Με δάκρυα στα μάτια και τον τρόμο αποτυπωμένο στα πρόσωπά τους ένοικοι του φλεγόμενου πύργου των 24 ορόφων στο δυτικό Λονδίνο περιέγραψαν πώς κατάφεραν να ξεφύγουν απ’ την πύρινη κόλαση. Οι μαρτυρίες τους συγκλονίζουν.
Ένας κάτοικος του Grenfell Tower άκουσε πρώτα το συναγερμό του γείτονα και νόμισε ότι δεν τρέχει τίποτε, αλλά συνειδητοποίησε ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει όταν άκουσε ουρλιαχτά.
«Είμαι τυχερός που είμαι ζωντανός – και πολλοί άνθρωποι δεν κατάφεραν να βγουν απ’ το κτίριο. Έχασα ό,τι είχα. Ό,τι έχω το κουβαλάω πάνω μου.»
O Σιαρ Νακσαμπάντι, κάτοικος του τρίτου ορόφου, λέει ότι ο αδελφός του που ήταν στο κτίριο δεν άκουσε να σημαίνει η πυρασφάλεια. «Γύρισα γύρω στις 01:45 και είδα το κτίριο στις φλόγες. Χτύπησα το κουδούνι του και του είπα “βγες έξω γρήγορα”». Κι άλλοι συγγενείς του ζουν στον 23ο όροφο, ενώ αγνοείται ένας θείος του. «Έλεγαν στον κόσμο να μη φύγουν απ’ το κτίριο. Εγώ τους είπα να κατεβούν αμέσως κάτω κι εκείνοι μου απάντησαν ότι δεν τους επέτρεπαν.»
Ο Ντέιβιντ Μπέντζαμιν, που έμενε στο διαμέρισμα της φίλης του στον τέταρτο όροφο είπε στο BBC ότι κοιμόταν όταν άκουσε δυνατούς κρότους. Σηκώθηκε να δει τι συμβαίνει κι άκουσε το γείτονα να φωνάζει «Φωτιά! Φωτιά!»
Νομίζοντας ότι θα ήταν καλύτερα για εκείνον και τη φίλη του να μείνουν μέσα στο διαμέρισμα τηλεφώνησε σ’ έναν άλλο γείτονα και εκείνος του είπε να φύγει αμέσως.
«Βάλαμε τις φόρμες μας, βγήκαμε έξω και είδαμε τον κόσμο να τρέχει πανικόβλητος μέσα στους πυκνούς καπνούς. Οι γείτονες μας είπαν να βγούμε έξω και τρέξαμε απ’ το κλιμακοστάσιο.»
«Έπιασε φωτιά σαν σπιρτόξυλο»
Ένας άλλος ένοικος που κατάφερε να ξεφύγει απ’ τον 17ο όροφο κατάλαβε τον κίνδυνο από την άφιξη των οχημάτων της πυροσβεστικής.
«Είδαμε τα πυροσβεστικά οχήματα και κοιτάξαμε κάτω να δούμε τι συμβαίνει. Δεν είχε σημάνει η πυρασφάλεια γιατί το κτίριο δεν διαθέτει. Μόνον ό,τι έχει ο καθένας στα διαμερίσματά του. Βγήκα στον κοινόχρηστο χώρο να δω αν λειτουργούν τα ασανσέρ, αλλά τίποτε. Υπήρχε όμως έντονη οσμή καπνού».
Ο άνδρας είπε ότι είδε τη φωτιά μόνον όταν έσκυψε απ’ το παράθυρο.
«Γύρισα στο διαμέρισμα και κοίταξα απ’ το παράθυρο προς τα κάτω. Σχεδόν βγήκα απ’ το παράθυρο για να δω κάτω απ’ τον 17ο όροφο. Και βλέπω τις φλόγες να μαίνονται και να ανεβαίνουν πολύ γρήγορα, η επένδυση του κτιρίου ήταν πολύ εύφλεκτη, έπιασε φωτιά σαν σπιρτόξυλο.»
ΦΩΤΟ ΓΚΑΡΝΤΙΑΝ
Ο άνδρας είπε ότι κατάφερε να βγει μαζί με την 68χρονη θεία του ανοίγοντας δρόμο μέσα απ’ τους πυκνούς καπνούς, αλλά φοβάται για την τύχη άλλων που εγκλωβίστηκαν μέσα στον πύργο.
«Πετούσαν τα παιδιά τους απ’ τα παράθυρα!»
Ένας απ’ τους ενοίκους υποστήριξε ότι μια γυναίκα με τα έξι παιδιά της που προσπαθούσε να ξεφύγει απ’ τον 21ο όροφο κατάφερε να κατεβεί κάτω, αλλά διαπίστωσε ότι μέσα στον πανικό είχε χάσει δύο...
Άλλος περιέγραψε πώς οι ένοικοι «απλώς πετούσαν έξω τα παιδιά τους ουρλιάζοντας ‘σώστε τα παιδιά μου”».
Μια περίοικος, ονόματι Ταμάρα, είπε στο BBC: «Γύρω στη μία (τοπική ώρα) τηλεφώνησε η μητέρα μου και μου είπε ότι είχε φωτιά έξω. Μέχρι να φθάσω εκεί όλο το κτίριο είχε τυλιχθεί στις φλόγες.
Ακούγαμε ανθρώπους να ουρλιάζουν “βοηθήστε με” κι έτσι μαζί με τον αδελφό μου και κάποιους άλλους ανθρώπους που ζουν στην περιοχή τρέξαμε προς τα εκεί και είδαμε ανθρώπους να πετούν τα παιδιά τους απ’ τα παράθυρα φωνάζοντας “σώστε τα παιδιά μου”.
Η πυροσβεστική, τα ασθενοφόρα κι η αστυνομία δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε, δεν μπορούσαν να μπουν μέσα, απλώς τους έλεγαν να μείνουν εκεί που είναι κι ότι θα πάνε να τους σώσουν. Αλλά η κατάσταση ξέφυγε γρήγορα εκτός ελέγχου και δεν μπορούσαν να ξαναμπούν μέσα και να τους σώσουν.
«Έβλεπες τη φωτιά να μπαίνει στο τελευταίο δωμάτιο όπου βρίσκονταν άνθρωποι»
Μέσα σε 15 λεπτά όλο το κτίριο φλεγόταν κι υπήρχαν ακόμη άνθρωποι στα παράθυρα που φώναζαν ‘βοηθήστε με”. Έβλεπες τη φωτιά να μπαίνει στα σπίτια τους και να φθάνει στο τελευταίο δωμάτιο όπου βρίσκονταν».
Μια άλλη αυτόπτης μάρτυς, η Σαμίρα, είπε στο BBC: «Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Γύρω στη μία η φωτιά ήταν στον τρίτο όροφο και μετά, πριν το καταλάβεις και οι 24 όροφοι του κτιρίου είχαν πιάσει φωτιά κι υπήρχαν άνθρωποι που ούρλιαζαν για βοήθεια και πετούσαν απ’ τα παράθυρα τα παιδιά τους.
Όλοι ένιωθαν αβοήθητοι γιατί κανείς δεν μπορούσε να τους προσεγγίσει. Όλοι ήταν έντρομοι και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ήταν θλιβερό το θέαμα. Είναι άνθρωποι με τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί και άνθρωποι που συναντούμε κάθε μέρα στο δρόμο.
Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι εκεί – παιδιά, ηλικιωμένοι, ανάπηροι, τα μέλη της οικογένειάς μου που ευτυχώς κατάφεραν να βγουν έξω. Αλλά υπάρχουν ακόμη πολλοί αγνοούμενοι.»
Το πιο σοκαριστικό για όλους ήταν η ταχύτητα με την οποία εξαπλώθηκε η πυρκαϊά, πώς απ’ το μηδέν έφθασε στο 100.... Είδα ανθρώπους να πηδούν απ’ τα μπαλκόνια και τα παράθυρά τους. Είδα έναν άνδρα που πήδηξε απ’ το παράθυρο, ανθρώπους να ουρλιάζουν για βοήθεια. Πολλοί πήδηξαν και δεν τα κατάφεραν. Όταν πηδάς απ’ τον όγδοο όροφο πώς να γλιτώσεις;»
Στο κέντρο υποδοχής πυροπαθών, το οποίο στήθηκε κοντά στο σημείο, μια ένοικος αναζητούσε εναγωνίως την πεντάχρονη κόρη μιας φίλης της, που είχαν χωριστεί μέσα στον πανικό.
Ο Αχμέντ Τσελάτ πήγε με τη γυναίκα του στο κέντρο αναζητώντας τον κουνιάδο του, τη σύζυγό του και τα τρία παιδιά τους. «Δεν ξέρω τι συνέβη», είπε.
«Του είπα να βγει έξω και δεν μπορούσε. [Οι πυροσβέστες] τους έδωσαν οδηγίες να βάλουν πετσέτες στις χαραμάδες στις πόρτες και τους είπαν ότι θα πάνε να τους απεγκλωβίσουν. Αλλά δεν έχουμε νέα τους. Την τελευταία φορά που τους μιλήσαμε ήταν γύρω στις 02:30 πμ. Μου είπε ότι έρχεται η πυροσβεστική να μας βγάλει έξω.»
«Θέμα χρόνου η κατάρρευση του κτιρίου»
Ο ηθοποιός και συγγραφέας Τιμ Ντάουνι, που ζει κάπου 600 μέτρα μακριά απ’ τον Πύργο, φοβάται ότι το κτίριο θα καταρρεύσει.
«Είναι τρομακτικό. Όλο το κτίριο έχει τυλιχθεί στις φλόγες. Πάει. Είναι θέμα χρόνου η κατάρρευσή του. Δεν έχω δει πιο τρομακτικό πράγμα στη ζωή μου. Ελπίζω να τους έχουν βγάλει όλους έξω. Το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ελικόπτερα να καταφθάνουν και κόσμο να ουρλιάζει. Έφερναν νερό, ρούχα, ό,τι μπορούσαν για να βοηθήσουν τους πυροπαθείς, πολλοί απ’ τους οποίους είχαν βγει με τις πυτζάμες τους. Είναι συγκλονιστικό.»
«Είδα άνθρωπο να πέφτει απ’ το κτίριο»
Ένας άλλος περίοικος, ο Τζόντι Μάρτιν, έφθασε στο σημείο ταυτόχρονα με το πρώτο πυροσβεστικό όχημα.
«Άρπαξα ένα τσεκούρι απ’ το πυροσβεστικό όχημα, επικρατούσε σύγχυση ως προς το τι έπρεπε να κάνουμε. Έτρεξα γύρω απ’ το κτίριο αναζητώντας έξοδο κινδύνου και δεν είδα τίποτε. Έπεφταν βροχή τα συντρίμμια. Τελικά κατάφερα να φθάσω στον δεύτερο όροφο κι όταν βγήκα στο διάδρομο υπήρχε πολύς καπνός.»
Ο Μάρτιν είπε ότι ήταν τόσος ο καπνός που ήταν αδύνατο να βγει κάποιος χωρίς βοήθεια.
«Είδα έναν άνθρωπο να πέφτει απ’ το κτίριο και μια άλλη γυναίκα να κρατά το μωρό της έξω απ’ το παράθυρο... Άκουγα ουρλιαχτά. Φώναζα σε όλους να κατεβούν κάτω κι εκείνοι έλεγαν “δεν μπορούμε να φύγουμε απ’ τα διαμερίσματά μας, ο καπνός είναι πολύ πυκνός στο διάδρομο».