Ο Γιάννης Βούρος είναι ο Γκοντό, ο εμβληματικός ήρωας του Μπέκετ.
Μία πιο ήρεμη σεζόν, μακριά από τα έδρανα της Βουλής και τις επιτελικές θέσεις που ενίοτε τον έφερναν απέναντι σε κοινό και εργαζόμενους.
Με την αρχή του 2017, ο Γιάννης Βούρος κάνει αυτό που γνωρίζει καλά. Καλό θέατρο, από τη σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη στο «Ο Συγγραφέας σου Πέθανε» της Άσπας Καλλιάνη.
«Είμαι εντός, εκτός και επι τα αυτά»
Διανύουμε μία ομολογουμένως ταραγμένη περίοδο σε διάφορους τομείς στη χώρα και αναρωτιέμαι αν, αντί για τη σκηνή, προτιμούσατε στην παρούσα φάση να βρίσκεστε στο Κοινοβούλιο, τον ρωτώ.
«Παρακολουθώ τα κοινά όπως κάθε συνειδητοποιημένος πολίτης της χώρας αλλά ευρισκόμενος "εντός εκτός και επί τα αυτά"» τονίζει μιλώντας στο iefimerida.gr.
Προϋποθέσεις είναι πάντα αυτές που σε κατευθύνουν σε αποφάσεις και οι προϋποθέσεις που στην δική μου περίπτωση πάντως δεν έχουν να κάνουν με την λογική του "προς ίδιον όφελος" προς το παρόν δεν υφίστανται. Και δεν γνωρίζω εάν θα επαναπροσδιοριστούν συνθήκες τέτοιες που να με οδηγήσουν στο να παραμερίσω σχέση δεκαετιών που έχω με το σανίδι και να προτάξω μία "πολιτική επαγγελματική δραστηριότητα"».
Όλοι οι Μετέωροι Χαρακτήρες, ήρωες από θεατρικά έργα που τους έχει εγκαταλείψει ο συγγραφέας τους, είναι κλεισμένοι σε έναν χώρο και περιμένουν στωικά για μια διόρθωση, για μια νέα οδηγία που θα τους βάλει ξανά μέσα στην κοινωνία του έργου.
Ο Γιάννης Βούρος ως Γκοντό (Περιμένοντας το Γκοντό, Μπέκετ), η Ζέτα Δούκα ως Μπλανς (Λεωφορείον ο Πόθος, Ουίλιαμς) και ο Σταύρος Ζαλμάς στο ρόλο του Φιρς (Βυσσινόκηπος, Τσέχωφ) θα συναντηθούν στην ίδια σκηνή και στο ίδιο πρωτότυπο έργο.
Μια παράσταση που δεν υπάρχει όμοιά της. Πως ξεκίνησε η πορεία της;
«Η Άσπα Καλλιάνη συγγραφέας και σκηνοθέτις του έργου είναι ένα σπάνια προικισμένο άτομο. Δεν αναφέρομαι στις σπουδές της ούτε στις εμπειρίες που φέρει από το εξωτερικό. Μιλώ για την πνευματικότητα και την μεταφυσική σχέση που έχει με τη ζωή και την Τέχνη.
Είναι πολύ μεγάλο το διάστημα που έγραφε κι έσβηνε την πλοκή, αράδες και παραγράφους του έργου. Όταν τελικά μου το παρέδωσε σκέφτηκα πως ναι, η ελληνική δραματουργία αναβιώνει, υπάρχει».
Τι αγαπάτε και τι σας αποστρέφει στον ήρωά σας;
«Ένα δυστυχισμένο πλάσμα είναι ο πρωτοφανέρωτος στο παγκόσμιο δραματολόγιο Γκοντό μου. Ανασφαλής, πονεμένος, εξουσιομανής, ερωτύλος, χυδαίος, υπερφίαλος,εγωιστής. Στοιχεία που ανάλογα από ποια πλευρά τον πλησιάσεις και ποιο είναι το αξιακό σύστημά σου μπορούν να σε οδηγήσουν στον να τον αγαπήσεις και να τον λατρέψεις την ίδια στιγμή».
«Υπό προϋποθέσεις ναι, θα αναλάμβανα και πάλι θέση ευθύνης»
Μετά από μια εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία στο τιμόνι του ΚΘΒΕ θα αναλαμβάνατε και πάλι επιτελικό ρόλο ή είναι περισσότερα τα αρνητικά της υπόθεσης;
«Καταρχάς σας ευχαριστώ για την τοποθέτηση σας ως προς την "εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία μου στο τιμόνι του ΚΘΒΕ" γιατί θεωρώ πως αποτυπώνεται αντικειμενικά και αποστασιοποιημένα.
Επιτρέψτε μου να πω πως δυστυχώς πολλές από τις κριτικές που δέχεται κάποιος που κατέχει δημόσια θέση διατυπώνονται κάτω από την πίεση που του ασκούν κομματικά έντυπα ή διαπροσωπικες σχέσεις. Υπό αυτό το πρίσμα πολλά αποκρύπτονται και πολλά διαστρεβλώνονται. Αλλά όπως έχω πει και στο παρελθόν "η αλήθεια υπάρχει, το ψέμα πρέπει να εφευρεθεί".
Πάλι βάζω στην συζήτηση μας την ύπαρξη των προϋποθέσεων. Υπό προϋποθέσεις ναι, θα αναλάμβανα και πάλι θέση ευθύνης. Το ποιες είναι αυτές τις κρατώ προς το παρόν για τον εαυτό μου και θα τις συζητήσω όταν και αν ποτέ έρθει η ώρα με τους αντίστοιχους υπεύθυνους».
Θεωρώ ιδιαίτερα παρακινδυνευμένο να κομπορρημονεί η σημερινή παρέα πως θα λύσει το Κυπριακό με επαφές μερικών ημερών.
Φτάσαμε κοντά στη λύση του Κυπριακού ή τελικά έτσι νομίζαμε;
«Το Κυπριακό είναι Sudokou για δυνατούς λύτες. Είναι μία δισεπίλυτη εξίσωση που δεν λύθηκε την τελευταία 40ετία. Θεωρώ ιδιαίτερα παρακινδυνευμένο να κομπορρημονεί η σημερινή παρέα πως θα την λύσει μέσα σε μερικούς μήνες σε επαφές μερικών ημερών».
«Ανήκω στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού»
Πολλοί θα φαντάζονται πως τόσα χρόνια στο χώρο, αν μη τι άλλο θα έχετε λύσει το οικονομικό σας. Πρόσφατα δηλώσατε ότι χτυπάει συναγερμός όταν περνάτε από τράπεζες. Ανήκετε στην πλειοψηφία των ελληνων λοιπόν;
«Ακούστε, ας μου αναγνωρίσετε κάτι πέρα για πέρα αληθινό. Υπήρξε περίοδος που τα χρήματα που έβγαζα από την τηλεόραση ή τις παραγωγές που έκανα στο θέατρο τα έριχνα και πάλι στο καλάθι της δουλειάς μου.
Όπως έχω ξαναδηλώσει δεν αγόρασα εξοχικό, σκάφος, αυτοκινητα. Δεν έσκαψα πισίνες. Θέατρο έκανα. Σκηνικά έχτιζα, μεροκάματα έδινα, ένσημα κολλούσα σε εργαζόμενους.
Κι επειδή μιλήσαμε προηγουμένως για διαστρεβλώσεις επανατοποθετώ τη δήλωσή μου για χρέη. Στην Τράπεζα χρωστάω ένα έρμο στεγαστικό δάνειο. Από τη στιγμή που η τηλεόραση δεν παράγει πια, άρα αυτός ο οικονομικός πνεύμονας δεν λειτουργεί, το επάγγελμα μαραζώνει με ανεργία που αγγίζει το 90%, μοιραία συρρικνώθηκε και η οικονομική δύναμη εμού αλλά και όλων των συναδέλφων μου. Ανήκω λοιπόν στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού».
«θα ήθελα να ήμουν καλύτερος πατέρας, καλύτερος ηθοποιός, καλύτερος σύντροφος»
Ποιον ρόλο παίζετε καλύτερα; Του ηθοποιού, του πατέρα, του συντρόφου;
«Ξέρετε, πολλές φορές γι' αλλού πας κι αλλού η ζωή σε πάει. Με λίγα λόγια θα ήθελα να ήμουν καλύτερος πατέρας, καλύτερος ηθοποιός, καλύτερος σύντροφος.
Μα πάσα ειλικρίνεια πιστεύω πως θα μπορούσα. Δεν τα κατάφερα.
Τους λόγους τους γνωρίζω πολύ καλά κι ας μην έχω κάνει ούτε μία ώρα ψυχανάλυση. Αλλά με τα ενοχικά μου σύνδρομα δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω.
Με τα παιδιά μου και τις κατά καιρούς συντρόφους μου (με όλα τα αρνητικά και τα θετικά που κουβαλούν αυτές οι δύο σχέσεις παιδιών και συντρόφων) τα θέματά μας τα έχουμε λύσει.
Ε, το κοινό ως προς το ερώτημα αν είμαι καλός ηθοποιός είναι πιο προνομιούχο. Εχει όπως και να το κάνουμε τη δυνατότητα της επιλογής».
«Η Ελλάδα είναι σαν πρόσφυγας σε έναν παγκοσμιοποιημένο πλανήτη»
«Όσο υπάρχει μια κλήρωση που περιμένεις, ίσως αντέχεις να ξανασηκωθείς απ’ το κρεβάτι» λέει το έργο. Θα μπορούσε να αποτελέσει και σύνθημα της εποχής μας;
«Ναι, η συγκεκριμένη φράση η οποία σημειωτέον με καλύπτει απόλυτα θα μπορούσε να αποτελεί το κεντρικό σύνθημα μιας μεγαλειώδους πανελλήνιας ακομμάτιστης συγκέντρωσης.
Θα μπορούσε να είναι καθημερινό γκραφίτι στους μεγάλους τοίχους των πόλεων ή flyer που θα μοιράζεται σε υπηρεσίες, μετρό, λεωφορεία,στους δρόμους και τα καφέ, σε σχολεία και Πανεπιστήμια».
«Επαναπροσδιορίζοντας το βάρος των πραγμάτων αλλά και το βάρος της δικής μας ευθύνης απέναντι στα πράγματα ίσως επιτέλους αποβάλλουμε τις παρωπίδες που μας κρατούν γαντζωμένους στο ένδοξο παρελθόν μιας Ελλάδας που εφηύρε την Δημοκρατία και τον Πολιτισμό αλλά 2.500 χρόνια πριν. Και που πορεύεται σήμερα χωρίς καμία ταυτότητα, πρόσφυγας σε έναν παγκοσμιοποιημένο πλανήτη».
Ο Συγγραφέας σου Πέθανε, της Άσπας Καλλιάνη
Κείμενο / Σκηνοθεσία: Άσπα Καλλιάνη
Σκηνικά / Κοστούμια: Γιώργος Γεωργίου
Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Μελισσινός
Ηχητικός Σχεδιασμός: Κωστής Κόντος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ίρις Κανδρή
Διεύθυνση Παραγωγής: Γιάννης Βούρος
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ
Graphic Designer: Νάνσυ Σταθοπούλου
Μια παραγωγή της Dreams in Action
Παίζουν: Γιάννης Βούρος (Γκοντό - Περιμένοντας τον Γκοντό) Σταύρος Ζαλμάς(Φιρς –Βυσσινόκηπος), Ζέτα Δούκα (Μπλανς - Λεωφορείον ο πόθος).
Δευτέρα στις 18.30 & Τρίτη στις 21.30
Γενική Είσοδος 15 ευρώ, Μειωμένο 12 ευρώ
Διάρκεια παράστασης 110΄
Θέατρο Άλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Γκάζι (Στάση Μετρό: Κεραμεικός) Τηλ 210 3428650