Δύο 24ωρα πριν το κρίσιμο Eurogroup, ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης ανοίγει, μέσω του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, τα «χαρτιά» του για το θέμα της διαπραγμάτευσης.
«Βρισκόμαστε όλο και πιο κοντά» (σ.σ. σε λύση) δηλώνει, χωρίς να αρνείται ότι μία διαφωνία μπορεί να σταθεί ικανή για να μην κλείσει η αξιολόγηση. Από την άλλη, πάντως, χαρακτηρίζει αδιέξοδη μια συμφωνία που θα αποτελεί τροχοπέδη στην αναπτυξιακή πορεία, μια συμφωνία που δεν θα δίνει την ελπίδα να βρεθεί η Ελλάδα εκτός λιτότητας.
Παράλληλα, ο υπουργός Εσωτερικών επιτίθεται στη Νέα Δημοκρατία, επειδή θέλει να συντηρεί το θέμα των εκλογών, χωρίς να τοποθετείται επί της ουσίας. Τούτου δοθέντος, η στάση της, υποστηρίζει, είναι όχι μόνο ανεύθυνη και πολιτικάντικη, αλλά και εθνικά επιζήμια.
Στο θέμα των συμβασιούχων, ο υπουργός Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης προσβλέπει, όπως διαφαίνεται από όσα λέει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ, σε μια λύση που θα ισορροπεί ανάμεσα στο ελληνικό Σύνταγμα, το Κοινοτικό Δίκαιο και την πραγματικότητα. Και ζητά συνεννόηση με όλα τα κόμματα, προκειμένου να μπει ένα τέλος στο καθεστώς ομηρίας που υφίστανται οι συμβασιούχοι.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη στον Νίκο Παπαδημητρίου για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Πόσο κοντά, πόσο μακριά σε μια κατ' αρχήν συμφωνία είμαστε τη Δευτέρα κ. υπουργέ;
Νομίζω ότι βρισκόμαστε αρκετά κοντά, αλλά εξίσου θα έλεγε κανείς μακριά από τη στιγμή που δεν έχει κλειδώσει η συμφωνία. Με την έννοια ότι και μια διαφωνία σε ένα μέρος αυτής της συμφωνίας -«πακέτο» μπορεί να σταθεί ικανό να μην κλείσει τελικά. Αλλά εν πάση περιπτώσει αυτό το οποίο είναι δεδομένο είναι ότι καταβάλλονται προσπάθειες, γίνονται βήματα, άρα θα έλεγε κανείς ότι βρισκόμαστε όλο και πιο κοντά.
Εσείς συχνά- πυκνά σε παρεμβάσεις σας έχετε ταχθεί κατά μιας οιασδήποτε συμφωνίας. Δεν πρέπει να αναπαράγει, έχετε δηλώσει, τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Είναι συνεπώς και το αδιέξοδο ένα από τα ενδεχόμενα;
Κατ' αρχήν νομίζω ότι δεν είναι μια προσωπική μόνο εκτίμηση. Μια συμφωνία η οποία θα αναπαράγει την ύφεση ή εν πάση περιπτώσει θα λειτουργεί ως τροχοπέδη σε μια αναπτυξιακή πορεία -που όπως όλα δείχνουν μπορεί να υπάρξει με έντονους ρυθμούς ανάπτυξης το 2017- είναι αυτό το οποίο απεύχεται, νομίζω, κάθε ένας από την κυβέρνηση. Γι' αυτό οι προσπάθειές μας είναι τελικά στο σύνολο. Το «πακέτο» της συμφωνίας να είναι τέτοιο ώστε να μας βγάζει από αυτή την ανακύκλωση της ύφεσης. Το εάν τελικά θα το πετύχουμε αυτό, θα το γνωρίζουμε όταν θα έχουμε εξαντλήσει και την τελευταία δυνατότητα να βρεθεί μια συμφωνία με αυτά τα χαρακτηριστικά. Δηλαδή μια συμφωνία που θα μας πηγαίνει εμπρός. Αλλιώς θεωρώ ότι θα ήταν αδιέξοδο επί της ουσίας το να καταλήξουμε σε μια συμφωνία η οποία δεν θα έδινε την ελπίδα να βρεθούμε κάποια στιγμή έξω από τις πολιτικές της λιτότητας και να οδηγηθεί η χώρα με αργά και σταθερά βήματα μακριά από τις ακραίες πολιτικές της.
Έχετε καταλήξει αν η αξιωματική αντιπολίτευση θέλει κλείσιμο της αξιολόγησης ή πρόωρες εκλογές;
Νομίζω το έχει ομολογήσει σε όλους τους τόνους τι θέλει. Θέλει να συντηρεί το θέμα των εκλογών, δεν τοποθετείται στην ουσία των ζητημάτων που έχουν αναδειχθεί και αποτελούν τα «αγκάθια» στο να κλείσει η αξιολόγηση. Άρα με τη στάση της ουσιαστικά λειτουργεί υπονομευτικά, όχι απέναντι στην κυβέρνηση μόνο, απέναντι σε μια εθνική προσπάθειαμ απέναντι σε μια προσπάθεια που θέλει να κατοχυρώσει κάποια από τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Με αυτή την έννοια το θεωρώ εκτός από ανεύθυνο και πολιτικάντικο αυτό που κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση, το θεωρώ ταυτόχρονα και εθνικά επιζήμιο.
Θα συμφωνούσατε, για να πάμε και στο μεγάλο «κάδρο», με αυτούς που υποστηρίζουν ότι η πιθανή εκλογική επιτυχία της ακροδεξιάς σε Ολλανδία και Γαλλία σε συνδυασμό και με την εκλογή Τραμπ επιβάλλει συμφωνία εδώ και τώρα;
Η κατάσταση στην Ευρώπη δεν εμφανίζει σταθερά χαρακτηριστικά, είναι περίπου κινούμενη άμμος. Την ίδια στιγμή που υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα, υπάρχουν και αισιόδοξες εκτιμήσεις ότι θα ενισχυθούν δυνάμεις που έχουν αρχίσει και αμφισβητούν τον φιλελεύθερο μονόδρομο. Άρα είναι πολύ δύσκολο, αν θέλετε και αφελές και επικίνδυνο, να έχουμε πρόχειρα συμπεράσματα. Διεξάγεται ένας πολιτικός αγώνας αυτή τη στιγμή μέσα από τις αλλεπάλληλες εκλογές που θα επηρεάσει τελικά και την πορεία των πραγμάτων στην Ευρώπη. Ας μην βιαστούμε μέχρι να δούμε τελικά τον νέο ευρωπαϊκό χάρτη.
Ένα ερώτημα για τους συμβασιούχους. Εσείς, κ. υπουργέ, από το βήμα του Κοινοβουλίου καταθέσατε την πρότασή σας για αυτούς. Με δεδομένες τις θέσεις όμως του κ. Μητσοτάκη για το Δημόσιο, αλλά και τις απαιτήσεις των εταίρων για τη σχέση προλήψεων προς αποχωρήσεις, μπορεί τελικά να υπάρξει ελπίδα για αυτή την κατηγορία εργαζομένων;
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: μιλάμε για ανθρώπους που ήδη απασχολούνται στους ΟΤΑ και στο Δημόσιο. Άρα δεν μιλάμε για νέες προσλήψεις. Εκείνο το οποίο οφείλουμε να δούμε με ένα συστηματικό τρόπο, είναι ποιες από αυτές τις περιπτώσεις των συμπολιτών μας, περιπτώσεις συμβασιούχων, καλύπτουν κάποιες πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Και τους έχουν κακώς ονοματίσει ως συμβασιούχους, ενώ έχουμε με αυτό τον τρόπο υποπέσει σε αυτό που η Ευρωπαϊκή Οδηγία ονομάζει κατάχρηση της σύμβασης. Πράγμα που απαγορεύεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να σεβαστούμε και το ελληνικό Σύνταγμα το οποίο απαγορεύει την μετατροπή σχέσεων σύμβασης συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου. Πρέπει, λοιπόν, να καθίσουμε κάτω και με έναν αντικειμενικό τρόπο να αποκαταστήσουμε τις πραγματικές σχέσεις εργασίας που υφίστανται σήμερα στον δημόσιο τομέα και στους ΟΤΑ. Αυτό είναι μια αναγκαία, πιστεύω, πρωτοβουλία, που πρέπει να πάρουν όλα τα κόμματα. Όλοι μαζί να καθίσουμε, να συζητήσουμε, να βρούμε τα αντικειμενικά κριτήρια για να μπορέσουμε να λύσουμε αυτό το καθεστώς της ομηρίας για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που επί χρόνια δουλεύουν -γιατί μιλάμε για ανθρώπους που δουλεύουν 8, 10, 12 χρόνια και παραπάνω ίσως- σε διάφορες θέσεις και αυτή τη στιγμή ταλαιπωρούνται και δεν τους αναγνωρίζεται αυτό που πραγματικά κάνουν. Θα έχουμε τη δυνατότητα να το συζητήσουμε με έναν ψύχραιμο και συστηματικό τρόπο το αμέσως επόμενο διάστημα.