Ούτε στις αρχές της Μεγάλης Εβδομάδας, ούτε την εβδομάδα μετά από το Πάσχα, αλλά -στην καλύτερη περίπτωση- μετά τη Σύνοδο του ΔΝΤ, στις 23 του μήνα, θα πρέπει να αναμένεται η επιστροφή των ξένων τεχνοκρατών στην Αθήνα, με στόχο να κλείσει η τεχνική συμφωνία!
«Δεν θα ήταν παραγωγικό να έρθουν τα κλιμάκια για μόνο τρεις ημέρες», ανέφερε στο iefimerida ευρωπαϊκή πηγή, αποδίδοντας στις αργίες του Πάσχα την απόφαση να μην έλθουν, τελικά, άμεσα στην Αθήνα οι Θεσμοί, ενώ συμπλήρωσε ότι σε αυτό το διάστημα των περίπου 15 ημερών θα γίνεται τεχνική δουλειά στο κείμενο του Επικαιροποιημένου Μνημονίου, που θα αποτελέσει τη βάση της τεχνικής συμφωνίας (Staff Level Agreement).
Παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις ότι ο χρόνος δεν πιέζει, η αλήθεια είναι ότι πίσω από τη συμφωνία της Μάλτας υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες, που μόνο απλή διαδικασία δεν καθιστούν την τεχνική συμφωνία, όπως για παράδειγμα το πώς ακριβώς θα γίνουν οι περικοπές στις συντάξεις, καθώς οι δανειστές, σύμφωνα με πληροφορίες, ζητάνε επακριβώς τον μηχανισμό που θα εξασφαλίζει την επιδιωκόμενη εξοικονόμηση των 1,8 δισ ευρώ.
Ο μεγαλύτερος προβληματισμός έχει να κάνει με την αναπόφευκτη σύμπτωση αυτών των τεχνικών συζητήσεων για την τρέχουσα αξιολόγηση, με τις συζητήσεις που αναμένεται να γίνουν στο περιθώριο της Συνόδου του ΔΝΤ, τόσο για το δημοσιονομικό μονοπάτι των επόμενων ετών (διάρκεια πλεονασμάτων 3,5% και ρυθμός αποκλιμάκωσης τους), όσο και για το μείζον θέμα της βιωσιμότητας του χρέους. Στο χειρότερο σενάριο, αυτό το μπρα ντε φερ μεταξύ ΔΝΤ- Βερολίνου μπορεί να προκαλέσει νέες καθυστερήσεις και στις τεχνικές συζητήσεις, όπως άλλωστε συνέβη πολλές φορές ως τώρα, με αποτέλεσμα το Eurogroup της 22ας Μαΐου να φαντάζει πολύ κοντινό για τη δυνατότητα μιας συνολικής συμφωνίας.
Αυτό σημαίνει όμως, πολύ απλά, ότι το θρίλερ για την εκταμίευση της δόσης παίρνει παράταση και παρά τις πυροσβεστικές δηλώσεις Ντάισελμπλουμ ότι δεν υπάρχουν άλλες μεγάλες πληρωμές πριν από τα μέσα Ιουλίου, είναι προφανής η πίεση που θα ασκηθεί αφενός στην οικονομία λόγω της αβεβαιότητας, αφετέρου στην ελληνική πλευρά να ξεπεράσει επί τροχάδην όλες τις ενδεχόμενες ενστάσεις της στα δύσκολα τεχνικά θέματα και να ψηφίσει τάχιστα όλα τα μέτρα.
Σε κάθε περίπτωση, όσο περνάνε οι ημέρες χωρίς την τεχνική συμφωνία, τόσο διευκολύνονται οι χειρισμοί και οι ελιγμοί όσων δεν επιθυμούν να ανοίξουν τώρα το θέμα του ελληνικού χρέους. Κι αν μπει ο Μάιος, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο, με τα έως τώρα δεδομένα, να συζητήσει και να συμφωνήσει το Βερολίνο έστω σε μια «φωτογραφία» των μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, ως τις 22 του μήνα, ειδικά αν στις διαβουλεύσεις στην Ουάσινγκτον το ΔΝΤ δεν δώσει ισχυρές διαβεβαιώσεις ότι θα συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.