Ενα διεθνές πολιτιστικό εγχείρημα θα διεξαχθεί στο Άργος, τις Μυκήνες και την ευρύτερη περιοχή της Αργολίδας από 3 έως 9 Ιουλίου.
«Διεθνής τόπος, Πελοπόννησος / Άργος- Μυκήνες» είναι ο τίτλος του νέου καλλιτεχνικού, ερευνητικού site specific project που διευθύνει η θεατρολόγος και κριτικός, Ελένη Βαροπούλου. 20 χρόνια αφότου έληξε το ιστορικό site specific Φεστιβάλ Άργους (1994-1997), το οποίο ανέπτυσσε τις καλλιτεχνικές δράσεις του σε αρχιτεκτονικά μνημεία, αρχαία και σύγχρονα, σε αρχαιολογικούς χώρους και εργοστάσια της περιοχής.
«Οι εμβληματικές και αστείρευτες τοποθεσίες έχουν τη δύναμη να ανακαλούν μαγικά το παρελθόν, μπορούν αναζωογονημένες να γονιμοποιούν το σήμερα και να ατενίζουν αινιγματικά το μέλλον» λέει η Ελένη Βαροπούλου.
«Το Άργος και οι Μυκήνες είναι δύο ασύγκριτοι τόποι που το ιστορικό και μυθολογικό φορτίο τους αποτελεί πρόκληση και πρόσκληση για ένα site specific project που με τη διακαλλιτεχνική, διεθνική, διαδραστική και διαπολιτιστική διάστασή του, στρέφεται προς τη φύση, την ανάδειξη ιστορικών χώρων και τη δημιουργική ανταλλαγή ανάμεσα σε κοινωνικές και πολιτιστικές ομάδες.
Φέτος το καλλιτεχνικό, ερευνητικό site specific project «Διεθνής Τόπος», Πελοπόννησος/ Άργος-Μυκήνες κινείται γύρω από τον θεματικό άξονα της αρχαιολογίας και της ετεροτοπίας και περιλαμβάνει ως δίπτυχο, το «Πολύτοπον Ιάννης Ξενάκης» και την «Αργολική Industriale».
«Αργολική Industriale»
Στην «Αργολική Industriale» η αρχαιολογία αποτελεί τον συνεκτικό κρίκο όλων των φετινών εκδηλώσεων.
Ξεκινώντας από την αρχαιολογία του βιομηχανικού χώρου, καθώς δύο μνημειακοί βιομηχανικοί χώροι της Αργολίδας, το εργοστάσιο «ΡΕΑ» και ο «Πελαργός» της Νέας Κίου, διακόπτουν την δραματική σιωπή τους και από εγκαταλελειμμένες ζώνες μετατρέπονται σε δυναμικούς τόπους ζωντανής καλλιτεχνικής δράσης.
11 καλλιτέχνες θα παρέμβουν στο χώρο, θα καταλάβουν ρημαγμένες γωνιές, θα αξιοποιήσουν ευρήματα και θα διαμορφώσουν το άγριο περιβάλλον, στήνοντας εκεί έργα τους.
Η προσωρινή κατάληψη των εργοστασίων υπό τον εκθεσιακό τίτλο «Μικροφυσικές των ερειπίων» από τους καλλιτέχνες Άρτεμη Αλκαλάη, Έρη Δημητριάδη, Δημήτρη Μεράντζα, Ειρήνη Μπαζάρα, Μάχη Ξενάκη, Αλίκη Παππά, Νατάσσα Πουλαντζά, Νίκο Σεπετζόγλου, Βουβούλα Σκούρα, Σωκράτη Φατούρο, Θοδωρή Χρυσικό, θα ολοκληρωθεί με την περιπλάνηση των επισκεπτών στο χώρο. Οι επισκέπτες, ενώ θα ανακαλύπτουν τα σύγχρονα έργα τέχνης, θα πραγματοποιούν μια περιήγηση σε ένα ερείπιο που είναι μουσείο μνήμης, τόπος που αναδεικνύει τις αισθητικές της φθοράς και του βιώματος.
«Χώρος εμποτισμένος με μνήμες και βιώματα αναφέρει η Ελένη Βαροπούλου. «Χώρος που περικλείει ένα παραγκωνισμένο αρχειακό υλικό. Χώρος που παραπέμπει στις μεγάλες αφηγήσεις της εκβιομηχάνισης και αποβιομηχάνισης, αλλά και σε πολυάριθμες μικροϊστορίες που συγκροτούν λόγο ανθρωπολογικό».
Ερειπωμένα μνημεία
Η ΡΕΑ και το εργοστάσιο Πελαργός της Νέας Κίου είναι ερειπωμένα μνημεία, με τη φθορά αποτυπωμένη δραματικά, παντού. Με ίχνη από αλλοτινές σχέσεις εξουσίας, με υπολείμματα που σηματοδοτούν έναν τόπο παραμελημένο, αναξιοποίητο στα όρια του αστικού ιστού. «Όμως, αυτά τα βιομηχανικά ερείπια έχουν συγχρόνως το μεγαλείο να εκτείνονται σαν ειδικοί τόποι της υλικότητας, του μετέωρου, του παροδικού, του εναλλακτικού. Γίνονται “άλλοι χώροι“ που μπορεί να διεγείρουν τη γεωγραφική φαντασία μας και να μας κάνουν να σκεφτόμαστε χωρικά, αισθητικά ακόμη και κοινωνικά πέρα από καθιερωμένους τρόπους» λέει η Ελένη Βαροπούλου.
Εμεπειρία για τους επισκέπτες
Οι επισκέπτες, όσοι θελήσουν να περιπλανηθούν μέσα στη ΡΕΑ στις 8 και 9 Ιουλίου, θα ζήσουν μια εμπειρία χώρου, θα ψάξουν για κρυμμένες σημασίες και, σ’ αυτήν την εφήμερη νέα κατάσταση, για άλλους συσχετισμούς.
Θα εντοπίσουν τις μικρομεταβολές που έχουν επιφέρει επιτόπου με τις δημιουργίες τους οι καλλιτέχνες και την μεταλλαγή ορισμένων στοιχείων μέσα από τις χωρικές πρακτικές.»
Εκτός από την αρχαιολογία του βιομηχανικού χώρου, στην οποία παραπέμπει το παραπάνω εγχείρημα, η αρχαιολογία με τις τεχνικές και τις μεθόδους της αποτελεί την αφετηρία και για τις τρεις εργαστηριακές πρακτικές που οργανώνουν Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, σκηνογράφοι, σκηνοθέτες και επιστήμονες στα εργοστάσια «ΡΕΑ» και «Πελαργός» της Νέας Κίου.
Τα εργαστήρια αυτά απευθύνονται σε σπουδαστές και σπουδάστριες, κατοίκους της περιοχής, αγρότες και εργάτριες και θα λειτουργήσουν 3-7 Ιουλίου.
«Πολύτοπον Ιάννης Ξενάκης»
Το «Πολύτοπον Ιάννης Ξενάκης» με την περιβαλλοντική διάστασή του, θα αποτελέσει γέφυρα ανάμεσα στο παλαιό Φεστιβάλ Άργους και το νέο project, ανάμεσα στο Άργος και τις Μυκήνες, όπου ο Ξενάκης είχε με το δικό του ιστορικό, μουσικό και πολύτεχνο δρώμενο, παρέμβει στο τοπίο των Μυκηνών.
Αυτό το αφιέρωμα στον μεγάλο Έλληνα συνθέτη περιλαμβάνει ένα «θέατρο τοπίου», μια πρωτότυπη σύνθεση του Παναγιώτη Βελιανίτη ειδικά γραμμένη για τις Μυκήνες με τη σύμπραξη της χορογράφου και χορεύτριας Μαριάννας Καβαλλιεράτου (7 Ιουλίου).
Στο Αρχαίο Θέατρο Άργους, στις 7 Ιουλίου, ο πιανίστας και ερμηνευτής του ξενακικού έργου, Στέφανος Θωμόπουλος θα ερμηνεύσει έργα του Ιάννη Ξενάκη και άλλων σημαντικών συνθετών όπως Debussy, Bartok, Ravel και Κουμεντάκη.
Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει και την σκηνική διάλεξη μετά μουσικής «Αρχαιο-λογίες του Ύψους» σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη, στην οποία συμμετέχει η σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου.
Το «Πολύτοπον Ιάννης Ξενάκης» ολοκληρώνεται στις 8 Ιουλίου με την προβολή του ντοκιμαντέρ «CHARISMA X: ΙΑΝΝΗΣ ΞΕΝΑΚΗΣ» της σκηνοθέτριας Έφης Ξηρού που θα παιχτεί στο Θερινό κινηματογράφο «CINE VALIA», δίπλα στο Αρχαίο Θέατρο Άργους.
«Διεθνής Τόπος», Πελοπόννησος/ Άργος-Μυκήνες
Το project πραγματοποιείται με τη χρηματοδότηση της Περιφέρειας Πελοποννήσου, Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας, σε συνεργασία με τον Δήμο Ναυπλιέων και την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αργολίδας (ΕΑΣΑ), ξεκινά φέτος από το Νομό Αργολίδας, με στόχο αφενός να συνεχίσει τις δράσεις στην περιοχή καθ΄όλη τη διάρκεια του χρόνου και αφετέρου να επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και του εξωτερικού.