Αντέλ, φαντασιακή ερωμένη του Gustave Klimt –Η Βαλερί Τριερβελέρ την έκανε μυθιστόρημα [εικόνες]

Την περασμένη Τετάρτη κυκλοφόρησε το πρώτο μυθιστόρημα της Βαλερί Τριερβελέρ, «Το μυστικό της Αντέλ», βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία.

Οπως ήταν αναμενόμενο, τα γαλλικά ΜΜΕ «ξεψάχνισαν» το βιβλίο της για να ανακαλύψουν τα ίχνη της τραγικής ιστορίας της Βαλερί Τριερβελέρ με τον Φρανσουά Ολάντ.

Η Βαλερί Τριερβελέρ, πρώην δημοσιογράφος της Paris Match, έγινε γνωστή όταν ο Φρανσουά Ολάντ την έφερε μαζί του στο προεδρικό μέγαρο, το 2012, όταν εξελέγη πρόεδρος. Η Τριερβελέρ πάλεψε να μην εγκαταλείψει την δημοσιογραφία, αλλά στη συνέχεια ονειρεύτηκε την ζωή μιας Πρώτης Κυρίας, παρότι δεν είχε παντρευτεί τον γάλλο πρόεδρο. Τον Ιανουάριο του 2014 ανακάλυψε σε εξώφυλλο του περιοδικού Closer την αισθηματική της δυστυχία: Ο Ολάντ είχε κρυφή ερωμένη, την Ζυλί Γκαγιέ. Ταπεινωμένη και τσαλακωμένη εγκαταλείπει το προεδρικό μέγαρο και έξι μήνες αργότερα δημοσιεύει ένα χρονικό, «Ευχαριστώ γι'αυτή τη στιγμή», άγριο και εκδικητικό για τον Ολάντ που την πρόδωσε. Οι πωλήσεις έφτασαν τα 800.000 αντίτυπα, η Τριεβελέρ κέρδισε 1 εκατομμύριο ευρώ, αλλά το τραύμα και η παγκόσμια ταπείνωση έμειναν. Το 2017, τη στιγμή που ο Ολάντ εγκατέλειπε οριστικά το προεδρικό μέγαρο και την πολιτική, η Βαλερί Τριερβελέρ κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα, «Το μυστικό της Αντέλ», η πραγματική ιστορία μιας προδομένης γυναίκας. Η ιστορία μιλάει από μόνη της.

«Το μυστικό της Αντέλ» δεν είναι μια απλή βιογραφία, αλλά ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά και οδυνηρά γεγονότα.

Βρισκόμαστε στη Βιέννη, στις αρχές του 20ού αιώνα. Μια γυναίκα είναι ευτυχισμένη γιατί γεννάει το πρώτο της παιδί. Αλλά, δυστυχώς, το παιδί γεννήθηκε νεκρό. Αυτό το δράμα θα σημαδέψει τη ζωή της.

Η εβραία Adele Bloch-Bauer είναι αναμφίβολα το πιο διάσημο μοντέλο του διάσημου αυστριακού και εβραίου ζωγράφου Gustave Klimt. Οι πίνακές του δίνουν την εντύπωση ότι σε όλη του τη ζωή ζωγράφισε μόνο αυτή τη γυναίκα, όμορφη, αινιγματική, μυστηριώδη, με το σώμα πνιγμένο σε ένα ποτάμι χρυσού. Η Αντέλ Μπλοχ-Μπάουερ είναι μια μελαγχολική ομορφιά. Ο γάμος της, η οικογενειακή της ζωή, τα δράματα και τα τραύματα την κάνουν μια μυθιστορηματική ηρωίδα. Η συνάντησή της με τον Γκουστάβ Κλιμτ και ο μυστικός τους έρωτας δεν την έσωσαν από μια μοίρα που χτυπήθηκε από δυστυχία.

Η Βαλερί Τριερβελέρ εισχωρεί στα ενδότερα αυτού του γυναικείου προσώπου, ακολουθώντας τα ίχνη και την πορεία μιας έλξης που δεν την ζουν και οι δύο με τον ίδιο τρόπο: Ο Κλιμτ, γνωστός γυναικάς, δεν ήξερε να αγαπάει, ενώ η Αντέλ έτρεφε για εκείνον έναν τρελό έρωτα.

Παντρεμένη από συνοικέσιο με τον Ferdinand, έναν άντρα που έκανε περιουσία με το εμπόριο ζάχαρης, η Αντέλ γνώρισε άθελά της τον Γκουστάβ Κλιμτ. Στο σαλόνι της Αντέλ, στην Βιέννη, πέρασαν όλοι οι μεγάλοι εβραίοι διανοούμενοι και καλλιτέχνες των αρχών του 20ού αιώνα, όπως ο Φρόιντ και ο Στέφαν Τσβάιχ. Ο σύζυγός της και εκείνη ήταν συλλέκτες έργων τέχνης ως την ημέρα που ο Ferdinand την ωθεί να ποζάρει για τον Κλιμτ για να της κάνει το πορτρέτο. Ακολουθεί ένα φαντασιακό πάθος εκ μέρους της Αντέλ, το οποίο γίνεται ακόμη πιο συγκλονιστικό όταν συλλαμβάνει τον ζωγράφο να κρατάει στην αγκαλιά του ένα άλλο από τα μοντέλα του.

Ο Κλιμτ, ελάχιστα ακαδημαϊκός και εντελώς πρωτοποριακός θα κάνει με τα όμορφα μαύρα μαλλιά της, υψωμένα σε έναν κυρίαρχο και ασύμμετρο κότσο ένα αίνιγμα που συναντά το θλιμένο βλέμμα της γυναίκας. Στον καμβά, η Αντέλ είναι ολόκληρη ντυμένη στον χρυσό, σε μια φαντασμαγορία βασιλικού τύπου διακόσμησης. Στον λαιμό φοράει ένα μεγαλεπήβολο κολιέ, ένα σύμβολο της συζύγου ενός πλουσίου άντρα.

Ο Κλιμτ εμπνέεται από τα μωσαϊκά της βασιλικής του Saint-Vital στην Ραβένα, και ειδικότερα από ένα που αναπαριστά την βασίλισσα Θεοδώρα (7ος αιώνας) για να δημιουργήσει με το πορτρέτο της Αντέλ Μπλοχ-Μπάουερ ένα μνημείο προς τιμήν της γυναικείας ομορφιάς.

Η μελαγχολία της έρχεται από μακριά, αλλά μπροστά στον Κλιμτ γίνεται τρυφερότητα και σιωπηλός έρωτας. Η Αντέλ συγκλονίζεται από τον Κλιμτ, αλλά δεν λέει κουβέντα. Απέναντί της έχει έναν φιλελεύθερο άνθρωπο, μακριά από κάθε κοινωνική δέσμευση που του αρέσει να φεύγει από τη μία γυναίκα προς την άλλη. Αυτή η ελευθερία μαγνητίζει την Αντέλ.

Ο Κλιμτ ζωγράφισε την Αντέλ ελεύθερη και κυρίαρχη, αφού φαντάζεται την ομορφιά και τη χάρη της ως θέληση απελευθέρωσης, πρόσκληση για ζωή και έρωτα έξω από τους κανόνες της υψηλής βιεννέζικης κοινωνίας.

Ο ζωγράφος Γκουστάβ Κλιμτ:

Η Αντέλ είναι το μοναδικό μοντέλο που ο Κλιμτ ζωγράφισε δύο φορές, αφού υπάρχει ένας δεύτερος πίνακας με το όνομά της, Adele Bloch-Bauer II, που έγινε το 1912.

Η Αντέλ μιλάει με τον Κλιμτ για αισθησιασμό, για σεξουαλικότητα, για πράγματα που δεν είχε ποτέ τολμήσει με τον σύζυγό της. Ο Κλιμτ της λέει: «Οταν σας είδα για πρώτη φορά, πίστεψα ότι είστε οπτασία. Είστε τόσο νέα, τόσο αισθησιακή. Εκπέμπετε ένα ιδιότυπο πάθος».

Το μυθιστόρημα της Τριερβελέρ εγκαταλείπει συχνά την ηρωίδα Αντέλ και ανησυχεί με την κατάσταση της Αυστρίας. Ηταν την εποχή που ο πληθυσμός της Βιέννης αυξανόταν ραγδαία, πρόσφυγες έρχονταν από την Γαλικία, την Μοραβία, την Βοημία και την Ουγγαρία προς την πρωτεύουσα. Η Αντέλ βοήθησε πολλούς από αυτούς και μιλούσε με τον Κλιμτ για την φτώχεια και την κακουχία που τους περιτριγύριζαν.

Ο Κλιμτ την φλέρταρε ανοιχτά και έφτασε στο σημείο να της εξηγήσει ότι «η ερωτική αγκαλιά και η τέχνη κάνουν ένα». Αλλά μετά τον θάνατο του Κλιμτ η Αντέλ κοιτάζει το πορτρέτο της και αμφιβάλλει για όλα. Είναι πεπεισμένη ότι ο Κλιμτ ήταν ο εγκέφαλος ενός ψέματος.

Η Βαλερί Τριερβελέρ όπως αναφέρουν τα γαλλικά ΜΜΕ, έκανε ένα σπουδαίο μυθιστόρημα και αποτίει τιμή σε μια γυναίκα που πολέμησε ενάντια στις δυνάμεις της μοίρας, εναντίον της συντηρητικής και άδικης κοινωνίας της εποχής της. Μια γυναίκα πληγωμένη, η οποία άφησε όχι μόνο έναν από τους πιο γνωστούς πίνακες του καλλιτέχνη, αλλά και ένα συγγραφικό έργο το οποίο περιγράφει την θλίψη μιας γυναίκας που δεν αγαπήθηκε και υπέστη τη βία της μοίρας με τον πιο τραυματικό τρόπο.