Δύο γραμμές φαίνεται ότι έχουν διαμορφωθεί στο εσωτερικό της κυβέρνησης, όπως εκτιμούν ευρωπαϊκές πηγές, οι οποίες αναφέρουν ότι δεν έχουν ακόμα «καθαρή» εικόνα για το πώς θα κινηθεί η Αθήνα στο μέτωπο της αξιολόγησης.
Αν και έχει περάσει μια εβδομάδα από το «βαρύ» Eurogroup και το σαφές μήνυμα που πήρε η ελληνική πλευρά για το πώς μπορεί να ξαναμπεί σε τροχιά η διαπραγμάτευση, η Αθήνα εξακολουθεί να μην ανοίγει τα χαρτιά της. Η εικόνα που σχηματίζει η άλλη πλευρά εν όψει του κειμένου με τους όρους απεμπλοκής, είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει ακόμα ποια στρατηγική θα ακολουθήσει.
Ευρωπαϊκές πηγές «βλέπουν» δύο γραμμές: η πρώτη είναι στη λογική των λιγότερων δυνατών συμβιβασμών, με στόχο την επιστροφή του Κουαρτέτου στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, κάτι που εκτιμάται ότι μπορεί να οδηγήσει στο κλείσιμο της αξιολόγησης ως τις 20 του μήνα ή έστω ως τις αρχές Μαρτίου. Σε αυτήν την περίπτωση, η μείωση του αφορολογήτου θα αποτελέσει την κίνηση καλής θέλησης από την ελληνική πλευρά, με την επισήμανση- στο εσωτερικό της χώρας- ότι αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για επίτευξη των στόχων το 2018, η μείωση αυτή θα ανασταλεί. Το βασικό επιχείρημα αυτής της γραμμής είναι ότι με το ομαλό κλείσιμο της αξιολόγησης θα απελευθερωθεί το «ελατήριο» της οικονομίας και τα πολλαπλάσια οφέλη από αυτό, θα αποσβέσουν το πολιτικό κόστος της νομοθέτησης νέων μέτρων.
Η δεύτερη γραμμή είναι στη λογική της πολιτικής διαπραγμάτευσης και της εξάντλησης όλων των δυνατοτήτων απομόνωσης ή έστω άμβλυνσης των «σκληρών» θέσεων εντός του Κουαρτέτου και του Eurogroup. Η αρχή θα γίνει στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής στη Μάλτα, ενώ θα ακολουθήσει σειρά επαφών ή επικοινωνιών τις επόμενες ημέρες. Βασικό επιχείρημα αυτής της γραμμής είναι ότι με τόσα ανοικτά μέτωπα (ελληνοτουρκική ένταση, προσφυγικό, Κυπριακό) και με σφόδρα πιθανό έναν εμπορικό πόλεμο Η.Π.Α.- Ε.Ε., η Αθήνα μπορεί να ποντάρει στο ότι ουδείς επιθυμεί να ανοίξει εκ νέου θέμα ελληνικής κρίσης. Επιπλέον, η ανατροπή των προγνωστικών για τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, δημιουργεί κλίμα αισιοδοξίας ότι η Ελλάδα δεν θα απολέσει ένα σημαντικό σύμμαχο και αντίβαρο στο γερμανικό άξονα. Το σενάριο των πρόωρων εκλογών αν και δεν είναι το επικρατέστερο- σύμφωνα με εκτιμήσεις των ίδιων ευρωπαϊκών πηγών- δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Κοινό στοιχείο προβληματισμού των δύο γραμμών είναι η στάση που θα κρατήσει το ΔΝΤ, καθώς δεν είναι βέβαιο ότι με τη δημοσιοποίηση των εκθέσεων του για την Ελλάδα στις 6 του μήνα, θα ανοίξει τα χαρτιά του. Κι αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση μπορεί να εκτεθεί- είτε με τη μια γραμμή είτε με την άλλη- χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα.
Αστάθμητος παράγοντας χαρακτηρίζεται και η στάση του Βερολίνου, καθώς επί του παρόντος δεν εμφανίζεται διατεθειμένο να παραχωρήσει ούτε σπιθαμή από τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το Χρέος, τα οποία δεν αποτελούν μόνο προϋπόθεση συμμετοχής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, αλλά είναι και το αναγκαίο αντίβαρο για την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να λάβει νέα μέτρα.