Το αστρονομικό ποσό των 700 εκατομμυρίων ευρώ (περίπου 240 δισ. δραχμές) μοιράστηκαν τα κόμματα από την κρατική επιχορήγηση την περίοδο από το 2000 ως το 2011
Όπως προκύπτει από στοιχεία που κατέθεσε ο υπουργός Εσωτερικών Τάσος Γιαννίτσης στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής , η χρηματοδότηση των κομμάτων είχε ως εξης: Το ΠΑΣΟΚ από το 2000 έως και το 2011 πήρε 254.601.870 ευρώ ενώ η ΝΔ 271.146.297 ευρώ. .Τα επιπλέον χρήματα της ΝΔ σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ οφείλεται στο γεγονός ότι την περίοδο 2004 – 2009 που ήταν στην κυβέρνηση έγινε η μεγαλύτερη αύξηση των κρατικών χορηγήσεων. Το ΚΚΕ για το αντίστοιχο διάστημα έλαβε 63.926.787 ευρώ, ο ΣΥΡΙΖΑ 47.950.315 ευρω ενώ το ΛΑΟΣ για την περίοδο 2004-2011 πήρε 29.023573 ευρώ και οι Οικολόγοι Πράσινοι 5.590.177 ευρω (2009-2011).
Ο κ. Γιαννίτσης ανέφερε στα μέλη της επιτροπής πώς σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής τα ποσά που χορηγούνταν στα κόμματα έβαιναν αυξανόμενα με αποκορύφωση το 2009, που ήταν χρονιά με δύο εκλογικές αναμετρήσεις και άρα αυξημένη χρηματοδότηση, οπότε και έφθασαν συνολικά σε περίπου ογδόντα πέντε εκατομμύρια ευρώ. Το 2004, που επίσης ήταν χρονιά με δύο εκλογικές αναμετρήσεις, το ποσό αυτό έφτασε σε 61 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2000, επίσης εκλογική χρονιά, η κρατική χρηματοδότηση είχε ανέλθει συνολικά σε περίπου 16,5 δις δραχμές ή περίπΟΥ 48 εκατομμύρια ευρώ. Μόλις το 2010, η κρατική χρηματοδότηση περιορίστηκε πλέον σε 48,8 εκατομμύρια ευρώ, ενώ για το 2011 έχουν προβλεφθεί με βάση το νόμο περίπου 54 εκατομμύρια ευρώ και μέχρι σήμερα έχουν εκταμιευθεί τα περίπου σαράντα εξ αυτών.
Ο κ. Γιαννίτσης εξήγησε ότι το υπάρχον σύστημα υπολογισμού της κρατικής χρηματοδότησης υπέρ των κομμάτων δημιουργεί προβλήματα δεοντολογίας και «συμπόρευσης με την αίσθηση του κοινωνικού συνόλου».
Συγκεκριμένα, έκανε λόγο για προβλήματα που ανακύπτουν με τη χρηματοδότηση των κομμάτων σε σχέση με τη δύσκολη οικονομική συγκυρία της χώρας υποστηρίζοντας ότι τα κόμματα τη δεδομένη στιγμή εξασθενούν την προσπάθεια συμμαζέματος των οικονομικών και αύξησης των εσόδων. Τόνισε χαρακτηριστικά πως «σε μια νορμάλ περίοδο που μία χώρα έχει έσοδα και έναν υγιή προϋπολογισμό δεν προκύπτουν ιδιαίτερα προβλήματα. Όμως εδώ έχουμε μία χώρα και μια κυβέρνηση που προσπαθεί περικόπτοντας δαπάνες, αυξάνοντας φόρους, μειώνοντας μισθούς και σειρά άλλες επιβαρύνσεις, να αυξήσει τα έσοδά της και να μειώσει το έλλειμμα και από αυτή την αύξηση των εσόδων τα κόμματα παίρνουν ένα κομμάτι από αυτή την προσπάθεια, που σηματοδοτεί μία εξασθένιση αυτής της προσπάθειας. Εγώ βλέπω εδώ ένα πρόβλημα. Πρόβλημα αρχής δεοντολογίας και συμπόρευσης με την αίσθηση του κοινωνικού συνόλου».