«Παγωμένοι» εμφανίζονται ακόμα κι όσο εξέφραζαν επισήμως ή ανεπισήμως τη βεβαιότητα τους ότι θα βρεθεί η ενδεδειγμένη λύση, θα γίνουν οι αναγκαίοι συμβιβασμοί και τελικά θα μπει το νερό στο αυλάκι, χωρίς να εκτροχιαστούν τα χρονοδιαγράμματα της αξιολόγησης και του ελληνικού προγράμματος εν συνόλω.
Πέρα από τους αξιωματούχους της Κομισιόν, που δείχνουν πολύ πιο «μαγκωμένοι» σε σχέση με τις εκτιμήσεις που έκαναν το Δεκέμβριο για συνολική λύση ακόμα και εντός του Ιανουαρίου, υψηλόβαθμες ελληνικές τραπεζικές πηγές, με τις οποίες συνομίλησε το iefimerida, δεν κρύβουν τον έντονο προβληματισμό τους για το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η διαπραγμάτευση. Αυτό που προβληματίζει είναι ότι για να «ξεκολλήσουν» οι συζητήσεις δεν αρκεί κάποια κίνηση ή υποχώρηση από τη μια πλευρά, αλλά να βρεθεί πεδίο συνεννόησης πρωτίστως μεταξύ Ευρωπαίων (δηλαδή Βερολίνου) και ΔΝΤ, στο οποίο, όμως, δεν θα αντιδράσει εν συνεχεία η ελληνική πλευρά.
Ξεκάθαρο είναι, δε, ότι η ένταξη στο περιβόητο QE, δεν συνδέεται με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, όπως υποστηρίζουν από την κυβέρνηση, αφού απαιτούνται από την ΕΚΤ και κινήσεις στο πεδίο του Χρέους. Συγκεκριμένα, όπως αποκάλυψε το iefimerida, η Φρανκφούρτη ζητάει και την εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του Χρέους. Οι ίδιες υψηλόβαθμες τραπεζικές πηγές, χωρίς να κρύψουν τον έντονο προβληματισμό τους, παρέπεμψαν στη συνέντευξη στη Boersen Zeitung του ισχυρού άνδρα της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ, ο οποίος λίγες ώρες μετά από το σχετικό ρεπορτάζ του iefimerida, ξεκαθάριζε ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα δεν είναι αρκετά κι ότι χρειάζονται και τα μεσοπρόθεσμα (Short-term debt measures as decided earlier this month by the Eurogroup are welcome but let me be clear: they are not enough to eliminate concerns over debt sustainability in Greece, unless strong assumptions are made on Greece’s fiscal surpluses beyond 2018. Medium-term debt measures will also be needed).
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα ζόρια, καθώς χωρίς την πίεση της παρουσίας του ΔΝΤ, το Βερολίνο δύσκολα θα υποχωρήσει στο θέμα του Χρέους, τουλάχιστον όχι πριν από τις εκλογές του ερχόμενου Φθινοπώρου. Ωστόσο, η παρουσία του ΔΝΤ περιπλέκει τις συζητήσεις ακόμα περισσότερο, καθώς φέρνει σκληρές θέσεις στα εργασιακά που δεν αποδέχεται η ελληνική πλευρά, ενώ ζητά ή μείωση πλεονασμάτων μετά από το 2018- που δεν δέχονται οι «σκληροί» του Eurogroup- ή μέτρα 4,5 δις ευρώ που απορρίπτει η Αθήνα.
Η στάση της κυβέρνησης χαρακτηρίζεται ως αμήχανη και οι επαφές που θα έχει ο Ε. Τσακαλώτος τα επόμενα 24ωρα λίγα μπορούν να αποδώσουν, αν σκεφτεί κανείς ότι αναζητούνται συμμαχίες εκεί που τα πράγματα είναι λίγο ως πολύ δεδομένα. Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, με τον οποίο θα γίνει η πρώτη συνάντηση, αν και φίλα προσκείμενος, μάλλον ως υπηρεσιακός θα πρέπει να θεωρείται, αφού η αλλαγή σκυτάλης στο Παρίσι είναι δεδομένη, ενώ ο Πιέρ Μοσκοβισί, με τον οποίο θα γίνει συνάντηση την Πέμπτη μπορεί να θέλει αλλά δεν μπορεί να βοηθήσει στο Eurogroup, όπου εκεί παίζει μπάλα- κατά το κοινώς λεγόμενο- ο Β. Σόιμπλε.
Συνάντηση με το Γερμανό υπουργό Οικονομικών δεν έχει οριστεί, ούτε έχει επιδιωχθεί επί του παρόντος, παρά το ότι είναι προφανές ότι η λύση περνάει αναγκαστικά μέσω Βερολίνου. Σημειωτέον, δε, ότι αν προχωρήσει τελικά η λύση που αποκάλυψε το iefimerida και προβλέπει αναβολή των αποφάσεων για τη συμμετοχή του ΔΝΤ, έτσι ώστε να κλείσει μόνο η τρέχουσα αξιολόγηση, χωρίς να απαντηθούν τα καίρια ερωτήματα για τα πλεονάσματα και το Χρέος, τότε η ζημιά θα είναι η ίδια.