Νέες ταινίες: Βενσάν Κασέλ και Μαριόν Κοτιγιάρ αντιμέτωποι με έναν θάνατο [κριτική & τρέιλερ]

Μία πλούσια κινηματογραφικά εβδομάδα χωρίς όμως την ταινία που κάνει το μεγάλο εμπορικό γκελ.

Βραβευμένα φιλμ απο Ουγγαρία και Τουρκία, η «Πλατεία Αμερικής» του Σακαρίδη, αλλά και οι Power Rangers για τους φαν του είδους.

Κάποια να με Προσέχει, (The Carer)
Σκηνοθεσία: Γιάνος Εντελένι
Παίζουν: Μπράιαν Κοξ, Άνα Τσάνσελορ, Εμίλια Φοξ

Η Ντορότια είναι μια φιλόδοξη νεαρή ηθοποιός, που προς έκπληξη όλων αναλαμβάνει να φροντίζει τον διάσημο ηθοποιό Σερ Μάικλ Γκίλφορντ, ο οποίος έχει αποσυρθεί από τη σκηνή εξαιτίας της υγείας του. Αυτός είναι πεισματάρης και δύσκολος άνθρωπος, αλλά η νεαρή κοπέλα είναι αποφασισμένη να τον φέρει στα μέτρα της, ώστε να της μάθει όλα όσα γνωρίζει για την υποκριτική. Έρχονται σε σύγκρουση, αλλά η αγάπη και των δύο για τον Σαίξπηρ τούς βοηθά να βρουν έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας.

Μια χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγή από την Ουγγαρία, που θα σας διασκεδάσει με το λεπτό της χιούμορ και την πληθωρική ερμηνεία του Μπράιν Φοξ, αν και κινηματογραφικά δεν παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον.

Η ιστορία είναι αρκετά κοινότοπη: ένας δύστροπος, ηλικιωμένος θρύλος του θεάτρου, ο σερ Μάικλ Γκίλφορντ, υποφέρει από Πάρκινσον και περνάει τις μέρες του κλεισμένος στον πύργο του, παροπλισμένος και δυστυχισμένος μακριά από τα φώτα της σκηνής. Η κόρη του Σοφία, με την οποία συνεχώς βρίσκεται σε σύγκρουση, δεν μπορεί να συνεννοηθεί μαζί το , ενώ η οικονόμος του και πρώην αγαπημένη του στέκεται με στωικότητα στο πλευρό του.

Η δυνατή ερμηνεία του Φοξ, ίσως στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του, αλλά και η καλή του χημεία με την νεαρή συμπρωταγωνίστριά του, είναι αναμφίβολα το πιο δυνατό χαρτί της ταινίας, που χωρίς να καταφεύγει σε στερεότυπα , αν και χαρακτηρίζεται από μια τηλεοπτική αισθητική, αφηγείται μια απλή και χαριτωμένη ιστορία με τρυφερότητα.

Amerika Square
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σακαρίδης
Σεναριογράφοι: Γιάννης Τσίρμπας, Βαγγέλης Μουρίκης, Γιάννης Σακαρίδης
Παίζουν: Γιάννης Στάνκογλου, Μάκης Παπαδημητρίου, Βασίλης Κουκαλάνι, Θέμις Μπαζάκα, Ερρίκος Λίτσης, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Ξένια Ντάνια , Ρέα Πεδιαδιτάκη, Σουλτάν Αμίρ, Πέτρος Σαντοβίτο, Αχιλλέας Κυριακίδης

Με φόντο την πολύβουη Πλατεία Αμερικής, τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι συναντιούνται και η πορεία του ενός καθορίζεται από τον άλλο.

Στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, που απέσπασε δυο βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ο Γιάννης Σακαρίδης θα μας γνωρίσει τη σημερινή πλατεία Αμερικής, μέσα από μια μαύρη κωμωδία με στοιχεία νεορεαλισμού και νουάρ, αποκαλύπτοντας μια πλευρά του προσφυγικού ζητήματος
Το σενάριο βασίζεται στο βιβλίο «Η Βικτώρια δεν υπάρχει» του Γιάννη Τσίρμπα και εξετάζει πώς διαφορετικοί άνθρωποι επηρεάζουν ο ένας τη ζωή και τη μοίρα του άλλου. O αγγλικός τίτλος έχει σκωπτικό χαρακτήρα κι αυτό το στοιχείο είναι κυρίαρχο στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, αν το θέμα της αφορά στη μεγαλύτερη τραγωδία της εποχής μας.

Ο Μπίλι , ιδιοκτήτης μπαρ και παράνομου τατουαζάδικου, και ο Νάκος, ένας τριανταοχτάχρονος που ζει ακόμα και με τους γονείς του, κάτοικοι της πλατείας Αμερικής και οι δύο, είναι φίλοι από παιδιά, όμως έχουν εξελιχθεί σε δύο διαμετρικά αντίθετους χαρακτήρες.

Η ταινία έχει σφιχτή πλοκή και ζωντανούς χαρακτήρες, αλλά δεν αποφεύγει μερικές «εύκολες συμπτώσεις», όπως η δηλητηρίαση της μάνα του Νάκου από τα ψωμιά που ετοιμάζει ο κανακάρης για να εξολοθρεύσει τους μετανάστες.
Ο rock and roll Γιάννης Στάνκογλου και ο Μάκης Παπαδημητρίου με το χιούμορ του είναι ένα καλό δίδυμο, που αποκαλύπτει τις αντιφάσεις της κοινωνίας μας, ενώ ο Βασίλης Κουκαλάνι στο ρόλο του Τάρεκ είναι υπέροχος και βαθιά συγκινητικός , αποτυπώνοντας το δράμα ενός ολόκληρου λαού που αναζητάει μια πατρίδα. Το θετικό- και αρκετά σπάνιο για ελληνική παραγωγή- είναι ότι και οι δεύτεροι ρόλοι έχουν εξέλιξη, γεγονός που δημιουργεί ένα πολύχρωμο μωσαϊκό.

Αν παραβλέψουμε τις σκηνοθετικές ατοπίες της ταινίας, που κυρίως οφείλονται σε έλλειψη χρημάτων, έχουμε μια ελληνική ταινία που χωρίς να γίνεται εμπορική με την κακή έννοια, αποφεύγει την μανία φεστιβαλισμού που έχει καταλάβει τους Έλληνες δημιουργούς και μιλάει για ένα σύγχρονο θέμα, με αναφορές άμεσα αναγνωρίσιμες, γι’ αυτό και τελικά μπορεί να απευθυνθεί σε ευρύ κοινό.

Suburra: Υπόγεια Πόλη, (Suburra)
Σκηνοθεσία: Στέφανο Σολίμα
Παίζουν: Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, Ελιο Γκερμάνο, Κλαούντιο Αμεντόλα

Ένας γκάνγκστερ, γνωστός με το ψευδώνυμο «Σαμουράι» θέλει να μετατρέψει μια μικρή πόλη κοντά στη Ρώμη σε Λας Βέγκας. Ένας διεφθαρμένος πολιτικός τον προστατεύει, με τη βοήθεια ενός ισχυρού καρδιναλίου. Όλα τα τοπικά αφεντικά της μαφίας έχουν συμφωνήσει να συνεργαστούν για να πετύχουν το κοινό στόχο. Αλλά η ειρήνη δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ, και ένας άγριος πόλεμος μεταξύ των συμμοριών είναι έτοιμος να καταστρέψει το όνειρο του Σαμουράι.

Ο Στέφανο Σολίμα, σκηνοθέτης του τηλεοπτικού «Gomorra»., υπoγράφει ένα δυνατό γκανστερικό θρίλερ, όπου η μαφία και η πολιτική δεν διαφέρουν σε τίποτα, με έντονες επιρροές από τον Ντε Πάλμα και τον Σκορτσέζε.

Κρυμμένη στις σκιές του Κολοσσαίου, η περιοχή Suburra ήταν η κρυφή πλευρά του υποκόσμου της Αρχαίας Ρώμης. Στη σύγχρονη εποχή όμως το έγκλημα και η διαφθορά έχουν εξαπλωθεί βαθιά παντού, μιας και πλέον τα πάντα έχουν την τιμή τους. Ένας ισχυρός γκάνγκστερ, ο Σαμουράι, προσπαθεί να μετατρέψει μια μικρή πόλη σε Λας Βέγκας. Στο στρατόπεδό του, με το αζημίωτο φυσικά, βρίσκεται ένας διεφθαρμένος πολιτικός, που παίζει σκληρό παιχνίδι, υποστηριζόμενος μάλιστα κι από έναν ισχυρό καρδινάλιο, ενώ τα βράδια περνάει τις ώρες του με πόρνες και ναρκωτικά.
Δεξιοτέχνης του σασπένς, ο Ιταλός σκηνοθέτης δημιουργεί κλιμακώσεις σε κάθε πλάνο κι εκεί που νομίζεις ότι ξέρεις τι θα συμβεί, η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη. Στη δίωρη περιπέτεια του, μαφιόζοι, πολιτική και θρησκευτική ηγεσία κινούν ένα ανατριχιαστικό μηχανισμό που λογαριάζει μόνο το κέρδος.

Όλοι οι χαρακτήρες της ιστορίας του- κι είναι πολλοί- έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, τη δική τους διαδρομή και το δικό τους φινάλε, ακόμα και οι δευτερεύοντες, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο σε ένα τόσο πολυπρόσωπο σενάριο, γεγονός που αποδεικνύει ότι όλα εδώ είναι δουλεμένα στην παραμικρή τους λεπτομέρεια. Ο Σολίμα δεν χαρίζεται και τολμάει να βάλει στο ίδιο καράβι τους υπεράνω πάσης υποψίας πολίτες και τους παράνομους, χωρίς καθόλου να τους διαχωρίζει, κάνοντας έναν σαφή πολιτικό υπαινιγμό, που θα σας προκαλέσει ανατριχίλα.

Ακριβώς το τέλος του κόσμου (Juste la fin du monde)
Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Ντολάν
Παίζουν: Γκασπάρ Ουλιέλ, Νάταλι Μπέι, Μαριόν Κοτιγιάρ, Βενσάν Κασέλ, Λία Σεϊντού

Μετά από 12 χρόνια απουσίας, ένας συγγραφέας γυρίζει στο πατρικό του με σκοπό να κάνει μια πολύ σημαντική ανακοίνωση στην οικογένειά του. Το ήσυχο απόγευμα όμως, δίνει τη θέση του σε αντιπαραθέσεις, βεντέτες, συναισθήματα υποκινούμενα από μοναξιά κι αμφιβολία, κι όλες οι απόπειρες αποτυγχάνουν από την ανικανότητα των ανθρώπων να ακούσουν και ν’ αγαπήσουν.

Το παιδί θαύμα του καναδέζικου σινεμά, ο εικοσιοχτάχρονος Ξαβιέ Ντολάν, συνήθως με τις ταινίες του διχάζει το κοινό: άλλοι τις λατρεύουν, άλλοι τις μισούν. Το «Ακριβώς στο τέλος του κόσμου» όμως , που απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών και τρία Σεζάρ – σκηνοθεσίας, μοντάζ και Α΄ ανδρικού ρόλου – κινείται σε πιο συμβατικούς δρόμους.
Ο Ντολάν βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό και άκρως αυτοβιογραφικό έργο του Ζαν Λυκ Λαγκάρς (πρόσφατα είχε ανέβει στην Ελλάδα στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο ), ο οποίος πέθανε από Aids, και πραγματεύεται για ακόμα μια φορά θέματα που τον απασχολούν: τη σχέση με την οικογένεια, την ομοφυλοφιλία και τον θάνατο. Ο κεντρικός ήρωας, διάσημος συγγραφέας, επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι μετά από 12 χρόνια απουσίας για να ανακοινώσει στην οικογένειά του ότι πεθαίνει. Θα έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν και τις ενοχές του, για να καταλάβει ότι οι άνθρωποι που μας αγαπούν μπορεί τελικά να μην μας γνωρίζουν καθόλου. Σιωπηλός ως επί το πλείστον, παρακολουθεί τη μητέρα του, μια εκκεντρική ηλικιωμένη κυρία με μπλε νύχια και νεανίζουσα συμπεριφορά, την αδερφή του που του έχει παθολογική αδυναμία, τον επιθετικό αδερφό του, που δεν μπορεί να ανεχτεί ότι τους εγκατέλειψε για να ζήσει τη ζωή του, αλλά και την αφελή πλην καλόκαρδη σύζυγο του αδερφού του, που προσπαθεί να λειτουργήσει πυροσβεστικά, χωρίς επιτυχία.

Έχοντας όμως συγκεντρώσει στο καστ του όλα τα αστέρια του γαλλικού σινεμά , η ταινία του έχει δυνατές ερμηνείες: ο Γκασπάρ Ουλιέλ, στον ρόλο του συγγραφέα μέσα από τις σιωπές του μεταδίδει την ατμόσφαιρα του επικείμενου θανάτου του, η Νάταλι Μπέι που ερμηνεύει την αλλόκοτη μητέρα πλάθει μια εκκεντρική φιγούρα που όμως ξέρει να ακούει αυτά που δεν λέγονται, η Μαριόν Κοτιγιάρ, ευαίσθητη και τρυφερή στο ρόλο της συζύγου προσδίδει βάθος σε έναν ρόλο αρκετά αμφίσημο, ο Βενσάν Κασέλ ενσαρκώνει τη βιαιότητα του αδερφού, αλλά ίσως από το χαρακτήρα του λείπουν οι πληγές, και η Λία Σεϊντού στο ρόλο της αδερφής κλέβει τις εντυπώσεις, αποκαλύπτοντας πολλές διαστάσεις.

Το κρύο της Τραπεζούντας, (Kalandar Sogugu / Cold of Kalandar)
Σκηνοθεσία: Μουστάφα Καρά
Παίζουν: Χεϊντάρ Σισμάν, Νουραϊ Γιεσιλαράζ, Χανίφε Καρά

Η ζωή του Μεχμέτ ξύνει τον πάτο της κοινωνικής πυραμίδας. Ζει σε ένα εξαθλιωμένο ορεινό χαμόσπιτο στην Τραπεζούντα, συντροφιά με τη γριά μάνα του, την εξουθενωμένη και απελπισμένη σύζυγό του και τα δυο παιδιά του. Τα λιγοστά ζωντανά που εκτρέφουν για αναπαραγωγή, δεν τους παρέχουν παρά ελάχιστα. Το λογικό θα ήταν να έβρισκε κάποια δουλειά στο κοντινό ορυχείο, όπως τον πιέζει η οικογένειά του , για να πληρώσουν τα αμέτρητα χρέη τους, αλλά ο Μεχμέτ γυρνάει τα βουνά μόνος του, αναζητώντας με μανία εκείνη την χρυσοφόρο φλέβα που θα τους λύσει τα προβλήματα μια για πάντα.

Η φετινή πρόταση της Τουρκίας για τα Όσκαρ στην κατηγορία της ξενόγλωσσης ταινίας και βραβευμένη σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, αφηγείται μια ιστορία επιβίωσης, αλληλένδετα συνδεδεμένη με τη φύση.
Γυρισμένη σε τέσσερις εποχές η ταινία του ταλαντούχου Μουσταφά Καρά αποδεικνύεται ένα άκρως ενδιαφέρον δράμα που κινείται σε αργούς υποβλητικούς ρυθμούς και κλιμακώνεται σταδιακά, ανταμείβοντας τον θεατή που ξέρει να περιμένει.
Ο Μεχμέτ και η οικογένειά του ζουν σε απελπιστικές συνθήκες μέσα σε μια καλύβα στα βουνά της Τραπεζούντας. Εκείνος όμως αρνείται να δουλέψει στο κοντινό ορυχείο, όπως τον πιέζει η γυναίκα του να κάνει, αντίθετα χάνεται στα βουνά, αναζητώντας μια φλέβα χρυσού που θα του λύσει τα προβλήματα για πάντα, όπως υπόσχεται.
Ο Καρά κινηματογραφεί υπέροχα το φυσικό τοπίο και τις εναλλαγές των εποχών , αφηγούμενος μέσα από τα πλάνα του τον κύκλο της ζωής. Ο Μεχμέτ δεν είναι απλώς ένας ονειροπόλος. Είναι ένας άνθρωπος που δεν αντέχει τον συμβιβασμό, που μπορεί παρά τις αντιξοότητες να κρατάει ζωντανή τη φλόγα ενός ονείρου και να μάχεται με όλες του τις δυνάμεις γι’ αυτό. Συνεχώς εμφανίζεται με ανατρεπτικές ιδέες, συνεχώς θέλει να ρισκάρει, σαν να αναγνωρίζει ότι η απόδραση από τη δυστυχία γίνεται μόνο με υπερβάσεις.

Θάρρος Ή Αλήθεια (Nerve)

Φοβού τον Πεθερό (All Nighter)
Σκηνοθεσία: Γκάβιν Γουίσεν
Παίζουν: Τζ. Κ. Σίμονς, Εμίλ Χιρς, Τάραν Κίλαμ, Άναλεϊ Τίπτον, Κρίστεν Σάαλ.

Ο Μάρτιν ένας επίδοξος μουσικός που ζει στο Λος Άντζελες, γνωρίζει τον «τρομακτικό» κύριο Γκάλο, πατέρα της συντρόφου του, Τζίνι, και μάλλον δεν καταφέρνει να τον εντυπωσιάσει. Έξι μήνες μετά όμως οι δυο τους θα ξαναβρεθούν, αναζητώντας την Τζίνι κι ανακαλύπτοντας τελικά τον εαυτό τους.

Μια ανάλαφρη κωμωδία που στηρίζεται στην ανταγωνιστική σχέση πατέρα και γαμπρού, η οποία αν και διαθέτει τον Τζ.Κ Σίμονς ως πρωταγωνιστή, δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τα τετριμμένα.
Ο Γκάλο, ένας ισχυρογνώμων επιχειρηματίας που βρίσκεται διαρκώς με μια βαλίτσα στο χέρι, δεν έχει χρόνο για ανοησίες, αλλά ούτε για την κόρη του, την Τζίνι . Ο Μάρτιν είναι ένας μουσικός που ψάχνει την τύχη του στο Λος Άντζελες και βγαίνει με την δεσποινίδα Γκάλο. Όταν πατέρας και επίδοξος γαμπρός συναντιούνται, το δείπνο της γνωριμίας τους καταλήγει μάλλον σε καταστροφή, ως είθισται σε ανάλογες περιπτώσεις.

Ο Γκάβιν Γουίσεν, έχοντας στα χέρια του ένα σενάριο που στηρίζεται σε κλισέ και γέρνει προς τη φάρσα, προσπαθεί να κουρδίσει μια κωμωδία, επιμένοντας περισσότερο στις σχέσεις παρά στα γκανγκς, οι οποίες όμως μοιάζουν αποδυναμωμένες και κάπως κενές. Οι περιπέτειες των δυο ανδρών τη μοιραία νύχτα της αληθινής τους γνωριμίας θα τους φέρουν αντιμέτωπους με έναν κόσμο παρακμιακό.
Ο πάντα στιλάτος Τζ. Σ Σίμονς στο ρόλο του πατέρα στέκεται στο ύψος του κι ίσως είναι ο μόνος λόγος που η ταινία αξίζει, ενώ ο Εμίλ Χιρς αν και συμπαθητικός, δεν κάνει γκελ.

Θάρρος Ή Αλήθεια (Nerve)
Σκηνοθεσία: Χένρι Τζουστ, Αριελ Σούλμαν
Παίζουν: Ντέιβ Φράνκο, Εμα Ρόμπερτς, Τζούλιετ Λιούις, Εμι Μιντ

Η Βίνας είναι μια απλή επιμελής μαθήτρια Λυκείου, που ζει στο περιθώριο. Όλα αυτά μέχρι την ημέρα που θα ανακαλύψει το διαδικτυακό reality παιχνίδι NERVE. Εκείνη αποφασίζει να συμμετάσχει, κάτι που αρχικά μοιάζει πολύ διασκεδαστικό και αβλαβές. Η αδρεναλίνη εκτοξεύεται στα ύψη και το παιχνίδι όσο προχωράει γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο μέχρι που αρχίζει να παίρνει άσχημη τροπή.

Ένα θρίλερ με στοιχεία νεανικής ρομαντικής κομεντί, που ανιχνεύει τη σκοτεινή πλευρά του διαδικτύου, μέσα από ένα παιχνίδι που οδηγεί τους συμμετέχοντες στα όριά τους και τους φυλακίζει σε μια virtual πραγματικότητα.
Η κινηματογραφική μεταφορά του διαδικτυακού κόσμου δεν απασχολεί για πρώτη φορά το σινεμά, όμως οι περισσότερες απόπειρες που έχουν γίνει πάνω στο θέμα δεν είχαν ιδιαίτερη επιτυχία.
Το « Θάρρος ή αλήθεια» όμως , αν και έχει σεναριακές αδυναμίες, πετυχαίνει να μεταφέρει τον ασφυκτικό κόσμο του ίντερνετ και τον εγκλωβισμό των νέων κυρίως ανθρώπων στις οθόνες του υπολογιστή, σε σημείο που αυτή η εικονική πραγματικότητα γίνεται η ζωή τους, αλλά στο τέλος δεν αποφεύγει τις απλοϊκές αλληγορίες.

Οι ήρωες της ταινίας είναι μια παρέα εφήβων, που παρακολουθούν φανατικά ένα διαδικτυακό παιχνίδι το « Θάρρος ή αλήθεια ».

Έτσι το «Θάρρος ή αλήθεια», μιλώντας τη γλώσσα της εποχής , θέλει να αποτυπώσει το πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποβεί η άλογη χρήση της τεχνολογίας και προτάσσει τις ανθρώπινες σχέσεις ως πρωταρχική αξία, που καμιά οθόνη υπολογιστή δεν θα μπορέσει ποτέ να υποκαταστήσει, όμως το αφελές φινάλε της καταστρέφει την καλή εντύπωση που προσπαθεί να δημιουργήσει. .

Go Go Power Rangers
Σκηνοθεσία: Ντιν Ισραλάιτ
Παίζουν: Ντακρ Μοντγκόμερι, Ναόμι Σκοτ, Ρ. Τζέι Σάιλερ, Μπέκι Τζι, Λούντι Λιν, Μπράιαν Κράνστον Ελίζαμπεθ Μπανκς

Οι Power Rangers είναι η ιστορία πέντε καθημερινών εφήβων που πρέπει να μεταμορφωθούν σε κάτι εξωπραγματικό όταν μαθαίνουν ότι η μικρή πόλη που κατοικούν, η Έιντζελ Γκρόουβ, και ολόκληρος ο κόσμος βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης.

Μία από τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές με υπερήρωες των τελευταίων δεκαετιών μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη, αλλά αν είστε πάνω από δεκαπέντε μην μπείτε καν στον κόπο.

Πέντε έφηβοι κατάγονται από την ίδια πόλη, την Έιντζελ Γκρόουβ. Ο καθένας έχει να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση στο οικογενειακό και το σχολικό του περιβάλλον. Μέχρι που εντελώς κατά τύχη όλοι θα ανακαλύψουν τις μαγικές πέτρες που θα τους μεταμορφώσουν σε υπερήρωες. Τα πέντε παιδιά θα μάθουν ότι έχουν επιλεγεί για να σώσουν τον πλανήτη από τη σατανική Ρίτα - μια πρώην Rower Ranger και απολύτως κιτς «κακιά». Για να το πετύχουν όμως το στόχο τους, πρέπει πρώτα να ξεπεράσουν τα προβλήματα που έχουν στην πραγματική ζωή και, πριν να είναι πολύ αργά, να ενώσουν τις δυνάμεις τους ως μαχητές.

Ο Ντιν Ισραλάιτ διατηρεί το πνεύμα της γνωστής σειράς, αλλά χρησιμοποιεί εξελιγμένη τεχνολογία και εκσυγχρονίζει τους ήρωές του και το περιβάλλον τους, ξεκινώντας από τις στολές που πλέον είναι πολύ πιο hi tech. Όλα τα άλλα παραμένουν ως έχουν :μάχες με υπερφυσικά τέρατα, η φιλία ως απάντηση στο κακό που απειλεί την ανθρωπότητα, εξωγήινοι, υπερφυσικές δυνάμεις και μια παρέα που υποτίθεται ότι κάνει το καλό σκοτώνοντας.

Ευτυχία ( Bliss)

Παραγωγή - Σκηνοθεσία: Χρήστος Πυθαράς
Σενάριο: Χρήστος Πυθαράς, βασισμένο σε μία ιδέα του Γιάννη Μακρυνόρη
Παίζουν: Ξανθή Σπανού, Δημήτρης Αλεξανδρής, Θέμις Μπαζάκα, Σταύρος Συμεωνίδης, Μυρτώ Πανάγου, Γιάννης Μυλωνάς, Κατερίνα Παπανδρέου και ο Χρήστος Στέργιογλου

ΕΥΤΥΧΙΑ (Bliss) - Official Trailer [2017] from Christos Pitharas on Vimeo.

Η «Ευτυχία» είναι η ιστορία της Άννας, μιας νεαρής κοπέλας που αρχίζει να ανησυχεί από τα post-it αντίστροφης μέτρησης που της αφήνει ένας άγνωστος στην πόρτα της. Στην προσπάθεια της να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τα κίτρινα χαρτάκια, αρχίζει να υποπτεύεται τους πάντες γύρω της και σταδιακά οδηγείται σε ψυχική κατάρρευση.
Η Άννα, είναι μια γυναίκα που καταναλώνει τον ελεύθερο χρόνο της στο facebook. Νιώθει μοναξιά ανάμεσα σε φίλους, συνεργάτες και συγγενείς. Τις περισσότερες φορές κατασκευάζει ψέματα για πάρτι και εκδρομές που δεν έχει πάει. Η ερωτική της ζωή επίσης περιορίζεται σε ιντερνετικές απολαύσεις. Μεταξύ του σπιτιού της και του φωτογραφείου που δουλεύει, κάνει σύντομες στάσεις στο ψιλικατζίδικο για να «κλέψει» τσίχλες και στο σπίτι της μητέρας της, που δεν σταματά ποτέ να φροντίζει τα λουλούδια της, αλλά όχι την Άννα. Ξαφνικά, εμφανίζεται ένας άντρας με κόκκινο μπουφάν, που μοιάζει να την παρακολουθεί συνεχώς. Κάθε στοιχείο της ζωής της αρχίζει να γίνεται δυσβάσταχτο υπό την πίεση του κόκκινου μπουφάν και η εμμονή της να εντοπίσει αυτόν τον άντρα παίρνει τη μορφή ψύχωσης.
Η «Ευτυχία» είναι το ψυχογράφημα μιας γυναίκας που χάνει σταδιακά την επαφή της με την πραγματικότητα, μία κωμικοτραγική ματιά στη ζωή μιας νεαρής κοπέλας, μέσα από την δική της αλλοιωμένη αντίληψη των πραγμάτων.

Ο καλλιτέχνης Βασίλης Θεοχαράκης ( Ντοκιμαντέρ)
Σενάριο- Σκηνοθεσία: Γιάννης Βαμβακάς

Έπειτα από τα ντοκιμαντέρ του για τους σημαντικούς καλλιτέχνες Δημήτρη Μυταρά και Παναγιώτη Τέτση, ο Γιάννης Βαμβακάς προσεγγίζει τη δεύτερη ιδιότητα του επιχειρηματία Βασίλη Θεοχαράκη, εκείνη του ζωγράφου.

Η μεγάλη αγάπη του Θεοχαράκη στη ζωγραφική και η αφοσίωσή του σ’ αυτήν για περισσότερο από μισό αιώνα, μ’ ένα ταλέντο που εκδηλώθηκε από τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και έκαναν τον πατέρα του να δυσανασχετεί αφού τον προόριζε για επιχειρηματία.
«Πέρασε πολλές δυσκολίες εργαζόμενος ακατάπαυστα ανάμεσα στην επιχειρηματικότητα μέχρι το μεσημέρι και στην τέχνη του –τη ζωγραφική– τ’ απογεύματα και τα βράδια, έως ότου βρει την ισορροπία μέσα στην ψυχή του. Γι’ αυτό και είναι μοναδικός. Γιατί μπόρεσε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του και να έχει εξαιρετικές επιδόσεις και στις δύο αυτές θεότητες», όπως πολύ εύστοχα αναφέρει η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα.

Η ταινία θα προβληθεί μόνο Σάββατο 25/3 και Κυριακή 26/3 στον κινηματογράφο ΔΑΝΑΟ.