Εάν επισκεφτούμε το τμήμα βρεφικών παιχνιδιών ενός καταστήματος θα διαπιστώσουμε πως όλα τα είδη είναι προσαρμοσμένα σε ένα βασικό χαρακτηριστικό αυτής της ηλικίας: την εμμονή του βρέφους να βάζει στο στόμα του κάθε αντικείμενο που θα βρεθεί στα μικρά του χέρια! Και μαζί με αυτό τα αμέτρητα βακτήρια και όσα ακόμα θα αποκάλυπτε μια ματιά σε ένα μικροσκόπιο.
Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους μπορεί αυτό να συμβαίνει -από την ύπαρξη του στοματικού σταδίου κατά τον Freud, μέχρι απλά την αναζήτηση ανακούφισης για τον πόνο της οδοντοφυΐας- γεγονός είναι πως αυτή η ενστικτώδη συμπεριφορά ακολουθεί το είδος μας για εκατομμύρια χρόνια. Και καθώς όλες οι ενστικτώδεις συμπεριφορές συντελούν στην εξέλιξη και την επιβίωση, πιθανότατα και η συγκεκριμένη να συντελεί σε αυτό με κάποιο τρόπο. Και πιθανότατα να είναι έτσι, αφού τελευταία πολλά επιστημονικά στοιχεία προσπαθούν να μας πείσουν πως λίγη «βρωμιά» μπορεί να κάνει καλό στην υγεία μας!
Συγκεκριμένα, όλο και περισσότερες μελέτες καταλήγουν στο ότι τα χιλιάδες βακτήρια, οι ιοί και όλοι οι μικροσκοπικοί οργανισμοί που μπαίνουν στο σώμα μας, στην πραγματικότητα συντελούν στην ανάπτυξη ενός ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος. Πολλοί μάλιστα επιστήμονες υποστηρίζουν πως η επαφή με μια τέτοιου είδους «βρωμιά» μπορεί να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση ενός ανοσοποιητικού συστήματος που εμφανίζει αλλεργίες, άσθμα και άλλες δυσλειτουργίες.
Τέτοιες μελέτες, μαζί με άλλες επιδημιολογικές έρευνες, πάνε ένα βήμα παραπέρα επιχειρώντας να ερμηνεύσουν το γεγονός ότι πολλές δυσλειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας , ο διαβήτης τύπου I, το άσθμα και διάφορες αλλεργίες παρουσιάζονται κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες, και όχι σε εκείνες όπου οι συνθήκες υγιεινής είναι ιδιαίτερα χαμηλές. Ενώ λοιπόν από τη μια οι συνθήκες ζωής στις αναπτυγμένες χώρες, με το καθαρό νερό και τροφή, έχουν αναμφισβήτητα σώσει τη ζωή αμέτρητων παιδιών, από την άλλη έχουν περιορίσει την έκθεση τους σε πολλούς μικροοργανισμούς που πιθανότατα είναι θετικοί για την υγεία τους.
Αυτό λοιπόν που φαίνεται να κάνουν τα μικρά παιδιά βάζοντας πράγματα στο στόμα τους, είναι να επιτρέπουν με έναν ακόμη τρόπο στο ανοσοποιητικό τους σύστημα να εξερευνήσει το περιβάλλον του. Κάποιοι μάλιστα ερευνητές, παρομοιάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα των μωρών με έναν υπολογιστή που δεν έχει ακόμη προγραμματιστεί, και αναζητά οδηγίες για να λειτουργήσει.
Χωρίς σαφέστατα κανέναν να μας καλεί να εγκαταλείψουμε τους κανόνες υγιεινής που γνωρίζουμε και διδάσκουμε στα παιδιά μας, τα παραπάνω στοιχεία μας επιτρέπουν ίσως να είμαστε λιγότερο ανήσυχοι την επόμενη φορά που θα ξεχάσουμε τα υγρά μαντιλάκια στο σπίτι ή όταν τα παιδιά μας θα βάλουν κάτι άπλυτο στο στόμα ή θα μας ζητήσουν να περπατήσουν ανέμελα ξυπόλητα στο χώμα. Ίσως εκείνα να ξέρουν καλύτερα.