Το αίνιγμα της γνησιότητας δύο έργων του Κωνσταντίνου Παρθένη καλείται να λύσει η Ελληνική Δικαιοσύνη. Οι δύο πίνακες πωλήθηκαν σε Greek Sales των Sotheby's, ύστερα από αγωγή εναντίον των εκπροσώπων του οίκου, Κωνσταντίνου Φράγκου και Αλεξάντερ Ράσελ από τον αγοραστή των πινάκων, εφοπλιστή και συλλέκτη, Διαμαντή Διαμαντίδη, ο οποίος ισχυρίζεται ότι διαθέτει επαρκή στοιχεία που αποδεικνύουν την πλαστότητά τους.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής, η υπόθεση εκδικάστηκε στις 26 Ιανουαρίου από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών και ο κ. Διαμαντίδης, διεκδικεί συνολική αποζημίωση της τάξεως των 2.159.000. ευρώ. Κατά την εκδίκαση προέκυψε ότι ιδιοκτήτες των έργων ήταν ο γκαλερίστας Ευστράτιος Φωτόπουλος και ο ιστορικός της τέχνης Δημήτρης Παλαιοκρασσάς, ο οποίος σήμερα είναι σύμβουλος του συλλέκτη και προέδρου του ΣΕΒ, Δημήτρη Δασκαλόπουλου. Στο παρελθόν, ο γκαλερίστας ενεπλάκη σε μια άλλη υπόθεση πλαστών έργων του Ακριθάκη που δεν έφτασε ποτέ στη Δικαιοσύνη, αλλά απετέλεσε αιτία να αποχωρήσουν από τον Σύλλογο Παλαιοπωλών διακεκριμένα μέλη του, καταγγέλλοντας τον Φωτόπουλο.
Τα επίδικα έργα είναι η «Παναγία και το Βρέφος», που πωλήθηκε από τους Sotheby's στην τιμή ρεκόρ των 950.000 ευρώ και το «Νεκρή Φύση μπροστά από την Ακρόπολη» που αγοράστηκε από τον εφοπλιστή αντί 674.500 ευρώ.
Μετά από παρακίνηση φίλων του που εξέφρασαν φόβους ότι τα έργα είναι πλαστά, ο Διαμαντίδης κατέφυγε σε ειδικούς για να διακριβώσει την αυθεντικότητά τους. Τα έργα εξετάστηκαν από την ερευνητική ομάδα Artgnomon καθώς και τις ιστορικούς τέχνης Θάλεια Οικονόμου και Νίκη Πατσουράκη, που τον διαβεβαίωσαν ότι τα έργα είναι πλαστά. Την ίδια άποψη είχε και η επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης Ολγα Μετζαφού - Πολύζου, που κλήθηκε να εξετάσει τα επίδικα έργα, καθώς το δικαστήριο ζήτησε από την Εθνική Πινακοθήκη να διενεργήσει πραγματογνωμοσύνη ως ο καθ' ύλην αρμόδιος φορέας.
«Κλειδί» η διαθήκη του Παρθένη
Κλειδί στην υπόθεση των δύο έργων φαίνεται να είναι η διαθήκη του διάσημου Έλληνα εικαστικού, καθώς αμφισβητείται ο τελευταίος ισχυρισμός για την κληρονομιά τίθεται εν αμφιβόλω από τις ιστορικούς τέχνης και τον νομικό σύμβουλο της Πινακοθήκης Γιώργο Οικονομόπουλο.
Μετά τον θάνατο του Κ. Παρθένη,το 1967, δύο δικηγόροι, ο Γιάννης Μπρίνιας και ο Ντίμης Δημητριάδης φρόντισαν να μοιραστούν ακριβοδίκαια τα έργα στα δύο παιδιά, τον Νικόλαο και τη Σοφία. Εγινε απογραφή το 1968 και συμβολαιογραφική πράξη από τη συμβολαιογράφο Π. Γιαννακάκου για όλα τα έργα που βρίσκονταν στην κατοχή του ζωγράφου. Η Σοφία παραχώρησε αργότερα το δικό της μερίδιο ως δωρεά στην Εθνική Πινακοθήκη. Ο Νικόλαος, που πέθανε άκληρος το 1999 παραχώρησε, ό,τι απέμεινε από το δικό του μερίδιο, σε τέσσερις κληρονόμους, ανάμεσα στους οποίους η φιλιππινέζικης καταγωγής οικιακή βοηθός του Αλμα Ερλάνο. Η τελευταία φέρεται να έχει πουλήσει τα δύο επίδικα έργα στον συλλέκτη Βασίλη Παπαθανασίου, από τον οποίον αργότερα τα αγόρασαν οι Παλαιοκρασσάς και Φωτόπουλος.
Η πλευρά Διαμαντίδη ισχυρίζεται ότι τα δύο επίδικα έργα δεν υπάρχουν ούτε στον κατάλογο του 1968 (απογραφή Γιαννακάκου) ούτε σ’ εκείνον του 1999 (απογραφή συμβολαιογράφου Βουδούρη μετά τον θάνατον του Ν. Παρθένη), ενώ ο Μάνος Στεφανίδης κατέθεσε ότι εντόπισε τα έργα στη λίστα του 1968 που υπάρχει ως επίσημο έγγραφο στα αρχεία της Πινακοθήκης. Το δικαστήριο θα εξετάσει τα επιχειρήματα των δύο πλευρών και θα βγάλει την απόφαση ύστερα από μερικούς μήνες.