Η νεαρή Μάγδα Βασίλα είναι μια από τους τελευταίους παραδοσιακούς κεραμιστές στη Λέσβο, που έφυγε από το νησί για να σπουδάσει την τέχνη και επέστρεψε στο χωριό της, το Μεσότοπο, για να δουλέψει.
Την ώρα που πολλά από τα παραδοσιακά κεραμικά που πωλούνται σε είδη με ελληνικά σουβενίρ παρασκευάζονται στην... Κίνα και την Τουρκία, η 34χρονη Μάγδα Βασίλα επιμένει να ασχολείται με την παραδοσιακή κεραμική, παρ ’ότι όπως υποστηρίζει το κέρδος από αυτη τη δουλειά ποτέ δεν μπορεί να είναι μεγάλο.
Για ένα κεραμικό συμμετέχουν τα χέρια και... η καρδιά
Η νεαρή αγγειοπλάστης μίλησε στο iefimerida για την τέχνη της και τις ιδιαιτερότητες της δουλειάς, που τείνει πλέον να εξαφανιστεί. «Αυτη τη στιγμή στο νοτιοδυτικό τμήμα της Λέσβου είμαστε μόνο δυο εργαστήρια», τονίζει η κ. Βασίλα και προσθέτει: «Το ωραίο είναι ότι για να φτιάξω ένα κεραμικό συμμετέχουν όλα. Το μυαλό μου, η καρδιά μου, τα χέρια μου. Το δύσκολο είναι ότι δεν μπορείς να δουλέψεις όταν δεν έχεις καλη διάθεση. Δηλαδή μια μέρα ξεκινάω και λέω ότι πρέπει να βγάλω 40 φλιτζάνια γιατί είναι παραγγελία αλλά αν για κάποιο λόγο δεν έχω καλή διάθεση δεν μπορώ να βγάλω ούτε ένα φλιτζάνι και το αναβάλω για λίγο μετά. Στη δουλειά αυτή πρέπει να βάλεις όλη την ψυχή σου».
Όπως υποστηρίζει, η κεραμική στη Λέσβο είναι μια λαϊκή τέχνη που θα έπρεπε να στηριχθεί από τους κρατικούς φορείς, αφού αποτελεί τμήμα της λαϊκής παράδοσης του νησιού. «Δεν υπάρχει δυστυχώς η στήριξη που θα έπρεπε για να διατηρηθεί αυτή η τέχνη», αναφέρει.
Η Μάγδα Βασίλα σπούδασε για 3 χρόνια την τέχνη στη σχολή παραδοσιακής κεραμικής στην Αγιάσο της Λέσβου, στη συνέχεια εκπειδεύτηκε στην Τρίπολη και μετά άλλα 3 χρόνια στην Αθήνα. Επέστρεψε στο χωριό της, το Μεσότοπο, και άνοιξε το εργαστήριο «Αλχημεία».
«Αυτη τη στιγμή δεν υπάρχει κάπου να τη σπουδάσεις αυτη την τέχνη, μόνο στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου όμως δεν είναι το κύριο μάθημα. Δεν υπάρχει μεγάλη παραγωγή ντόπια, πολλά κεραμικά έρχονται από την Κίνα και από την Τουρκία».
- Πως μπορεί να σωθεί αυτη η τέχνη;
«Η αγορά δεν είναι κακή, αν φτιάχνεις ωραία πράγματα μπορείς να τα πουλήσεις. Εγώ στα έργα μου έχω στοιχεία παραδοσιακά, έχω για παράδειγμα κόκκινες κανατούλες με άσπρο χρώμα εξωτερικά, το γνωστό μπατανιάρισμα, που κάνει το κεραμικό να φαίνεται πιο πλούσιο.
Η κεραμική απαιτεί πολλά έξοδα. Ένας δάσκαλος μου είπε ότι ουσιαστικά έχω συνέταιρο... τη ΔΕΗ. Πληρώνω ακόμη και 800 ευρω σε κάθε λογαριασμό γιατί έχω ένα μεγάλο φούρνο που χρειάζομαι για τη δουλειά μου. Δεν είναι εύκολο να βγάλεις λεφτά από αυτή τη δουλειά».
Η Μάγδα Βασίλα δημιουργεί κυρίως χρηστικά αντικείμενα, όπως ποτήρια, σαλατιέρες, καράφες, αλλά και διακοσμητικά, φωτιστικά, ακόμη και μπομπονιέρες για βάφτιση ή γάμο.
Ρωτήσαμε την Μάγδα Βασίλα να μας πει το μυστικό για αυτή την τέχνη. «Το μυστικό για αυτη τη δουλειά είναι αγάπη. Δεν έχει μυστικά. Αν κλείσουμε δέκα κεραμίστες με τα ίδια υλικά, κανένα κεραμικό δεν θα είναι ίδιο. Εμένα η ικανοποίηση μου είναι να ακούω μπράβο από τους ανθρώπους που αγοράζουν κάτι από εμένα και τους άρεσε».