Μπερδεύεται αντί να ξεμπερδεύεται το κουβάρι της αξιολόγησης, καθώς πέρα από το... σπασμένο τηλέφωνο για το πώς και πότε των περικοπών στις συντάξεις και τα μπρος- πίσω στα εργασιακά, τις τελευταίες ώρες προστέθηκε και ο πονοκέφαλος των πλεονασμάτων μετά από το 2018!
Πληροφορίες, που επιβεβαιώνονται τόσο από την ελληνική πλευρά όσο κι από το ευρωπαϊκό σκέλος των Θεσμών, αναφέρουν ότι στις διαβουλεύσεις των τελευταίων, περίεργων ημερών, έχει προστεθεί και το αποκαλούμενο «δημοσιονομικό μονοπάτι» ήτοι το ύψος των αναγκαίων πρωτογενών πλεονασμάτων μετά από το 2018. Το ζήτημα αυτό αναμφίβολα αποτελεί μια από τις βασικές παραμέτρους του ελληνικού σήριαλ, αλλά η συζήτηση του και οι αποφάσεις επί αυτού, είχαν παραπεμφθεί σε επίπεδο Eurogroup, καθώς τέτοιου είδους αποφάσεις δεν μπορούν να ληφθούν σε τεχνοκρατικό επίπεδο.
Κι όμως το θέμα επέστρεψε στο τραπέζι των διαβουλεύσεων με τους Θεσμούς, αλλά ακόμα πιο ενδιαφέρον έχει η «θολούρα» για το ποιός το επανέφερε. Οι πληροφορίες από το στρατόπεδο των δανειστών αναφέρουν ότι ο Π. Τόμσεν και το ΔΝΤ είναι αυτοί που έφεραν το πλέον «καυτό» θέμα στην ατζέντα των διμερών διαπραγματεύσεων, ενώ από την ελληνική πλευρά «φωτογραφίζουν» το Γερμανό υπουργό Οικονομικών Β. Σόιμπλε. Η ουσία είναι ότι ένα τέτοιο come back δείχνει πως είτε οι δανειστές θέλουν να ασκήσουν ασφυκτική πίεση στην κυβέρνηση προκειμένου να ρίξει λευκή πετσέτα σε όλα τα υπόλοιπα θέματα είτε όντως κάποιοι «σπρώχουν» τις διαβουλεύσεις πιο πίσω.
Το Σαββατοκύριακο πέρασε, πάντως, χωρίς τη θετική εξέλιξη που επεδίωκε η ελληνική πλευρά, δηλαδή την ημερομηνία επιστροφής των κλιμακίων στην Αθήνα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξαν επαφές από την Παρασκευή και μετά, χωρίς, ωστόσο, να βρεθούν τα αναγκαία σημεία σύγκλισης, ειδικά με το ΔΝΤ, που δείχνει να έχει στηλώσει τα πόδια. Ακόμα και ευρωπαϊκές πηγές «δείχνουν» τον Π. Τόμσεν, κάνοντας λόγο για εμμονές και αιφνιδιαστικές κινήσεις, ωστόσο παρατηρούν ότι αυτή η τακτική του Δανού δεν είναι καινούργια κι ως εκ τούτου θα έπρεπε να έχει προβλεφθεί από την Αθήνα στη χάραξη της στρατηγικής της.
Η αφορμή για την τελευταία εμπλοκή δόθηκε όταν η ελληνική πλευρά επιχείρησε να βελτιώσει το πλαίσιο για τις περικοπές των συντάξεων. Συγκεκριμένα, στο περιβόητο Brussels Group, η ελληνική ομάδα φέρεται να συμφώνησε σε ένα «πακέτο» παρεμβάσεων 30-70 σε αφορολόγητο και συντάξεις για το 2019 και σε ένα αντίστοιχο 70- 30 για το 2020, μετά από την απαίτηση του ΔΝΤ για περικοπές στις συντάξεις το 2019 αντί το 2020, λόγω του ότι το 2019 εκπνέει η θητεία της σημερινής κυβέρνησης. Στη συνέχεια, όμως, η Αθήνα επιχείρησε να μεταθέσει τις περικοπές των συντάξεων στο 2020 και τότε το ΔΝΤ έβγαλε πάλι από το φάκελο του τις απαιτήσεις για τις ομαδικές απολύσεις, το lock out και τις απεργίες, «μπλοκάροντας» τις συζητήσεις μέχρι νεωτέρας.