Η Liberation αποκαλεί τον Εμανουέλ Μακρόν «μονάρχη» και το εκλογικό αποτέλεσμα σταλινικό, μεταξύ σοβαρού και αστείου.
Mε κεντρικό τίτλο «Αποχή παντού, αντιπολίτευση πουθενά», η εφημερίδα γράφει:
«Το μέγεθος του «μακρονικού» κύματος επιβεβαίωσε τους φόβους των κορυφαίων στελεχών των παλαιών κομμάτων: «Γενοκτονία στην κοιλάδα», προέβλεπε ένας δεξιός βουλευτής, έρχεται «ο χασάπης», έλεγαν στελέχη του Σοσιαλιστικού κόμματος.
Ποτέ στην Vη Δημοκρατία ένας πρόεδρος δεν είχε μια τέτοια συντριπτική πλειοψηφία στη βουλή, από τον πρώτο γύρο. Πρόκειται για ένα σχεδόν σταλινικό εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο μετατρέπει κάθε κόμμα της αντιπολίτευσης σε ανέκδοτο και στέλνει τα παλιά κόμματα στον πάγκο με τις αντίκες.
Από αυτή την άποψη, η Αριστερά έχει σχεδόν εξαυλωθεί, και διασώζει μεταξύ 20 και 30 εδρών. Το Εθνικό Μέτωπο το οποίο ήλπιζε να αποκτήσει μια ενεργή ομάδα βουλευτών απογοητεύτηκε και θα περιοριστεί σε 1-5 εκλεγμένους, εκ των οποίων η Μαρίν Λεπέν.
Από την πλευρά της «Ανυπότακτης Γαλλίας» η καλή εμφάνιση του Ζαν Λυκ Μελανσόν στην προεδρική εκλογή δεν φαίνεται να έδωσε φτερά στους υποψηφίους του κόμματός του.
Μόνο η δεξιά παράταξη σώζει προς το παρόν τα έπιπλα, με 70-110 έδρες. Αλλά θα πρέπει να αποκρούσει σύντομα μια διαφαινόμενη διάσπαση ανάμεσα στα στελέχη που θέλουν να στηρίξουν την κυβέρνηση Μακρόν και σε αυτά που δεν θέλουν...»
«Βουλευτικές -Η αρπαγή» είναι ο τίτλος της εφημερίδας για την Δευτέρα 12 Ιουνίου:
Και σε άλλο σημείο αναφέρει:
«Φίνος αναλυτής της πολιτικής ζωής της οποίας υπήρξε κεντρικός παίκτης, τι θα πρέπει να νιώθει σήμερα ο Φρανσουά Ολάντ βλέποντας τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των βουλευτικών εκλογών;
Ζήλεια, ανάμεικτη με θαυμασμό για τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος κατόρθωσε μέσα σε πέντε εβδομάδες, με tweet και χειραψίες να ενσαρκώσει το προεδρικό λειτούργημα περισσότερο από όσο εκείνος σε πέντε χρόνια; Ο Μακρόν που έφτασε στο σημείο να πείσει το 1/3 των ψηφοφόρων να του «δώσουν μια ευκαιρία» για να υλοποιήσει την φιλελεύθερη πολιτική την οποία ο ίδιος είχε προβάλλει αλλά δεν θέλησε ή δεν τον άφησε να υλοποιήσει το κόμμα του; Νιώθει λύπη και αμηχανία βλέποντας το κόμμα του να εξαϋλώνεται ενώ ο ίδιος ήταν γραμματέας του;
Η πλειοψηφία που διαφαίνεται θα δώσει απόλυτες εξουσίες στον Πρόεδρο, η εκλεγμένη μοναρχία της Vης Δημοκρατίας λειτούργησε...Αλλά η Γαλλία των ξεχασμένων, των εγκαταλελειμμένων και των ανυπότακτων θα βρεθεί προφανώς στους δρόμους. Αν είμασταν ο Φρανσουά Ολάντ θα νιώθαμε άσχημα και μόνοι. Και δυστυχισμένοι. Αλλά γνωρίζοντας το πολιτικό ζώο με το κρύο αίμα που θα βρίσκεται απόψε μπροστά στην τηλεόραση, τον φανταζόμαστε να λέει ότι συνέβαλε ώστε να φυτρώσει ένας νέος πρόεδρος που θα συνεχίσει το έργο του, ο οποίος δεν θα διχάσει τη Γαλλία με φιλελεύθερα και αντιδραστικά μέτρα όπως θα έκανε ο Φιγιόν και ο οποίος θα στείλει το Εθνικό Μέτωπο στο διάδρομο της διαμαρτυρίας. Είναι και το γεγονός ότι πολλοί οικονομικοί δείκτες έγιναν πράσινοι όσο εκείνος ήταν πρόεδρος. Επομένως οι Γάλλοι θα μπορούν να του πουν «ευχαριστώ».