Παζάρια συνεχίζονται και στο πεδίο των αντίμετρων, που θέλει να «περάσει» η Αθήνα, προκειμένου να αμβλύνει τις εντυπώσεις από την προκαταβολική νομοθέτηση της μείωσης του αφορολογήτου και των συντάξεων.
Πέρα από την ουσία αυτών των αντίμετρων, για την οποία οι Θεσμοί εγείρουν ενστάσεις (εύρος μείωσης ΕΝΦΙΑ στις μικρομεσαίες ιδιοκτησίες, περιορισμένη μείωση φορολογικών συντελεστών για επιχειρήσεις, διατήρηση υψηλών φορολογικών συντελεστών στα υψηλά εισοδήματα κ.λ.π.), δυσκολίες εξακολουθούν να υπάρχουν στο πώς ακριβώς θα λειτουργεί ο μηχανισμός ενεργοποίησης αυτών των αντίμετρων.
Σύμφωνα με πληροφορίες κι από τα δύο στρατόπεδα, ο μηχανισμός θα λειτουργεί στη βάση των προβλέψεων. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι θα πρέπει να συμφωνήσουν όλοι οι Θεσμοί, άρα και το ΔΝΤ, στο τέλος του 2018 ότι οι στόχοι για το 2019 είναι οι επιδιωκόμενοι ή ότι θα υπάρχει υπέρβαση αυτών των στόχων, προκειμένου να ενεργοποιούνται τα αντίμετρα. Κι αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι, καθώς αφενός στο «παιχνίδι» θα συμμετέχει το ΔΝΤ με τις συνήθεις απαισιόδοξες εκτιμήσεις του αφετέρου η ενεργοποίηση θα εξαρτάται από προβλέψεις και όχι από δεδομένα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα αντίμετρα θα εφαρμοστούν μόνο εφόσον υπάρχει ο κατάλληλος δημοσιονομικός χώρος, δηλαδή μόνο εφόσον το διαφαινόμενο πλεόνασμα του 2019 θα είναι μεγαλύτερο από το 3,5%. Αυτό ακριβώς που είχε περιγράψει ο Γ. Ντάισελμπλουμ μετά από το Eurogroup του Φεβρουαρίου, αποτυπώνεται επακριβώς στο επίσημο ενημερωτικό σημείωμα του Ολλανδικού υπουργείου Οικονομικών προς την Ολλανδική Βουλή κι ως εκ τούτου, το αφήγημα της κυβέρνησης για αυτόματη ενεργοποίηση μέτρων- αντίμετρων, δεν δείχνει να έχει έρεισμα.