Για στρεβλή ανατιμόλογηση που εστιάζει ασύμμετρα στα εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα και η οποία οδηγεί σε εξόντωση την ελληνική παραγωγή κάνει λόγο η Πανελλήνια Ενωση Φαρμακοβιομηχανίας.
Εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία της για τη σχεδιαζόμενη επιβολή επιλεκτικών νέων εξοντωτικών, όπως αναφέρει, στα φάμακα με την οποία τα δημόσια ταμεία δεν εξοικονομούν ούτε ένα ευρώ ενώ αντίθετα αυξάνεται η διείσδυση των ακριβών φαρμάκων.
Σε ανακοίνωσή της τονίζει ότι η κυβέρνηση επιβάλει επιλεκτικά νέες ισοπεδωτικές μειώσεις τιμών μόνο στα ήδη οικονομικά φάρμακα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας σημειώνοντας ότι οι τιμές περισσότερων από 1.680 ελληνικών φάρμακων κουρεύονται εκ νέου σήμερα έως και 75% και προσθέτει:
«Και αυτή είναι η 11η συνεχόμενη μείωση που επιβάλλεται στοχευμένα στην ελληνική παραγωγή, με συνέπεια τα ελληνικά φάρμακα να έχουν χάσει σε 7 χρόνια το 67% της τιμής τους. Είναι παράδοξο, μάλιστα, το γεγονός ότι γίνεται αποδεκτή μια εξόφθαλμη καταχρηστική ανισότητα στις συνεχείς μειώσεις τιμών:
Σε κάθε ανατιμολόγηση οι τιμές των γενοσήμων και παλιών φαρμάκων, που αποτελούν τη βάση της ελληνικής παραγωγής, μειώνονται μεσοσταθμικά κατά 10-12%, ενώ παράλληλα οι αντίστοιχες μειώσεις στα εισαγόμενα νεότερα ακριβά φάρμακα κυμαίνονται στο 1,5%-2%.
Στις απαράδεκτες αυτές συνθήκες ανατιμολόγησης προστίθενται κάθε χρόνο εξωπραγματικά και οριζόντια clawback και rebates, με συνέπεια οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες να επιστρέφουν στο Δημόσιο από 20% έως και το 45% του τζίρου τους, αναίτια και παράλογα. Αναίτια, γιατί τα σκευάσματά τους δεν ευθύνονται για τις υπερβάσεις της φαρμακευτικής δαπάνης.
Παράλογα, γιατί τα οικονομικά ελληνικά φάρμακα είναι αυτά που παράγουν κάθε χρόνο σημαντικές εξοικονομήσεις στο Σύστημα Υγείας. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που τιμωρεί τα οικονομικά γενόσημα φάρμακα, όταν παντού χρησιμοποιούνται ως εργαλείο ισορροπίας στην φαρμακευτική πολιτική.
Η ΠΕΦ κρούει, προς κάθε κατεύθυνση, τον κώδωνα του κινδύνου. Πολλά οικονομικά Ελληνικά φάρμακα θα αποσυρθούν αναγκαστικά από το Σύστημα, λόγω των ασφυκτικών συνθηκών παραγωγής και θα αντικατασταθούν από νέες εισαγόμενες και πιο ακριβές θεραπείες, με αποτέλεσμα την αύξηση της δημόσιας δαπάνης και τη μεγαλύτερη επιβάρυνση των ασθενών. »