Η Ηρώ επιστρέφει με νέο δίσκο και παρουσιάζει την Αrtista την Πέμπτη 18 Μαΐου στον Παρνασσό στην πλατεία Καρύτση.
Το «παιχνίδι» της Αrtista παίζεται σε δυο σκηνές. Μια σε πρώτο πλάνο, μπροστά στον κόσμο και μια πίσω από την σκηνή στο καμαρίνι της ή σε μια άκρη του σπιτιού της καθώς πίνει ένα φλιτζάνι τσάι.
«Ονειρεύτηκα πως ήμουν σε μια αίθουσα παλιά, σε εκείνη που κάποτε η μαμά μου τραγούδησε το «o mio bambino caro» πριν πολλά χρόνια κερδίζοντας το πρώτο βραβείο μονωδίας στο κλασικό τραγούδι.
Ονειρεύτηκα πως ήμουν θεατής και την κοίταζα», αναφέρει η Ηρώ στο iefimerida.gr και κάπως έτσι ξεκινάει η σκέψη της δημιουργίας αυτής της παράστασης.
«Ονειρεύτηκα να παίζω πιάνο εκεί, πάνω στο ίδιο πάτωμα και να ακούω την αντήχηση της φωνής της σε όλη την αίθουσα. Ονειρεύτηκα και έπειτα από 40 χρόνια ήρθα εδώ εγώ! Στον ίδιο χώρο του Παρνασσού. Ήρθα για να δω την Artista».
Η Αrtista της Ηρούς δεν είναι μια συνηθισμένη καλλιτέχνις. Είναι μια Αrtista που διαπερνά το χώρο και το χρόνο αφήνοντας τα ίχνη της να σημαδέψουν το πέρασμα της ανεξίτηλα, όπως τονίζει και η ίδια.
«Η Artista δεν έχει όνομα, γένος, ηλικία »
«Η Artista δεν έχει όνομα ούτε γένος ούτε ηλικία. Είναι άλλοτε ένα αεράκι κι άλλοτε άνεμος δυνατός που φυσάει και συνεπαίρνει τα συναισθήματα μαζί της, παρασύροντας την καρδιά όλων σε ένα κοινό δρόμο».
Αναμφίβολα, μια ταλαντούχα καλλιτέχνιδα, με πολλά κι επιτυχημένα χρόνια στη μουσική σκηνή. Ερμηνεύτρια, συνθέτρια και πιανίστα, με αγάπη για την ίδια τη μουσική και αυστηρές επιλογές η Ηρώ, μετουσίωσε την Artista της σε ένα cd.
«Αυτή η παρουσίαση του cd η Αrtista θα είναι σαν ένα έργο που παίζεται αιώνες τώρα πίσω από τη σκηνή με τις αγωνίες, τους φόβους, την χαρά, τη λύπη, την ανωτερότητα της Τέχνης και την μικρότητα του ανθρώπου μπροστά της και όταν φτάνει η ώρα της αναμέτρησης με τα φώτα και τα βλέμματα ανυποψίαστων θεατών, η Αrtista παίρνει τη θέση της στην σκηνή σαν αυτόφωτο αστέρι που η Τέχνη το διάλεξε ανάμεσα σε τόσους Ανθρώπους για να λάμψει».
«Τον κόσμο της τον ορίζει μόνο η ίδια»
Η Αrtista δεν είναι ματαιοδοξία ούτε πλούτος, αλλά μια εσωτερική ανάγκη επικοινωνίας της Ηρούς, μια ανάγκη που τρέφεται μόνο από την επαφή της με όλον τον κόσμο.
«Η Artista μου, θελει να μιλήσει να κλάψει ή να γελάσει να πει με το δικό της τρόπο όλα όσα την απασχολούν όλα όσα παρατηρεί γύρω της κάθε μέρα.
Έναν κόσμο που αλλάζει, που αντιστέκεται ή ολιγωρεί που πονάει ή που χαίρεται. Όλος ο κόσμος είναι ο κόσμος της. Όλα τα συναισθήματα είναι και δικά
της».
«Είναι ένα φίλτρο, ένας αγωγός από όπου περνάει η ζωή και γίνεται τραγούδι ή θέατρο ή πίνακας ζωγραφικής ή χορός».
«Το πόσο σημαντική θα φανεί ή όχι είναι μόνο ζήτημα 'πολιτικής' και αυτό δεν αλλοιώνει την ουσία τής ύπαρξης της. Την Artista δεν την αφορά αυτό. Ο κόσμος της δεν έχει αρχή και τέλος δεν έχει όρια ούτε πρέπει. Τον κόσμο της τον ορίζει μόνο η ίδια».
«Κάπως έτσι είναι «Η Artista» που έφτιαξα και θα την παρουσιάσω με πολύ αγάπη και πολύ χαρά την Πέμπτη 18η Μαΐου στον ιστορικό χώρο του Παρνασσού».
Ηρώ/ Artista
Αίθουσα «Παρνασσός» στην Πλατεία Καρύτση, Πέμπτη 18 Μαΐου (21:00)