Oδοιπορικό στη Μονή Αγάθωνος: Ενας «παράδεισος» με παγόνια, φασιανούς και ελάφια [εικόνες]

Είναι τόσο κοντά, όσο μακρυά. Είναι μέσα στη φύση και αφιερωμένη στο Θεό, σε υψόμετρο 553 μέτρα στην πλαγιά του όρους Οίτη. Σπάνια ομορφιά. Είναι η Ιερά Μονή Αγάθωνος, εκεί από τον 14ο-15ο αιώνα.

Είναι μόλις 3,5 ώρες από την Αθήνα, αλλά ποιος είναι εκείνος που ορίζει το κέντρο που βρίσκεται. Ιδανική για μια γρήγορη ανάσα από την πολύβουη καθημερινότητα και τις δυσκολίες της ζωής.

Μια διαφορετική Μονή, για πολλούς διαφορετικούς λόγους επισκέψιμη, σημείο συνάντησης πολλών. Η παράδοση θέλει πως το παλαιό Μοναστήρι, που ασκήτευε ο Όσιος Αγάθωνας και βρισκόταν στα όρια των γειτονικών χωριών Λυχνού και Καστανιάς, υπέστη καθίζηση με αποτέλεσμα η εικόνα της Παναγίας να εξαφανιστεί, για να βρεθεί σε φωτόλουστη σπηλιά και εκεί, κοντά στη σημερινή του θέση να κτιστεί το επιβλητικό μοναστήρι. Εκεί, ασκήτευε ο μοναχός Αγάθωνας ενώ μετά τον θάνατό του το μοναστήρι μετονομάστηκε από τους μοναχούς λαμβάνοντας το όνομά του.

Το καθολικό της ανδρικής μονής χρονολογείται από τον πρώτο ιστορικό ερευνητή στον 15ο ή 16ο αιώνα. Ξεχωρίζει το μεγαλόπρεπο καθολικό αθωνικού τύπου -σταυροειδής τρούλος, σύνθετος τετρακιόνιος με ενσωματωμένα τέσσερα παρεκκλήσια. Πλέον διασώζονται ελάχιστες τοιχογραφίες λόγω της φθοράς του χρόνου και της καταστροφικής μανίας του Δράμαλη, που πυρπόλησε το καθολικό το έτος 1822. Η εικόνα της Παναγίας του Αγάθωνα μαρτυρούν πολλοί πως είναι θαυματαργή.

Σύμφωνα με μαρτυρίες η προσφορά της μονής στους χρόνους της επανάστασης του 1821 ήταν μεγάλη καθώς για την επιτυχία του αγώνα διέθεσε και τους ιδίους τους μοναχούς της, οι οποίοι συστρατεύτηκαν με τους αγωνιστές του Πατρατζικιώτη οπλαρχηγού, Μήτσου Κοντογιάννη ενώ εκεί ήταν σημείο συνάντησης για τις τακτικές συγκεντρώσεις αγωνιστών της Επανάστασης.

Επί δεκαετίες ηγούμενος της Μονής διατέλεσε ο αρχιμανδρίτης Γερμανός Δη­μά­κος, ο θρυλικός αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, ο «παπα-Ανυπόμονος», στενός συνεργάτης του Άρη Βελουχιώτη. Εκείνος όρκιζε τους αντάρτες στο Ευαγγέλιο ενώ το έργο του ήταν τόσο μεγάλο που εκατοντάδες πιστοί έσπευδαν εκεί για να τον δουν.

Παγόνια, φασιανοί, πέρδικες και πάπιες συνθέτουν το σημερινό τοπίο μαγείας που μαζί με τα ελάφια και τα αγριοπρόβατα σου μαρτυρούν την εξέλιξη του τότε και του τώρα, αλλά και της ζωής που συνεχίζεται...

Η μονή αναλλοίωτη στο χρόνο, όμως, σύγχρονος επίγειος παράδεισος που η ηρεμία χανόταν μόνο για λίγο από τις φωνές παιδιών που ανηφορούσαν για την ευχή του πνευματικού τους, του π. Δαμασκηνού που «έφυγε» για άλλες πολιτείες. Πράγμα σπάνιο για έναν ηγούμενο, αποκομμένο από τους γρήγορους ρυθμούς της ζωής, να τον αναζητούν παιδιά. Κάπου εκεί και η «Μελίνα».

Τόσο κοντά, τόσο μακρυά..

Η «Μελίνα» του Αγάθωνα

Πηγή Φωτό: Instagram