Αγαπάει τη ζωή και θέλει να την συνδυάζει με το θέατρο. Από κούνια ηθοποιός, η Σμαράγδα Καρύδη δεν αμφέβαλλε ποτέ για το τι θα γίνει όταν μεγαλώσει. Σταθερή στις σχέσεις και τις φιλίες της, παραμένει ωστόσο αισιόδοξη μέσα σε έναν κόσμο που δεν έχει προοπτική...
Θυμάμαι πολύ καθαρά τη ζωή μου από το νηπιαγωγείο. Πιο πριν έχω εικόνες και αποσπάσματα. Εχω δε και μια αίσθηση ότι θυμάμαι ακόμα και τα βαφτίσια μου που ήμουν ενός έτους. Ισως κάποια πράγματα που μου έχουν πει, μαζί με τις φωτογραφίες, να μου έχουν δημιουργήσει αυτή την εντύπωση.
Ενα καλοκαίρι, ήμουν έντεκα ετών, θυμάμαι πολύ έντονα μια περιοδεία που είχα πάει μαζί με τους γονείς μου. Μου άρεσε πολύ. Ηταν περιοδεία σε στυλ μπουλούκι. Πήγαινε μπροστά ο προπομπός και έκλεινε την επόμενη και τη μεθεπόμενη πιάτσα. Δεν ξέραμε που θα βρεθούμε σε τρεις μέρες. Κι αυτό το τσιγγαναριό που άρεσε πολύ. Ηταν και παιδιά άλλων ηθοποιών από τον θίασο, παίζαμε, πουλάγαμε προγράμματα. Θυμάμαι επίσης τα καλοκαίρια στο Ξυλόκαστρο. Εκεί πέρασα όλα μου τα παιδικά χρόνια ως τα μέσα του λυκείου. Είχαμε σπίτι. Δεν το έχουμε πια.
Οταν άρχισα να πηγαίνω στην Αίγινα, πριν αγοράσω το σπίτι, μου άρεσε η ατμόσφαιρα του νησιού. Αυτή παλιά αστική ατμόσφαιρα, με τις οικογένειες που πήγαιναν κάθε καλοκαίρι στο νησί και τα παιδιά που έβρισκαν τις παρέες τους.
Αν και θέλω να είμαι εγκαταστημένη κάπου, να έχω σημεία αναφοράς, μου αρέσει και το τσιγγάνικο. Μέσα μου υπάρχουν και τα δύο και παλεύουν. Θα ήθελα να είμαι πιο περιπετειώδης, που δεν είμαι, να έψαχνα την τύχη μου σε διαφορετικές δουλειές, σε διαφορετικούς τόπους. Κάποιοι άνθρωποι το κάνουν. Με γοητεύει, αλλά εγώ δεν μπορώ. Εχω σταθερούς φίλους, έχω γενικά σταθερότητα. Με αναστατώνει η αλλαγή.
Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο ΒΟVARY.GR πατώντας ΕΔΩ.