Έντονη κριτική στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών και στις προτεινόμενες αλλαγές στον «Καλλικράτη» άσκησε ο Αργύρης Ντινόπουλος
Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων σχολίασε τα οκτώ σημεία που θα στηριχθεί η αναθεώρηση του μοντέλου λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης και τόνισε ότι αποτελούν συνδυασμό «ιδεοληψίας, ασχετοσύνης και πολιτικής κουτοπονηριάς», καθώς και ότι παραπέμπουν σε πρότυπα …Τιτοϊκής Γιουγκοσλαβίας.
Όπως εξηγεί, με τον δεσμευτικό χαρακτήρα των λαϊκών συνελεύσεων, των δημοψηφισμάτων και των συμβουλίων εργαζομένων στόχος είναι «να καταψύξουν κάθε νεοεκλεγέντα δήμαρχο επειδή δεν θα είναι δικός τους».
Η «αυτοδιοίκηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αντιμετωπίζουν με όρους αυτοδιαχείρισης εργοστασίων στον υπαρκτό σοσιαλισμό», σημειώνει, ενώ προσθέτει ότι ο υπουργός Εσωτερικών «εξελίσσεται στον Βαρουφάκη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» λέγοντας: «Ο Βαρουφάκης έκλεισε τις τράπεζες , ο Σκουρλέτης θέλει να κλείσει τους δήμους».
Ο ίδιος εμφανίζεται βέβαιος ότι οι όποιες αλλαγές θεσμοθετηθούν δεν θα ισχύσουν διότι εκτιμά΄πως «δεν πρόκειται να αντέξουν μέχρι τον Μάιο του 2019 που θα γίνουν οι δημοτικές εκλογές» και γι' αυτό το λόγο «θα υπάρχει χρόνος να ακυρωθούν τα όποια τερατώδη νομοθετήματα τυχόν ψηφίσουν».
Η συνέντευξη είναι η ακόλουθη:
Ποια είναι η γνώμη σας για τις αλλαγές που προτείνονται στον Καλλικράτη από την επιτροπή του Υπουργείου Εσωτερικών;
Και μόνον ότι πρόεδρος της επιτροπής είναι ο Κώστας Πουλάκης, εκλογομάγειρας του ΣΥΡΙΖΑ, τα λέει όλα . Θα μου πείτε ότι είναι και γενικός γραμματέας του Υπουργείου. Ένας ακόμη λόγος να άφηνε τους (υποτίθεται ) ειδικούς , να δουλέψουν ανεπηρέαστοι . Αλλά ούτε τα προσχήματα δεν κράτησαν.
Παρουσιάστηκαν, όμως, τα οκτώ σημεία που προτείνει η επιτροπή για αλλαγές στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Ναι, και παραπέμπουν σε πρότυπα …Τιτοϊκής Γιουγκοσλαβίας. Αυτοδιαχείριση λαϊκές συνελεύσεις, άμεση κοινωνική συμμετοχή , συμμετοχική κατάρτιση προϋπολογισμών, μοντελοποίηση δήμων. Αλλά πάνω από όλα … Πουλάκης ! Εκλογομαγειρείο.
Τι εννοείτε;
Απλή αναλογική στην εκλογή δημοτικών συμβούλων. Χωρίς καν «κατώφλι» 3% που ισχύει στις εθνικές εκλογές . Με δεδομένη την πιο «χαλαρή» (σε σχέση με εθνικές εκλογές) αυτοδιοικητική ψήφο, δημιουργούν συνθήκες για δημοτικά συμβούλια πολιτικού «μωσαϊκού». Αλλά δεν είναι μόνον αυτό …
Τι άλλο;
Θεσμοθετούν (αν ισχύουν όσα αναγράφονται σε έγκυρα ΜΜΕ) και τοπικά δημοψηφίσματα (σε επίπεδο γειτονιάς ;) με δεσμευτικό χαρακτήρα. Συμβούλους που θα εκλέγονται με κλήρωση. Και ψήφο σε αλλοδαπούς ! Ο στόχος είναι προφανής.
Ποιος είναι αυτός ο στόχος;
Αυτοδιοικητική Ασάφεια . Στα πρότυπα της δημιουργικής ασάφειας του Βαρουφάκη. Ο Σκουρλέτης εξελίσσεται στον Βαρουφάκη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο Βαρουφάκης έκλεισε τις τράπεζες, ο Σκουρλέτης θέλει να κλείσει τους Δήμους.
Δεν είναι βαρύ αυτό;
Εκτός αν εννοεί Δήμους χωρίς Δημάρχους. Το προσπάθησαν. Με διορισμό εγκάθετων γραμματέων (επιλεγμένων από κομματική λίστα) ώστε να παρεμβαίνουν στις αποφάσεις αιρετών . Δεν το πέτυχαν. Τώρα επιχειρούν να ακυρώσουν τους δημάρχους που θα εκλεγούν το 2019.
Πώς θα γίνει αυτό;
Δήμαρχος με ασθενή ή χωρίς καν πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο είναι σαν Πρωθυπουργός χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και δεσμευμένος από αποφάσεις λαϊκών συνελεύσεων , δημοψηφισμάτων και συμβουλίων εργαζομένων. Προσπαθούν δηλαδή να καταψύξουν κάθε νέο - εκλεγέντα δήμαρχο. Με το που εκλέγεται κατευθείαν στην κατάψυξη. Κάτι σαν Σιβηρία. Επειδή δεν θα είναι δικός τους.
Πιστεύετε ότι θα το πετύχουν;
Όχι. Γιατί δεν πρόκειται να αντέξουν μέχρι τον Μάιο του 2019 που θα γίνουν οι δημοτικές εκλογές. Οπότε θα υπάρχει χρόνος να ακυρωθούν τα όποια τερατώδη νομοθετήματα τυχόν ψηφίσουν. Αλλά αυτά που επιχειρούν να κάνουν αναδεικνύουν αρρωστημένα πολιτικά μυαλά. Είναι συνδυασμός ιδεοληψίας, ασχετοσύνης και πολιτικής κουτοπονηριάς . Η αυτοδιοίκηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αντιμετωπίζουν με όρους αυτοδιαχείρισης εργοστασίων στον υπαρκτό σοσιαλισμό .
Μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό;
Καταρχήν εκείνα τα αυτοδιαχειριζόμενα εργοστάσια είτε πνίγηκαν στα σκάνδαλα είτε χρεοκόπησαν , όπως , άλλωστε , και ο σοσιαλισμός . Υπαρκτός ή και αναθεωρητικός. Σήμερα ένα πρότυπο αυτοδιοίκησης υπάρχει . Και είναι απλό. Ο δήμαρχος , ως μάνατζερ , διαχειρίζεται τα λεφτά των δημοτών του ( δημοτικά τέλη ) , αλλά και των φορολογουμένων ( ΚΑΠ , τα λεφτά δηλαδή που παίρνει από το Υπουργείο Εσωτερικών ). Αυτή η αναλογία άλλαξε τα τελευταία χρόνια.
Προς ποια κατεύθυνση;
Η αναλογία διαμορφώνεται πλέον στο 55 % ίδιοι πόροι , δηλαδή κυρίως λεφτά δημοτών και 45 % λεφτά από το Υπουργείο Εσωτερικών, δηλαδή λεφτά όλων των φορολογουμένων . Όταν λοιπόν ο Δήμαρχος βασίζεται περισσότερο στα λεφτά που παίρνει από τους δημότες του ( και στους οποίους είναι πολιτικά υπόλογος ) και λιγότερο στα λεφτά που παίρνει ( ας το πω «απρόσωπα» ) από το σύνολο των φορολογουμένων , τότε δικαιούται να έχει και μεγαλύτερη αυτοτέλεια από τον οποιονδήποτε Υπουργό Εσωτερικών.
Αυτό πώς θα εφαρμοστεί;
Όχι βέβαια με «επιτροπές» τύπου Σκουρλέτη – Πουλάκη. Αλλά με ενίσχυση της οικονομικής αυτοτέλειας των Δήμων. Το πρότυπο δημάρχου που χτυπάει την πόρτα του υπουργού και ζητάει λεφτά ( των φορολογουμένων ) παρήλθε. Γιατί αυτά τα λεφτά τελείωσαν. Και , στην ουσία , τόσα χρόνια , αναπαρήγαν ένα γραφειοκρατικό και ρουσφετολογικό πρότυπο σχέσης δημάρχου- υπουργού.
Πώς , όμως , θα επιτευχθεί η οικονομική αυτοτέλεια των δήμων;
Πρωτίστως πολιτικά. Δηλαδή πρέπει να γίνει ακριβώς το αντίθετο από ό,τι κάνει σήμερα το Υπουργείο Εσωτερικών. Να αποφασίζει , για παράδειγμα , ο Δήμαρχος ποιους υπαλλήλους χρειάζεται. Ειδικά αν τους πληρώνει με λεφτά των δημοτών του. Στους οποίους , επαναλαμβάνω , είναι πολιτικά υπόλογος. Και , βέβαια , ελέγχεται από την αντιπολίτευση στο δημοτικό συμβούλιο.
Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο;
Πρόκειται για μεταρρύθμιση που έπρεπε να είχαμε κάνει εμείς. Δεν προλάβαμε. Ο δήμαρχος – μάνατζερ καλείται να αξιοποιήσει δημοτική περιουσία και πόρους , να κάνει οικονομίες κλίμακας , να συμπράξει με τον ιδιωτικό τομέα , να ενισχύσει τον εθελοντισμό , να θεσμοθετήσει κίνητρα παραγωγικότητας , να ιδρύσει στοχευμένες κοινωνικές δομές , να συνεργαστεί με μη κερδοσκοπικούς φορείς όπως η εκκλησία , να δώσει , με άλλα λόγια , αξία στα λεφτά που του εμπιστεύονται για διαχείριση οι δημότες του. Φανταστείτε μια υγιή επιχείρηση σε αντίθεση με τα κολχόζ και τις κολεκτίβες των Πουλάκη- Σκουρλέτη.
Ο σημερινός Καλλικράτης επιτρέπει κάτι τέτοιο;
Ο Καλλικράτης έχει ξεπεραστεί από την οικονομική πραγματικότητα της κρίσης. Θεσμοθέτησε πόρους που πλέον δεν υπάρχουν . Σε αυτό το νέο οικονομικό περιβάλλον λύση δεν είναι οι λαϊκές συνελεύσεις και τα δημοψηφίσματα ( δηλαδή μόχλευση πολιτικού ρετρό και οικονομικής μιζέριας ) , αλλά η εξωστρέφεια των δήμων , η κατάργηση της γραφειοκρατίας , η απαγκίστρωσή τους από το υπουργείο εσωτερικών , οι συνέργειές τους με ιδιώτες , η απελευθέρωσή τους από τα αναχρονιστικά δεσμά της κεντρικής διοίκησης . Όταν ο δήμαρχος στηρίζεται σε πόρους για τους οποίους είναι πολιτικά υπόλογος στους ψηφοφόρους του και νομικά δεσμευμένος από ένα εκσυγχρονισμένο νομικό πλαίσιο , γιατί θα πρέπει να εξαρτάται από τις ιδεοληψίες του κάθε Πουλάκη;