η ώρα να μιλήσει σοβαρά με τον Τραμπ.
«Η ομάδα του Μακρόν προσπάθησε στην πρώτη φάση να κερδίσει το σεβασμό και τώρα ο Μακρόν προσπαθεί να γίνει ο καλύτερος φίλος του στη δεύτερη φάση», λέει η Λωράνς Ναρντόν του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων. «Είναι μια ευφυής στρατηγική, μια πολύ έξυπνη προσέγγιση για να χειριστείς έναν νταή»...