Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Μάριος Ιορδάνου μεταφέρει στη σκηνή το αριστουργηματικό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος».
Παρέα με τη Σοφία Καζαντζιάν, η οποία υπογράφει τη θεατρική διασκευή του έργου και τις χορογραφίες, κάνουν πρεμιέρα ανήμερα 25ης Μαρτίου στην πρωτεύουσα της Ιρλανδίας.
Οι δύο καλλιτέχνες παρουσιάζουν την παράσταση στο Πανεπιστήμιο της πόλης, ένα από τα σπουδαιότερα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα του Δουβλίνου, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, της Ελληνικής Πρεσβείας στο Δουβλίνο, της Ελληνικής Κοινότητας στο Δουβλίνο και του Ιρλανδοελληνικού Συλλόγου και μιλούν στο iefimerida.gr για το εγχείρημά τους.
Στη συνέχεια, η παράσταση θα παρουσιαστεί στην Αθήνα, στη Μόσχα, στο Παρίσι καθώς και σε πόλεις της Ελλάδας.
Πρόκειται για μία διασκευή που συνδυάζει την ποίηση του μεγάλου Έλληνα δημιουργού με κείμενα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, του Χαλίλ Γκιμπράν και άλλων σπουδαίων πνευμάτων της παγκόσμιας πνευματικής σκηνής.
Η Σοφία Καζαντζιάν ερμηνεύει, χορεύει, τραγουδάει και ενσαρκώνει την ηρωίδα του ποιήματος υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Μάριου Ιορδάνου, ο οποίος συμμετέχει στην παράσταση.
Η προσθήκη στον τίτλο της λέξης «Venceremos» συνιστά το συμβολισμό τη «νίκης» της αγέραστης ανθρώπινης ψυχής πάνω στο φθαρτό, θνητό σώμα του ανθρώπου.
«Η παράσταση αυτή είναι ένας φόρος τιμής στον Γιάννη Ρίτσο. Η Σονάτα του Σεληνόφωτος είναι η αφορμή για να ακουστεί η φωνή του ποιητή» λέει στο iefimerida.gr ο Μάριος Ιορδάνου.
«Μία φωνή αέναα νέα, ζωντανή, επαναστατική, εκκωφαντική.
Η προσθήκη της λέξης venceremos στον τίτλο συμβολίζει αυτές τις σπουδαίες φωνές του πνεύματος, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, που έλεγαν με τον τρόπο τους πως τα εμπόδια θα ξεπεραστούν, ο άνθρωπος θα ψάξει τρόπους να υπερκεράσει τις δυσκολίες της εποχής του. Γι' αυτό και η ηρωϊδα της παράστασης, για πρώτη φορά, δε θα είναι μία γυναίκα μεγάλης ηλικίας αλλά μία νέα κοπέλα που συμβολίζει την καρδιά της ηρωίδας, την ψυχή του ανθρώπου που δε σταματά να νιώθει νέος, να ερωτεύεται, να αγωνίζεται, να ονειρεύεται».
Έχοντας στο ενεργητικό τους μία ευρωπαϊκή θεατρική πορεία σε Βερολίνο, Ζυρίχη, Μόναχο, Παρίσι, Μόσχα, με τις παραστάσεις «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι...» για τον Νίκο Καζαντζάκη και «Ο Κρητικός (Ύμνος εις τον Έρωτα)» για τον Διονύσιο Σολωμό, πορεία η οποία βραβεύτηκε πρόσφατα από την Unesco για την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού εκτός Ελλάδας, συνεχίζουν με μία παράσταση φόρο τιμής στον Γιάννη Ρίτσο.
Τι αποκομίζετε πάνω στη σπουδή σας στις προσωπικότητες αυτες;
«Ποτέ δεν πίστευα σε ρίζες, καταγωγές και καταβολές. Για τον καθένα οι ρίζες του είναι αυτές που ορίζει ο ίδιος κι εμένα οι ρίζες μου είνα εκεί που είναι η ψυχή μου: στο έργο του Ρίτσου, του Καζαντζάκη, του Σολωμού και τόσων μεγάλων Ελλήνων ποιητών και όχι μόνο.
Είναι και στο έργο του Νίτσε και του Λόρκα, στο έργο του Χαλίλ Γκιμπράν και του Χόρχε Μπουκάι.
Ειδικά σε αυτές τις σκοτεινές εποχές που ζούμε σε εποχές που φαινόμενα όπως ο ρατσισμός και η βία γνωρίζουν έξαρση, ο μόνος τρόπος να βγούμε από το τέλμα είναι να πιστέψουμε σε έναν τρόπο θέασης του κόσμου που θα ενώνει και δε θα διχάζει τους ανθρώπους. Γι' αυτόν μιλάει η ποίηση του Ρίτσου και όλων αυτών των σπουδαίων της παγκόσμιας ποίησης, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας».
Από την πλευρά της η Σοφία Καζαντζιάν, αναφέρει στο iefimerida.gr πως σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, ο άνθρωπος έχει ανάγκη από ποίηση όπως αυτή του Γιάννη Ρίτσου.
«Σήμερα, που όλα τείνουν να γίνουν απρόσωπα και απάνθρωπα, έρχεται ο διαχρονικός λόγος του ποιητή να δώσει το πρόσωπο που θέλουμε στον κόσμο και να μας δείξει το δρόμο να γίνουμε ανθρωπινότεροι».
«Η ποίηση, η τέχνη, τα ταξίδια, αυτά είναι ο δρόμος για να 'ανοίξει' το μυαλό και η καρδιά, να αποτινάξουμε συνήθειες και ιδεολογίες που έγιναν βαρίδια και να επαναπροσδιορίσουμε τους εαυτούς μας.
Στην Εαρινή Συμφωνία ο Ρίτσος λέει πως 'δεν έχουμε παρά μονάχα μιας στιγμής τη ζωή και το φτερούγισμα'. Αυτό το φτερούγισμα, αυτή την αστραπή όπως έλεγε αλλιώς ο Νίκος Καζαντζάκης, προλαβαίνουμε να τη ζήσουμε όπως προστάζει η καρδιά μας.
Αυτή είναι η παράστασή μας, η δική μας προσέγγιση: Να ζήσουμε όπως προστάζει η καρδιά και να φτιάξουμε έτσι έναν κόσμο πιο ανθρώπινο».
«Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννης Ρίτσου
Σκηνοθεσία: Μάριος Ιορδάνου
Θεατρική Διασκευή/ Χορογραφίες: Σοφία Καζαντζιάν
Ερμηνεύουν: Σοφία Καζαντζιάν, Μάριος Ιορδάνου