Τελικά ούτε στο 2,1% θα μείνει ο πήχης των προβλέψεων για τη φετινή αύξηση του ΑΕΠ, καθώς όπως προκύπτει από το βασικό Πίνακα που συνοδεύει το Μεσοπρόθεσμο, το υπουργείο Οικονομικών έχει «χτίσει» το σχεδιασμό των επόμενων ετών, πάνω στην παραδοχή ότι το ΑΕΠ δεν θα «τρέξει» πάνω από 1,8%.
Το πλέον ενδιαφέρον είναι, όμως, ότι ακόμα κι έτσι, ελλοχεύει ο κίνδυνος πρόσθετων μέτρων, καθώς όπως τονίζει το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο, αν αποδειχθούν αισιόδοξες οι μακροοικονομικές προβλέψεις, θα πάνε… περίπατο και οι σχεδιασμοί για τα δημοσιονομικά.
Η «προσγείωση» των φετινών προβλέψεων σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα, μετά από τις καθυστερήσεις στην αξιολόγηση, συμπαρασύρει και τα επόμενα έτη, με αποτέλεσμα να γίνονται διορθώσεις προς τα κάτω, αλλά μικρότερου μεγέθους. Έτσι για το 2018 προβλέπεται αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,4% (η Κομισιόν προβλέπει 2,5%), για το 2019 ο τίθεται στο 2,6%, για το 2020 στο 2,3% και για το 2021 στο 2,2%. Όπως προκύπτει από την αξιολόγηση του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, που βάσει νόμου πρέπει να συνοδεύει το Μεσοπρόθεσμο, η ανάλυση των βασικών παραδοχών, αναδεικνύει δύο τουλάχιστον βασικά σημεία και θέτει ισάριθμα ερωτήματα: υπό ποιες προϋποθέσεις είναι εφικτοί οι ρυθμοί ανάπτυξης και αντιστρόφως είναι εφικτοί υπό συνθήκες ασφυκτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας, με δεδομένο ότι τα πλεονάσματα παραμένουν στο 3,5% τουλάχιστον ως το 2021;
Ξεκινώντας από το δεύτερο, το ΕΔΣ σημειώνει ότι το Μεσοπρόθεσμο στηρίζεται στην παραδοχή και στην αισιοδοξία ότι το 2018 η χώρα θα βγει από το τούνελ της κρίσης. Με αυτή την έννοια, οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα κρίνονται κατ’ αρχήν εφικτοί.Όπως τονίζουν, όμως, οι αναλυτές του ΕΔΣ, παραμένει το ερώτημα κατά πόσον μια συνεχώς περιοριστική δημοσιονομική πολιτική είναι συμβατή με τους στόχους για την διατήρηση θετικών ρυθμών αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ.
Ειδικότερα, οι αισιόδοξες εκτιμήσεις που αποτυπώνονται στο Μεσοπρόθεσμο για τη σημαντική αύξηση των επενδύσεων στην πενταετία 2017-2021 προϋποθέτουν σταθεροποίηση των προσδοκιών, σημαντική βελτίωση του επενδυτικού και επιχειρηματικού κλίματος, υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, επιστροφή σε ομαλές συνθήκες λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος και φυσικά άρση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων. Όπως τονίζεται, λοιπόν, στην αξιολόγηση, πολλές από αυτές τις προϋποθέσεις παραμένουν σήμερα ως «ζητούμενα», και με αυτήν την έννοια οι εκτιμήσεις για διατηρήσιμους ρυθμούς μεγέθυνσης της τάξης του 2,4% ετησίως κρίνονται αισιόδοξες. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; «Στον βαθμό που δεν επιτευχθούν οι εκτιμώμενοι ρυθμοί μεγέθυνσης, οι δημοσιονομικοί στόχοι ενδεχομένως δεν θα είναι επιτεύξιμοι και θα καταστήσουν αναγκαία τη λήψη «διορθωτικών μέτρων».