Να κλείσουν με πολιτική απόφαση τη δεύτερη αξιολόγηση, αφήνοντας όμως για αργότερα τις μεγάλες εκκρεμότητες της συμμετοχής του ΔΝΤ και των πλεονασμάτων μετά από το 2018, εξετάζουν οι Ευρωπαίοι, ρίχνοντας έτσι νερό στον μύλο των καθυστερήσεων.
«Είναι πολλοί εκείνοι που θα ήθελαν να κλείσει η αξιολόγηση ως τις 26 Ιανουαρίου» αναφέρουν χαρακτηριστικά ευρωπαϊκές πηγές, σημειώνοντας ότι ακόμα και το Βερολίνο, για τους δικούς του λόγους, βλέπει θετικά μια προοπτική… by pass, δηλαδή παράκαμψης των δύσκολων θεμάτων, που σχετίζονται κυρίως με τον ρόλο του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Η λογική όσων εξετάζουν αυτή την εναλλακτική είναι ότι λίγο πριν ανοίξει ο κύκλος των κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη, θα ήταν προτιμότερο να μην είναι σε εκκρεμότητα η τρέχουσα αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος και όλα τα παρεπόμενά της, ήτοι το με ποιους όρους θα εμπλακεί το Ταμείο, ποιος θα είναι ο δημοσιονομικός χάρτης για την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, τι θα γίνει με τη ρύθμιση του χρέους.
Μια τέτοια επιλογή συνεπάγεται ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει με πολιτική απόφαση -όπως ακριβώς συνέβη με την πρώτη αξιολόγηση, λίγο πριν από το δημοψήφισμα για το Brexit- αφήνοντας τις μεγάλες εκκρεμότητες για αργότερα, χωρίς να μπορεί κανείς να προσδιορίσει αυτή τη στιγμή το «αργότερα». Οι ίδιες πηγές σημειώνουν, δε, ότι όπως με την πρώτη αξιολόγηση, μπορεί και η δεύτερη αξιολόγηση να κλείσει τμηματικά, ήτοι να «σπάσουν» οι υποχρεώσεις σε μια ή δύο λίστες με προαπαιτούμενα.
Το σενάριο αυτό μόνο θετικό δεν είναι για την ελληνική κυβέρνηση. Κι αυτό όχι γιατί η δόση των 6,2 δισ. ευρώ μπορεί να «σπάσει» σε περισσότερα μέρη, αλλά γιατί ανατρέπονται όλοι οι στρατηγικοί σχεδιασμοί και τα χρονοδιαγράμματα. Όσο παραμένει η αβεβαιότητα, τόσο θα απομακρύνεται η επιστροφή στην ομαλότητα. Στην πραγματικότητα, αν δεν δοθούν οι αναγκαίες απαντήσεις για το πώς θα πορευθεί η ελληνική οικονομία -με την εμπλοκή του Ταμείου ή χωρίς; με μικρότερα πλεονάσματα ή με 3,5% και για πόσα χρόνια; με σαφέστερη εικόνα για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους ή όχι;- τίποτα δεν μπορεί να κινηθεί. Η πρώτη επιπλοκή θα είναι η αδυναμία ένταξης στο QE, καθώς, όπως αποκάλυψε το iefimerida, η ΕΚΤ επιθυμεί και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, κάτι που επιβεβαίωσε ο Μπ. Κερέ σε συνέντευξη του στον γερμανικό Τύπο.
Σαφές δείγμα γραφής θα πάρει η Αθήνα στο Euroworking Group της 12ης Ιανουαρίου, όπου, όπως όλα δείχνουν, θα επιβεβαιωθεί η τεράστια απόσταση μεταξύ ΔΝΤ- Ευρωπαίων. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ακόμα και οι συνήθως αισιόδοξοι αξιωματούχοι της Κομισιόν αποφεύγουν επιμελώς να εκτιμήσουν την πιθανή ημερομηνία επιστροφής του κουαρτέτου στην Αθήνα, με όλες τις ενδείξεις να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στην καλύτερη περίπτωση θα έχουμε κάποια ένδειξη στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου.