Δριμύτατη επίθεση στην κυβέρνηση για τη διαπραγμάτευση, το χρέος αλλά και τα μέτρα στη Βουλή εξαπέλυσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας σήμερα στους τομεάρχες της Νέας Δημοκρατίας.
«Η αξιολόγηση «ανοιγοκλείνει» κι έρχονται νέα προαπαιτούμενα στη Βουλή και εκπρόθεσμες τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια» υπογράμμισε στην εισήγησή του και σημείωσε ότι στην Ελλάδα είναι σήμερα μία χώρα που επικρατεί απογοήτευση, απαισιοδοξία και αβεβαιότητα.
«Απογοήτευση, γιατί η κοινωνία βλέπει τις θυσίες πολλών ετών να μην έχουν αποτέλεσμα. Φαίνεται, δυστυχώς, ακόμα στα φτωχά νούμερα της οικονομίας μας, η οποία παραμένει καθηλωμένη, όταν όλη η Ευρώπη βρίσκεται πια σε μια τροχιά υγιούς ανάπτυξη. Και αβεβαιότητα, βέβαια, γιατί ο δρόμος μπροστά μας εξακολουθεί να μην είναι καθαρός. Αποδείχθηκε και στο Eurogroup της 22ης Μαΐου. Και συνεχίζει να αποδεικνύεται, καθώς η τρίτη αξιολόγηση «ανοιγοκλείνει» κι έρχονται νέα προαπαιτούμενα στη Βουλή και εκπρόθεσμες τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια» είπε χαρακτηριστικά.
Χαμένοι και οι τρεις στόχοι
Αναφορικά με τη διαπραγμάτευση είπε ότι η κυβέρνηση έχει χάσει και τους τρεις στόχους που η ίδια έχει θέσει- κλείσιμο αξιολόγησης, ένταξη της χώρας του QE και ρύθμιση του χρέους.
Η αξιολόγηση ακόμα τυπικά δεν έχει κλείσει. Τώρα πάει να κλείσει η αξιολόγηση, με μεγάλη καθυστέρηση και, φυσικά, με νέα επώδυνα μέτρα, με ένα τέταρτο Μνημόνιο, που παλαιότερα δεν μας τα ζητούσαν, και με τεράστιο κόστος για την οικονομία. Και πάλι λέω «πάει να κλείσει», γιατί «ανοιγοκλείνει», με προαπαιτούμενα τα οποία προστίθενται την τελευταία στιγμή και εκ των υστέρων.
Η ίδια Κυβέρνηση, που - στον προϋπολογισμό του 2017 - προέβλεπε ανάπτυξη 2,7%, την έχει ήδη αναθεωρήσει στο 1,8%, ενώ υπάρχουν εκτιμήσεις για ακόμα χαμηλότερα. Πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ που μιλάει για ανάπτυξη 1,1%, πρόσθεσε.
Μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στην εισήγησή του υπογράμμισε: «Η ποσοτική χαλάρωση, ο δεύτερος μεγάλος στόχος, μοιάζει να απομακρύνεται. Υπενθυμίζω ότι έπρεπε να έχουμε μπει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από τον Μάρτιο του 2015 και θα είχαμε, προφανώς, μπει αν δεν είχε μεσολαβήσει η περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ.
Αγωνιζόμαστε και τώρα να μπούμε και μακάρι να τα καταφέρουμε. Αλλά αυτό το οποίο πριν λίγο καιρό, πριν από λίγες εβδομάδες, έμοιαζε δεδομένο, σήμερα, αποτελεί ακόμα ζητούμενο και είναι εξαιρετικά επισφαλές.
Οπορτουνισμός και στο ζήτημα του χρέους
Και φυσικά στο ζήτημα του χρέους, αποκαλύπτεται όλη η επιπολαιότητα και ο οπορτουνισμός της Κυβέρνησης. Η Κυβέρνηση αποσιωπά συστηματικά το γεγονός ότι η ίδια συμφώνησε, το Μάιο του 2016, οι αποφάσεις για το χρέος να ληφθούν μετά το τέλος του προγράμματος.
Την υπογραφή του Ευκλείδη Τσακαλώτου φέρει η απόφαση αυτή και πρέπει να το υπενθυμίζουμε διαρκώς. Και παρότι οι ίδιοι υποχωρούν διαρκώς στο ζήτημα αυτό, σήκωσαν από μόνοι τους το ζήτημα του χρέους ως άλλοθι για τα στελέχη τους, να ψηφίσουν το τέταρτο Μνημόνιο.
Κορόιδεψαν συνειδητά τα στελέχη τους και εξαπάτησαν τους πολίτες, λέγοντας ότι αξίζει να ψηφιστεί ένα νέο Μνημόνιο, με μέτρα σχεδόν 5 δις ευρώ και να δεσμευτεί η χώρα, επίσης, σε υψηλά πλεονάσματα για πολλά ακόμα χρόνια, γιατί; Διότι υποτίθεται ότι θα παίρναμε κάτι σημαντικό για το χρέος. Και, τελικά, δεν φαίνεται να παίρνουμε ούτε αυτό.
Η κυβέρνηση θα πάρει ότι της δώσουν
Επιτέθηκε στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό τονίζοντας ότι αντιμετωπίζει με ελαφρότητα την Ελλάδα που μετρά την καθημερινότητα με τις δυσκολίες και με την ίδια ελαφρότητα αντιμετωπίζει και τα πιο κρίσιμα εθνικά θέματα.
«Το αν θα έβαζε ή όχι ο κ. Τσίπρας γραβάτα, θα ήταν ανέκδοτο, αν η χώρα δεν ζούσε μια τραγωδία άνευ προηγουμένου, από το 2015. Με Κυβέρνηση η οποία, όταν δεν ψεύδεται, είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Που πανηγυρίζει εδώ και δύο - τρεις μήνες για μια συμφωνία που στο μεταξύ κοστίζει δυο - τρία δις σε παραπάνω μέτρα λιτότητας, κάθε εβδομάδα.
Με μια Κυβέρνηση που αδυνατεί να διαπραγματευθεί, γιατί δεν διαθέτει καμία απολύτως αξιοπιστία και γιατί ο επαίτης παίρνει μόνο αυτά που του δίνουν.»
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η Κυβέρνηση θα πάρει ό,τι της δώσουν σε μια διαπραγμάτευση που θα κάνει τελικά ό,τι της ζητήσουν, γιατί πολύ απλά είναι θεατής. Σε μια διαπραγμάτευση, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με κριτήρια που, δυστυχώς, δεν αφορούν τη χώρα μας, αλλά που αντανακλούν πολιτικές συγκυρίες σε άλλες χώρες, καθώς και προτεραιότητες διεθνών οργανισμών.
Μια Κυβέρνηση που επιδεικνύει, και σήμερα ακόμα, προκλητική αλαζονεία και κυνισμό, αφού το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η παραμονή στην εξουσία και η καλοπέρασή τους.
Για την παιδεία
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι τα όσα διαδραματίζονται στο χώρο της Παιδείας. Έκανα, χθες, σχετική δήλωση και θα συναντηθώ, σήμερα, με το Προεδρείο της Συνόδου των Πρυτάνεων. Το σχέδιο νόμου το οποίο παρουσίασε η Κυβέρνηση αποτελεί ένα τεράστιο βήμα προς τα πίσω. Επαναφέρει παθογένειες του παρελθόντος, που έκαναν πολύ κακό στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Πλήττει ευθέως την αυτονομία των Ιδρυμάτων. Καταργεί θεσμούς που συνέβαλαν στη λογοδοσία και στη διαφάνεια. Διώχνει διαπρεπείς ακαδημαϊκούς, μεταξύ των οποίων πολλοί Έλληνες του Εξωτερικού οι οποίοι είχαν έρθει να υπηρετήσουν το ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Τους αντικαθιστά με κομματικά στελέχη του Υπουργείου Παιδείας. Υποβαθμίζει τα μεταπτυχιακά προγράμματα. Και τέλος, ξαναφέρνει μια παρωχημένη και εξαιρετικά επικίνδυνη αντίληψη για το ακαδημαϊκό άσυλο, που ουσιαστικά προστατεύει όσους έχουν καταστήσει τα Πανεπιστήμια χώρους ανομίας και βίας.
Σε κρίσιμο σταυροδρόμι
Τις τελευταίες ημέρες εντείνεται το αίσθημα ότι η Ελλάδα βρίσκεται ξανά σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σταυροδρόμι. Πρόσφατες εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει εξαντληθεί, ενώ έχει εξαντλήσει και τα αποθέματα αντοχής της οικονομίας και της κοινωνίας. Ένας ακόμη χειμώνας χάθηκε σε μια διαπραγμάτευση, δυστυχώς, που φέρνει τη χώρα στο ίδιο σημείο που ήταν και πριν. Χωρίς λύση για το χρέος και με την οικονομία σε κινούμενη άμμο.
Και ακόμη και η προβολή μέτρων και περικοπών στο μέλλον, μετά τη λήξη της θητείας αυτής της Κυβέρνησης, κάτι το οποίο είναι πολιτικά και νομοθετικά πρωτοφανές, δεν φαίνεται να έφερε κανένα αποτέλεσμα.
Τα γεγονότα, δυστυχώς, μας δικαιώνουν. Η χώρα πρέπει να βγει από το αδιέξοδο που την έχουν βάλει η ανικανότητα και ο λαϊκισμός. Η Κυβέρνηση, οχυρωμένη στην εξουσία της, επιμένει σε μια πολιτική καμένης γης.
Να αποφασίσουν οι πολίτες
Όμως, μόνο μια αξιόπιστη Κυβέρνηση, προσηλωμένη στις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, μπορεί να ανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία της πατρίδας μας. Να διεκδικήσει από τους εταίρους μας να κάνουν πράξη, αυτά για τα οποία έχουν δεσμευθεί από το Νοέμβριο του 2012 για το χρέος.
Αλλά κυρίως – το πιο σημαντικό – να βάλει μπροστά τις μηχανές της ανάπτυξης, να προσελκύσει επενδύσεις, να δημιουργήσει νέες δουλειές. Και στις ταραγμένες εποχές που ζούμε, να διασφαλίσει τη γεωπολιτική σταθερότητα, αλλά να εκμεταλλευτεί και τις μεγάλες ευκαιρίες, που οι ανακατατάξεις στην περιοχή προσφέρουν.
Είχαμε, δυστυχώς, δίκιο, όταν λέγαμε ότι, όσο πιο γρήγορα φύγει αυτή η Κυβέρνηση, τόσο καλύτερα θα είναι για την χώρα.
Καλώ τον κ. Τσίπρα, για άλλη μια φορά, να αναλάβει τις ευθύνες του και να δώσει την ευκαιρία στους πολίτες να αποφασίσουν» κατέληξε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.