Στην Khatia Buniatishvili, μόνο το ρεπερτόριο είναι κλασικό. Για τα υπόλοιπα, η διάσημη πιανίστρια είναι « no limit».
Βέβαια τα φαινόμενα δεν πρέπει να απατούν. Προφανώς η Γεωργιανή σταρ του πιάνο έχει απίστευτες καμπύλες και της αρέσει να τις δείχνει: βαθιά ντεκολτέ, 12ποντα προκλητικά, κολητές και επώνυμες τουαλέτες είναι οι προτιμήσεις της. Κάτι σαν Betty Boop σε πιανίστρια.
Αλλά αυτή η σέξι βιρτουόζος έχει μια έντονη προσωπικότητα και μεγάλη μουσική παιδεία.
«Μου αρέσει η ελευθερία στη μουσική. Εκεί επιτρέπω όλα τα συναισθήματα. Χωρίς δόγματα και ηθική. Είναι η ζωώδης και οργανική ενέργειά μου. Η ερμηνεία μου στο πιάνο είναι πολύ συγκινησιακή, ακραία, με πολύ ενέργεια και αρκετά εκλεκτική», δηλώνει η ταλαντούχα μουσικός στο περιοδικό Madame Figaro.
Εδώ ερμηνεύει το κονσέρτο No 2 του Rachmaninov:
Τα δάχτυλά της βγάζουν ηφαιστιακό ήχο, έχουν κάτι από τον χαρακτήρα της. Η Khatia Buniatishvil γεννήθηκε πριν από 30 χρόνια στο Μπατούμι της Γεωργίας, στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας και μεγάλωσε στο Τμπίλισι. Ο πατέρας της ήταν ηλεκτρολόγος μηχανικός και η μητέρα της προγραμματίστρια. Ανήκουν και οι δύο στη χαμένη γενιά της Γεωργίας, που πνίγηκε στον εμφύλιο πόλεμο.
Η Κάτια έμαθε να μιλάει πέντε γλώσσες και μουσική. «Παρά τις δυσκολίες στη δεκαετία του 1990, στην Γεωργία, δεν ξέρω πώς οι γονείς μας μπόρεσαν να διαφυλάξουν την εκπαίδευσή μας. Αυτή είναι η δική μας κληρονομιά» δηλώνει η ταλαντούχα μουσικός.
Η Κάτια ξεκίνησε το πιάνο σε ηλικία 3 ετών και έπαιξε το πρώτο της κονσέρτο σε ηλικία 6 ετών. Λιστ, Σοπέν Ραχμάνινοφ είναι οι αγαπημένοι της συνθέτες.
«Μικρή δεν ήμουν εύκολο παιδί, ούτε όμορφη. Διάβαζα ασταμάτητα, Ντοστογιέφσκι, Τσέχοφ, Τόμας Μαν. Εκρυβα τα βιβλία πίσω από τις παρτιτούρες, η μητέρα μου δεν με άφηνε να εγκαταλείπω το πιάνο και να διαβάζω».
Η Κάτια έγινε διάσημη μουσικός στη Βιέννη και από το 2011 ζει στο Παρίσι. Δίνει περίπου 100 ρεσιτάλ το χρόνο και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Η μητέρα της έχει γίνει η στυλίστριά της και η αδελφή της η μάνατζερ της. Αλλά η βιρτουόζος γνωρίζει το μέτρο των πραγμάτων.
«Η ελευθερία δεν έχει την ίδια γεύση αν δεν κάνει κάποιος και τις υποχρεώσεις του: είναι μια φράση που έμαθα από τη μητέρα μου. Πρέπει πρώτα να είσαι υπεύθυνος. Με αυτή την αρχή επιβιώνω σήμερα».